Surgeon Simulator

Het is een van de meest gegeven antwoorden als je een kind vraagt wat hij of zij later wil worden: dokter. Veel mensen worden het niet, maar niet getreurd. Een jaar na de release op pc kunnen nu ook PlayStation 4-bezitters hun chirurgenskills uittesten op al te gewillige patiënten. Surgeon Simulator is de naam en opereren is the thing to do.

Voor wie de game vorig jaar compleet gemist heeft, nog even een kleine uitleg: het doel in Surgeon Simulator is simpel. Je hebt een taak om binnen de operatiekamer uit te voeren. Deze taken variëren van harttransplantatie, niertransplantatie tot zelfs een hersentransplantatie. In de uitvoering hiervan blijkt overigens al snel dat de game zichzelf op geen enkel punt serieus neemt. Om de harttransplantatie bijvoorbeeld uit te voeren, hoef je enkel het nieuwe hart op de juiste plaats te zetten. Alle andere organen die je onderweg uit het lichaam hebt verwijderd, kun je laten waar je ze hebt weggegooid. In totaal kun je vijf verschillende operaties vrijspelen. Geen hele grote aantallen, maar er is dan ook nooit beweerd dat het een grote game is.

De game is overigens een regelrechte port van de pc-versie. Geen extra features, geen nieuwe mogelijkheden. Alles is exact hetzelfde. Tenminste, praktisch alles, maar daarover zometeen meer. Het enige waar wat verandering in is aangebracht is de besturing. In beeld zie je nog steeds de arm van de chirurg. Waar op pc elke vinger nog een eigen knop had om deze te besturen, is het vastgrijpen van de gereedschappen nu wat makkelijker. Door op de shoulder button te drukken knijp je duim en wijsvinger vast en met de trigger button trekken de andere drie vingers zich samen.

Voor het bewegen van de arm en hand heb je nu wat meer keuze. Je kunt ervoor kiezen om een combinatie van de bewegingssensor en de PlayStation-camera te gebruiken. Door vervolgens je controller voorover te buigen kun je bijvoorbeeld de hand naar beneden laten knikken. Door de controller naar voren en achter te bewegen verplaats je de arm op dezelfde wijze. Mocht je dit allemaal, net als een van mijn medespelers, maar bijzonder lastig vinden, dan kun je er ook gewoon voor kiezen om de arm te bewegen via de twee sticks.

De moeilijkheidsgraad bij Surgeon Simulator zit hem niet in de bewegingen van de arm, al helpen deze niet mee, maar vooral in de uit te voeren operaties zelf. Vooral de eerste keer dat je een bepaalde operatie uitvoert, ben je je een ongeluk aan het zoeken naar wat je moet doen. Je krijgt namelijk alleen door wat je moet transplanteren. Dit moet je vervolgens in een nauwgezette reeks handelingen doen. Welke handelingen dit zijn en met welke instrumenten dit moet, moet je volledig zelf uitvogelen. Hierbij moet je heel goed opletten op de patiënt. Snij je namelijk verkeerd of te veel, dan begint de patiënt te bloeden en loopt er een hoeveelheidsmeter omlaag. Staat deze meter op nul, dan is hij dood en mag je overnieuw beginnen.

Door de grote hoeveelheid instrumenten die je ter beschikking, hebt kun je echt helemaal losgaan. Uiteraard ligt het het meest voor de hand om de ribbenkast met een kleine cirkelzaag te verwijderen, maar het kan ook met de hamer, de bijl, de chirurgische laser; wat je maar wilt. Wie zichzelf dus echt wil uitdagen, kan proberen de operatie te voltooien zonder de voor de hand liggende instrumenten te gebruiken.

Als je de reeks operaties allemaal tot een goed einde hebt gebracht, speel je een volgende modus vrij. Dit zijn dezelfde vijf operaties, maar dan net even anders. Zo heb je bijvoorbeeld de gangmodus, waarbij je de operaties moet doen terwijl de patiënt op een brancard door de gang van het ziekenhuis wordt geduwd. Het grappige hierbij is dat de instrumenten beurtelings op kleine tafeltjes voorbijkomen aan de zijkanten, maar ook weer wegschieten na verloop van tijd. Het kan dus zomaar gebeuren dat net op het moment dat jij de spuit met bloedverdikker nodig hebt om het bloeden te stoppen, deze niet voorhanden is. Ook kun je de operaties uitvoeren in een racende ambulance en als klap op de vuurpijl wacht helemaal op het einde een autopsie op een alien als beloning voor al je harde werken.

De echte vernieuwing in de PlayStation 4-versie is de co-opmodus. Je kunt nu met zijn tweeën tegelijk opereren, waarbij de een de linkerarm bedient en de ander de rechter. Een grappig extraatje is dat de bediening van de vingers hierbij, net als de vingers zelf, gespiegeld is aan elkaar. Co-op klinkt als een stuk makkelijker, maar je zit elkaar nog vaak genoeg in de weg. Het gebeurt dan ook snel genoeg dat je, in het heetst van de strijd, naar elkaar begint te schreeuwen omdat je niet bij de instrumenten kan komen doordat de ander te ver naar de zijkant zit.

Ondanks alle dromen van werken als chirug die uitkomen, is Surgeon Simulator toch vooral dikke pret hebben. In het begin ben je nog heel serieus bezig om de operaties zo goed mogelijk uit te voeren, maar al snel ga je jezelf volledig te buiten door bijvoorbeeld met een hakbijl op het hoofd te rammen om de schedelpan te verwijderen. Door het beperkte aantal operaties, en het feit dat ze in alle modi exact hetzelfde blijven, heb je het trucje uiteindelijk wel door. Daarna zul je het vooral moeten hebben van de ‘kijken of we het ook met dat ding kunnen’-momenten. De co-op is wel een echte toevoeging aan de game en zorgt voor nog meer lol dan je al had. Het is een stuk lastiger dan je zou verwachten, maar dat maakt dat je alleen maar harder gaat lachen.

Gespeeld op PlayStation 4, ook beschikbaar op pc en iOS.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.