Paper vs. Paper: Strategisch simpel

Het spel is net af: Paper vs. Paper, van de Hilversumse studio Self Made Miracle en coproducent Grundy Soft. Tijd voor een blik op het real time strategy-spel, dat met weinig middelen heel diep kan gaan.

Een herhalende grap binnen het ontwikkelteam van Duke Nukem Forever was dat hun teamleider, George Broussard, geen nieuwe games mocht zien in de tijd dat er gewerkt werd aan Forever. Hij wilde namelijk iedere keer nieuwe onderdelen toevoegen zodat hun paradepaard zich echt zou onderscheiden van de andere 'simpele' first-person shooters. Het heeft er uiteindelijk toe geleid dat dit spel dertien jaar lang op zich heeft laten wachten.

Duke Nukem Forever-syndroom
Dat lot is het eerste spel van de Hilversumse ontwikkelaar Self Made Miracle bespaard gebleven. De naamloze titel, die misschien ooit nog het daglicht buiten de studio ziet, liet de jongens vastlopen. Ze wilden er namelijk iedere keer nieuwe, steeds vettere, elementen in bouwen, maar er moest ook gesleuteld worden aan de meer dan veertig levels. Hoewel het spel veel potentie heeft, waren verschillende uitgevers niet onder de indruk, omdat het simpelweg net tekortschoot.

Hoe anders is dat met Paper vs. Paper, een simpel RTS-spel dat met één hand te spelen is en gecoproduceerd wordt door Grundy Soft. Aan dit spel is nu drie maanden gewerkt. In Paper vs. Paper speel je met één van de twee teams, op drie verschillende levels. Het doel van deze multiplayer only-game is om elkaar te verslaan met je eigen, uitgediepte strategie. Dat kun je zo ver laten gaan als jij wil, zelfs met de beperkte middelen die je aangereikt krijgt.

Twist
Je hebt de controle over een aanvallende, verdedigende en ondersteunende eenheid, legt medeoprichter Rick van Ginkel uit. "Net zoals je in de populaire MMO's bijvoorbeeld ziet." De drie eenheden zijn onder te verdelen in drie levels: level één, twee en drie. Level drie units winnen theoretisch gezien altijd van level één units, maar er is een twist. Zet je een ondersteunende eenheid in, dan kan het tij zomaar keren. Slappe units worden zodoende namelijk sneller of sterker.

Heel het spel is met één vinger te spelen, wat het enorm toegankelijk maakt. Door je vinger op het iPad-scherm te houden, creëer je units. De tijd die het kost om een volgende unit te maken is afhankelijk van de gekozen unit. Hoe sterker de gemaakte eenheid, hoe langer het duurt om een volgende te kunnen maken. Gelukkig duurt het nooit te lang en zit je eigenlijk nooit om verse eenheden verlegen. Maar het is wel iets om mee te nemen in je strategie.

Escher
Nu is het spel vormgegeven alsof het een papieren wereld is. Als speler kijk je van bovenaf op het speelveld, zodat je altijd het beste overzicht hebt. Maar dit was drie maanden geleden wel anders. In een spontane periode van zes dagen bedacht de studio namelijk dit spel en gaf het vorm in Gamemaker. De uitkomst: een ruimteachtergrond, planeten als thuisbasis en willekeurig gegoogelde sprites als eenheden. Tussen die stijl en de huidige zat er nog eentje: haast een soort Escher-kunstwerk.

Gelukkig heeft Paper vs. Paper deze vormgeving gekregen. Het ziet er simpel en herkenbaar uit en je kunt eigenlijk, zonder jezelf af te vragen waar je nou naar kijkt, zien wat er gebeurt en wat er gebeuren moet. Wat toegankelijkheid betreft heeft het spel dus veel gewonnen op esthetisch gebied. Dat is mede te danken aan Thomas Noppers, die verantwoordelijk is geweest als artist. Als vriendendienst, want dit is immers het eerste spel dat gepubliceerd wordt voor Self Made Miracle.

Investering
De investering in deze game is miniem gebleven. Omdat de jongens vanuit huis werken, hebben ze bijvoorbeeld geen extra huur- of stroomkosten. Die zitten immers al bij de standaardkosten van hun smalle huis. Inkomsten worden nu voornamelijk nog gegenereerd uit het maken van websites en dergelijke. Maar ze willen uitbreiden en games maken is wat hen altijd al leuk leek. Paper vs. Paper is overigens gratis te spelen, zonder advertenties. Zo wil de studio aan naamsbekendheid werken.

Ogenschijnlijk lijkt er niet veel diepte in het spel te zitten. Je hebt immers maar twee teams en drie levels. "Maar zo gaat dat vaak met dit soort spellen", verzekert Noppers. "Je denkt te weten hoe zo'n spelletje in elkaar steekt, en voor je het weet probeer je verschillende tactieken uit en graaf je jezelf er steeds dieper in. Je moet inspelen op wat je tegenstander doet." Daar ligt hem dan ook de uitdaging in, omdat Paper vs. Paper geen singleplayer bevat. Dat zou nu te veel tijd kosten.

Balans
Mogelijk wordt er in de toekomst een derde team toegevoegd, maar sleutelen ze wel aan de balans van de twee bestaande teams. "Bij strategiespellen als StarCraft wordt er ook vaak gesleuteld aan units, maar dat merk je bijna niet. Team Fortress wordt zelfs iedere jaar geüpdatet met nieuwe balans", weet Noppers. Maar dat geeft de jongens wel drie keer meer werk, dus voor nu blijft het bij twee teams.

Van Ginkel vindt het moeilijk om in te schatten of het spel succesvol wordt. "Dit is ons eerste spel dat uitgebracht wordt." Noppers vult hem aan: "We kunnen in deze situatie niets verliezen, want het heeft ons geen geld gekost. We kunnen hier alleen maar van leren." Op de vraag of Van Ginkel bang is of spelers het spel niet te karig gaan vinden, zegt de jonge ondernemer lachend: "Het is compleet gratis, dus je kunt niet zeggen dat je geen waar voor je geld hebt gehad."