Dynasty Warriors 8: Xtreme Legends Complete Edition

Een gametitel met deze termen erin moet toch veel content hebben, maar is het ook de moeite waard?

Voor de mensen die nog nooit van alle eerdere delen hebben gehoord: Dynasty Warriors is een franchise waarin je met tig personages en tig verschillende verhaallijnen duizenden, zo niet tienduizenden, tegenstanders verrot mept of schopt. Het is losjes gebaseerd op de Chinese Romance of the Three Kingdoms, maar verwacht geen accuraat verhaal. De intro laat al meteen zien dat het heel erg over-the-top is, en dat verwachten de fans van Dynasty Warriors ook. Dus tape je duimen maar weer in, want het wordt knoppenrammen.

Deze versie is daarin geen verrassing: je doet weer geheel hetzelfde, inclusief het krijgen van bloedende duimen door het digitale vechten. Niet dat dat erg is, want het zit zoals elke keer weer allemaal goed in elkaar. Deze ‘Complete Edition’ is eigenlijk een uitbreiding op het achtste deel, met een extra verhaallijn, nog meer personages, een extra moeilijkheidsgraad en nog meer buttonmashing in een nieuwe Challenge-modus en een uitgebreidere ‘Ambition’-modus. Extreem compleet dus.

Het verhaal wordt uitgebreid met een nieuwe visie, namelijk over de schouder van slechterik Lu Bu, die in het originele deel weinig aandacht kreeg. Zijn kapsel is uh, erg groot en zijn wapen, een speer, zorgt ervoor dat hij al meteen in het begin overpowered is. Alleen in grote getale kan de vijand winnen en dan zie je dan ook op je minimap: het stikt van de rode stipjes die vijanden voorstellen. Dit verhaal kost drie uur van je leven. Dat klinkt kort, maar vergeet niet dat er meer is qua content.

Je hoeft niet iedereen neer te meppen: tijdens een missie komen er genoeg twists zodat je nog enigszins moet nadenken wat te doen. Een konvooi dat je moet beschermen kan opeens niet meer verder en draait om, wordt in een dal aangevallen door boogschutters op een berg en dan moet jij alles laten vallen om die boogschutters zien te bereiken en af te slachten. Zo zitten er meer veranderingen in missies om het nog enigszins variatie te geven, maar als je een eerder deel al hebt gespeeld voelt het allemaal erg déjà-vu.

Er zijn meer personages om uit te kiezen en om ze allemaal te levelen tot de limiet zal je aardig wat uren zoet houden. Elk personage heeft zijn eigen speelstijl, al is het te begrijpen dat die speelstijlen met meer dan tachtig personages af en toe wel erg overeen komen met elkaar. Je kunt de personages levelen in onder andere de verhaalmodus, de Free-modus, Ambition-modus en Encyclopaedia-modus. Maar de spelers die bekend zijn met de serie zullen eerder kiezen voor de nieuwe Challenge-modus, om te kijken wat dat inhoudt.

In deze modus krijg je levels met daarin opdrachten als “dood zoveel mogelijk vijanden in x tijd”. Deze score komt op een online leaderboard te staan, zodat je jezelf kunt meten met iedereen ter wereld. Zoals alles in Dynasty Warriors is het de bekende gameplay in een nieuw jasje, maar die jas zit wel lekker.

Er is eigenlijk maar een echt groot probleem en dat is dat er niet echt nagedacht is over de port. Japan heeft al een patch gekregen, maar wij wachten nog steeds op de verbeterde framerate, die af en toe op een diafilm lijkt als het druk wordt op het scherm. De consoleversie heeft er geen problemen mee, maar de handheld is niet zo krachtig als een console.

Ook de besturing is soms erg raar te noemen. Als ontwikkelaar zou het touchscreen op de PlayStation Vita toch moeten opvallen. Maar zelfs de menu’s zijn er niet mee te besturen. Het enige wat ermee gedaan kan worden is een van je speciale bewegingen, musou’s voor de fans, te starten. Maar de tweede speciale beweging doe je met een knop, dus waarom ik tijdens het non-stop vechten opeens een hand van de knoppen af moet halen om een van de special abilities te starten is me een raadsel. De minimap is zoals alles op het scherm dat je zou willen kunnen lezen: erg klein.

Dynasty Warriors 8: Xtreme Legends Complete Edition is een guilty pleasure. De hele serie is dat eigenlijk, want niemand kan je uitleggen waarom een franchise die zich elke keer weer herhaalt alsnog een hit is. De Vita-versie heeft wel te lijden onder het porten, al is de framerate vast op te lossen door een patch. Tecmo zit erbovenop en vraagt de spelers om feedback. De uitgever geeft aan dat de Japanse update deze framerateproblemen niet zou oplossen, maar ze willen wel de oorzaak vinden en het patchen. Dat is beter dan sommige bedrijven die zich stil houden en hopen dat de problemen vanzelf weg gaan.

En ondanks de framerateproblemen vermaak ik me uitstekend: het blijft heerlijk om te zien hoe je met over-the-top vechtstijlen en dito vaardigheden enkele honderden tegenstanders te lijf kunt gaan. Een nieuwe modus, nieuwe personages, nieuwe moeilijkheidsgraad, er zit genoeg content in. Was de besturing iets meer op de PlayStation Vita gericht geweest, dan was dit inderdaad de meest complete editie geweest. Nu is het vooral voer voor fans en  mensen die eens nieuwsgierig zijn naar deze serie.

Gespeeld op PlayStation Vita, ook beschikbaar voor PlayStation 3 en PlayStation 4.

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.