SOL: Exodus

SOL: Exodus is een game in een genre dat haast uitgestorven lijkt: spaceshooters. De makers beschrijven SOL: Exodus als een langverwacht vervolg op games zoals Freespace en Wing Commander. Is Seamless Entertainment er ook daadwerkelijk in geslaagd om een waardige spaceshooter te maken?

Het verhaal van de game is simpel en misschien wat cliché. Het is het jaar 2500 en de aarde is onbewoonbaar geworden. De hebzucht van de mens leidde tot uitputting van de aarde. Alles dat door de mens was opgebouwd werd verwoest in oorlogen die honderden jaren duurden. Gelukkig besluit de mensheid nu eindelijk eens samen te werken en verlaten ze de aarde om op zoek te gaan naar een nieuwe thuisplaneet. Helaas duurt deze zoektocht iets te lang en sluiten steeds meer mensen zich aan bij een extreem-religieuze sekte die graag ziet dat de mensheid uitgeroeid wordt: Children of Dawn.

Kamikazepiloot
Na een korte tutorial mag je je skills uitproberen op de fanatieke CoD-piloten. De drie wapens die je tot je beschikking krijgt zijn een machinegeweer, raketten en een kanon en zijn tevens ook de enige wapens in het spel. Upgrades zijn er wel maar ze zijn erg simplistisch en voegen voor mijn gevoel niets toe. Drie procent meer wapenschade, drie procent meer levenspunten, je weet het wel.

De missies zijn niet spannend. Echt niet. De vijanden zijn elke missie hetzelfde en hebben allemaal oogkleppen op. Veel schieten doen ze niet en ze doen al helemaal geen pogingen om je te ontwijken. Je moet wel elke vijand afzonderlijk markeren voordat je raketten op ze af kunt vuren. Deze raketten kunnen missen en als speler heb je hier ook totaal geen invloed op, het is dus meer een kwestie van geluk. Als je liever het machinegeweer gebruikt moet je eerst in hun aars kruipen, want pas op zo'n kleine afstand verschijnt er een cirkeltje waar je op moet schieten om ze te verwoesten. Van een grotere afstand op ze schieten helpt vaak niet.

Vijanden kunnen dwars door andere schepen heen vliegen, dus achtervolgen gaat soms wat lastig. Als je zelf tegen iets groots aan vliegt stuiter je terug als een lekke voetbal. Je kunt wel met je booster door de kleinere schepen heen vliegen waardoor zij spontaan exploderen. Je hoeft je geen zorgen te maken, want botsingen richten geen schade aan aan je eigen schip.

Een ander aspect van de game is het hacken van fregatten. Je kunt er met jouw schip voor zorgen dat fregatten vuren op hun eigen schepen, of je kunt blauwdrukken downloaden en zo alle zwakke punten zien. Er verschijnt linksonder in het scherm een klein vakje waar nummertjes en letters verschijnen in een bepaalde volgorde en vervolgens moet je de goede volgorde selecteren. Je moet dus wegkijken van wat er allemaal gebeurt. Grappig idee, maar slecht uitgewerkt. Vooral als je dit elke missie meerdere keren moet doen.

Frustrerend
Niet alleen de saaie, haast oneindige golven van domme vijanden waren frustrerend. Ook de vele bugs maakten het zeker geen pretje om dit te spelen. Je kunt tijdens een missie terugkeren naar jouw moederschip om gerepareerd te worden en om je raketten bij te vullen. Tijdens de lancering van jouw schip wil er wel eens wat fout gaan. Oké, je hebt geluk als je niet vast komt te zitten.

In een missie waar ik transportschepen moest beschermen werd mijn schip gelanceerd, zakte ik spontaan door de vloer van het moederschip, explodeerde mijn schip en werd ik weer gelanceerd. En nog eens. En nog een keertje. En je raadt het al. Na ongeveer zeventien keer doodgaan kon ik toekijken hoe de transportschepen ontploften en alle onschuldige vluchtelingen stierven.

Maar het kan nog erger. Checkpoints zijn handig, maar niet als ze je direct weer naar het 'Game Over'-scherm brengen en je dus weer helemaal opnieuw mag beginnen met de missie. Als het je lukt om een werkend checkpoint te krijgen worden alle dialogen uit de missie, die je tot dan toe hebt gehoord, tegelijk afgespeeld. Dialogen zijn daarnaast ook niet over te slaan.

Andere dingen die mij irriteerden waren de frequente framedrops (terwijl het grafisch maar matig is) en de drumdeuntjes die elke 30 seconden weer opnieuw begonnen.

Conclusie
Is dit een leuke spaceshooter? Nee. En het is al helemaal geen geestelijke opvolger van Freespace. SOL: Exodus is een saaie en repetitieve game waarvan je het meeste al na twee missies hebt gezien. Misschien is het een poging waard als de ontwikkelaars de bugs eruit halen, maar alleen als je écht een liefhebber van spaceshooters bent.

Exclusief voor Windows.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.