The 3rd Birthday
Gespeeld op de PSP
Tijdens grote game-events zijn er zowel speelbare games als teasers en trailers te bezichtigen. Maar niet alle speelbare games zijn toegankelijk voor iedereen. Op de persdag werden er in speciaal afgesloten booths, speelbare games getoond. The 3rd Birthday was zo'n titel op de GamesCom in Keulen. Ik mocht deze game, met een handjevol andere journalisten, komen testen "Behind Closed Doors". De legendarische Game-ontwikkelaar Yoshinori Kitase, bekend als de producer van onder andere Final Fantasy VII en Chrono Trigger, zou zijn nieuwste game introduceren.
Als eerste vertelde Mr. Kitase hoe de game in elkaar stak terwijl wij toekeken hoe hij speelde op een groot scherm. Samen met een Duitse journalist keek ik naar het scherm waar we Aya Brea zagen lopen door een besneeuwd Manhattan. Kitase begon met het uitleggen van het verhaal. Het schijnt dat een vijand uit de toekomst het gemunt heeft op de stad. Deze vijand noemt Kitase de Twisted. Waar deze vandaan zijn gekomen en wat ze willen is niet duidelijk voor de mensen in Manhattan. Dus is er een speciaal team opgesteld genaamd "Counter Twisted Investigation", afgekort CTI. Aya Brea maakt deel uit van dit team dat op onderzoek gaat naar de motivaties van de Twisted. Maar niet alles schijnt goed gelopen te zijn en Aya is er op de een of andere manier ingeluisd door een hogere organisatie. Hiermee moet ik het qua verhaal voorlopig mee doen.
De game is volgens Kitase meer een action shooter dan het oorspronkelijke horrorgenre dat de Parasite Eve serie kent. Je zult niet gelimiteerd zijn aan speciale encounters en je hoeft niet te wachten tot er een balkje is volgelopen voordat je kunt schieten. Dit maakt het spel een stuk sneller dan de voorgaande delen. Dit betekent ook dat het allemaal minder strategisch zal zijn. Tijdens het rondlopen kom je verschillende vijandjes tegen waar je op kunt locken, alvorens ze te doorzeven met lood. Hiervoor kun je verschillende instrumenten gebruiken. Zo heb je naast het machinegeweer onder andere een shotgun en zelfs een grenade launcher om mee te spelen. Tijdens de gevechten zul je ook verschillende acrobatische bewegingen kunnen uitvoeren om kogels en/of granaten te ontwijken.
Een belangrijk gameplay-element is de overdrive functie. Doordat Aya bepaalde tests heeft gedaan is ze in staat om uit haar lichaam te treden en zo lichamen over te nemen van mensen die hierin meestemmen. Er gaat vrijwel altijd een team met Aya mee die haar enerzijds ondersteunt en anderzijds haar de mogelijkheid geeft tot overname. Door in een gevecht op driehoekje te drukken verandert de camera van third person naar first person en moet je richten op de agent die je over wil nemen. Nog een keer op driehoekje drukken en je staat letterlijk in zijn schoenen. Verder is het mogelijk om vanuit first person in een vijand te kruipen. Als deze zwak is zul je hem van binnenuit doden en weer terug naar je lichaam springen. Als je dit echter doet terwijl de vijand nog aardig wat kracht bezit, dan zul je jezelf alleen maar beschadigen. Zodra je een andere agent heb overgenomen krijg je ook zijn HP, wapens en kogels. Dit overspringen kun je onbeperkt blijven doen. Zodra je HP laag is kun je overspringen naar een teamgenoot om er weer fris tegenaan te gaan.
Toen Kitase klaar was met uitleggen mochten we het zelf proberen. Mijn eerste reactie was dat de game lekker weg speelde. Je pakt het spel op en na een minuutje heb je wel door hoe het zit. En dat is voor een game die aardig wat diepgang biedt toch wel netjes. Nadat ik een aantal gedrochten had verslagen en de straten van Manhattan een beetje had verkend kwam er ineens een soort grote inktvis-achtige Twisted op me af. Toen ik op hem afliep om hem aan te vallen, kwam er een straal uit het monster die ervoor zorgde dat ik me niet meer kon bewegen. Ik drukte vrijwel meteen op driehoekje om over te springen en het beest van een andere kant aan te vallen. Hierna ging ik steeds meer tactieken proberen. In het beest duiken, van de ene kant afleiden en dan overspringen naar de andere kant om hem van achteren aan te vallen, de zelfmoordterrorist spelen door met een granaat op hem af te rennen, je kon het zo gek niet bedenken of ik probeerde het. Ik had de eindbaas ook een stuk sneller dood dan mijn Duitse mede-journalist, die sowieso al een slechte beurt had gemaakt door geen vragen klaar te hebben voor het interview. "Blablabla", ik hoorde Kitase iets mijmeren. De tolk zei: "He thinks you're a good gamer!". ik voelde een beetje bloed naar mijn wangen trekken en kippenvel op mijn armen. Wat een held is het toch, die Kitase.
Voor het interview met Yoshinori Kitase na deze speelsessie klik je hier.
