Reclame in games
Videogames worden steeds meer gespeeld en tegenwoordig zitten jongeren even vaak achter de PC of console als achter de televisie. Volgens onderzoeken spelen alleen al in de USA al 112 miljoen personen vanaf 13 jaar af en toe een videospel en in 2008 zal dit gestegen zijn naar 148 miljoen. Terwijl de populariteit van gamen alleen maar toeneemt is de reclame-industrie hier tot nu toe nog niet echt op ingesprongen, in ieder geval niet in dezelfde mate als op de televisie. Het mooie aan videogames is dat de doelgroep heel scherp afgebakend is. Op dit moment spelen vooral mannen van 18-35 videospellen en deze doelgroep is voor een heleboel bedrijven erg interessant. De laatste tijd zie je steeds meer reclame in games verschijnen en het lijkt erop dat bedrijven door hebben hoeveel mensen ze kunnen bereiken door middel van ingame-reclame.
Er zijn een aantal verschillende soorten van adverteren in videogames. Er zijn games die helemaal rondom een product zijn gemaakt en dit zijn meestal simpele flash-spelletjes die je op internet kunt vinden. Deze games zijn gratis te spelen en meestal kun je ook nog vele prijzen winnen met het spelen van deze games. Deze simpele flash-spellen kunnen zich echter niet meten met de volwassen games op de PC en de consoles, maar deze simpele spellen zijn wel gratis doordat ze gesponsord worden.
Een andere vorm van ingame-reclame is het zogenaamde product-placement. In dit geval worden er van te voren bepaalde producten van bedrijven in een game geplaatst. Dit kan variëren van cola-blikjes tot aan complete auto’s van een bepaald merk. Het probleem met zulke advertenties is dat de bedrijven deze niet kunnen veranderen en dat een bepaald product dus voor eeuwig in een spel blijft zitten.
De laatste vorm en voor iedereen de meest interessante is dynamic-advertising. Dit betekent dat de reclames in de games aangepast kunnen worden door de uitgever of door externe reclame-bedrijven. Eén van die reclame-bedrijven die dynamic-advertising verkoopt aan uitgevers is Massive Inc. Dit bedrijf was één van de eerste die bedachten dat ingame-advertising een gat in de markt zou zijn en ze hebben daarom hun eigen software ontwikkeld om dynamic-advertising mogelijk te maken in games. Deze software bestaat onder andere uit development kits voor de developers, zodat die makkelijk dynamic-advertising kunnen plaatsen in de games.
Maar daarmee is het verhaal natuurlijk nog niet afgelopen. Wat heel belangrijk is voor de uitgevers en voor bedrijven zoals Massive Inc. is dat de gamers het spel niet links laten liggen vanwege te veel, overheersende of ongepaste reclame. “The integrity of the game and the gameplay is the most important for us, if the gamer is not happy with what they experience and what they see then we are out of business” aldus Nicholas Longano, Marketing Directeur van Massive. Wanneer je in een spel als Oblivion een beetje bloemetjes aan het bekijken bent en je ziet opeens een gigantisch billboard met daarop een reclame voor de nieuwste Nokia-telefoon dan zul je hier geen goed gevoel aan overhouden. Maar als je bijvoorbeeld aan het racen bent op een circuit en je ziet geen reclame langs de baan staan, dan ben je juist teleurgesteld. Veel van de huidige ingame-reclames zijn er vooral op gericht om de speelomgeving realistischer te maken.
Een nadeel van realistische ingame-reclame is dat het alleen toegepast kan worden op bepaalde games; games zoals World of Warcraft en Oblivion kunnen moeilijk reclame bevatten. Hoe dit opgelost gaat worden wist Longano niet, maar je zou kunnen denken aan reclame in de menu’s. De ontwikkelaars bepalen echter waar de reclame (en ook welke reclame) komt en hebben altijd het laatste woord over de reclame die in de game komt. Bijkomend voordeel van het realistischer maken van games door reclame is dat uitgevers hier ook geld voor kunnen vragen. Een billboard in een voetbalspel van EA kost ongeveer 10.000 euro en dat is nog maar één billboard. Volgens Longano is ingame-reclame een prima inkomstenbron voor de publishers; het kan zorgen voor 15 tot 20 procent meer omzet voor een uitgever. Zeker voor de kleinere publishers is dit natuurlijk erg interessant, maar is het ook interessant voor de consument?
