7: Eindes die anders zijn
Game: Fahrenheit
Platform: PlayStation 2, Windows, Xbox, Xbox 360
Redacteur: Donald Dick
Sorry, ik ben een luie gamer. Ik wil vooral zelf zo weinig doen en zo veel mogelijk vermaakt worden. Ik vind het geen enkel probleem als het spel voor driekwart uit cutscenes bestaat en een beetje gameplay. Vooral als het verhaal goed is, het liefst met een thriller-tintje, net zoals Heavy Rain. Fahrenheit is net zo'n game. Het speelt zich af in New York en het sneeuwt als een malle wanneer Lucas Kane als een bezetene iemand doodsteekt in een wc van een restaurant. Lucas raakt uit zijn trans en realiseert zich ineens wat hij heeft gedaan en zoekt een oplossing voor zijn probleem. En soms pakken oplossingen niet zo uit als je verwacht had...
En Fahrenheit heeft vele einden. Natuurlijk wil je het verhaal achter Lucas weten en waarom je net iemand doodstak terwijl hij aan het pissen was. Maar als je niet snel genoeg uit het restaurant verdwijnt, dan word je langzaam depressief door de druk en als je depressief wordt draai je door. Sowieso is dat niet goed, maar laat er net nou ook nog eens een oude politieagent aanwezig zijn die vertelt dat hij moet plassen en naar de wc gaat. Je ziet als speler de agent langzaam naar de wc lopen waar het lijk, dat je hebt verstopt of niet, nog ligt. Het lukt je maar niet om weg te komen en de agent stormt weer naar buiten en ziet de bloedvlekken op je trui en je hangt. Einde oefening en begin maar bij je laatste savegame.
Farhenheit heeft geen een einde, of een goed/normaal/slecht einde. Soms tot wel drie verschillende einden voor hetzelfde hoofdstuk. En je wilt ze allemaal zien, juist omdat je niet weet wat er nu weer gaat gebeuren.
