Hitman: Absolution

Hitman: Absolution is een gelikte game. Het heeft alle toeters en bellen van een moderne video game met een hoog budget, waaronder prachtige graphics, solide spelmechanieken en vette filmpjes. Het is dan ook jammer dat Io Interactive in deze modernisering van de franchise vergat wat Hitman precies is.

De Hitman waar fans van houden is de sadistische sluipmoordenaar-simulatie. De game waarin je in een sandbox-achtige omgeving je doelwit moet zien om te brengen. Hoe je dat doet mag je zelf bepalen. Je kunt gewoon wachten tot je toekomstige slachtoffer alleen is, maar er zijn natuurlijk veel creatievere mogelijkheden.

In Absolution zul je zoals vanouds slechteriken vergiftigen, explosieven op strategische plekken neerleggen en zware objecten op mensen laten vallen. Om dit te realiseren verken je eerst de omgeving en bekijk je de looproutes van je doelwit. Vervolgens ga je een duivelse moordmethode smeden, om deze uiteindelijk gniffelend uit te voeren.

Hitman: Absolution

Deze typische Hitman-momenten maken bijna de rest van de game goed. Bijna. Absolution heeft namelijk ook een heel ander gezicht, een gezicht die je bont en blauw wil slaan. Een groot gedeelte van het spel bestaat helemaal niet uit het macabere en fantasierijk moorden, maar uit vervelende sluipwerk.

Er zijn veel missies waar je de politie of andere opponenten moet omzeilen. Het doel is eigenlijk gewoon om van punt A naar punt B zien te geraken. In de praktijk betekent dit dat je tergend lang tegen muurtjes moet aankruipen terwijl je op openingen wacht. Het enige wat je echt doet is ongeduldig naar stipjes op je minimap kijken. Daar komt extra narigheid bovenop door het feit je de game niet op eigen gelegenheid kunt saven. Je kunt alleen saven op vaste checkpoints. Als je een punt weer opnieuw moet proberen, zit je dus voor de zoveelste keer naar het ooit grappige dialoog tussen twee agenten te luisteren.

Hitman: Absolution

In plaats van het spel te herladen als je gespot wordt, kun je er ook voor kiezen om je wapens eruit te trekken en iedereen overhoop te knallen. Het kan prima, op de iets lagere moeilijkheidsgraden tenminste, want de schietmechanieken zijn competent. Agent 47 is nu lenig en bestuurt lekker. Maar in een spel als Hitman voelt knallen toch erg onbevredigend.

De nieuwe ‘verstoppertje’-gedeeltes staan in dienst van het verhaal. Ja, Hitman heeft voor het eerst een serieus verhaal, Io Interactive wil van Agent 47 een personage maken waar je om geeft. In dat opzicht heeft de ontwikkelaar ook jammerlijk gefaald. Het verhaal van Absolution is absurd en bevat plotholes waar je duizelig van wordt.

Hitman: Absolution

Zelfs de ‘sandbox’-gedeeltes zijn vaak niet optimaal. De levels zijn bijvoorbeeld niet zo groot als die van Blood Money en je hebt (misschien daardoor) ook minder mogelijkheden en keuzevrijheid. Zo kun je nu niet meer bepalen welke (moord)gereedschappen je naar de missie meeneemt en zijn de vermommingen een stuk minder effectief. Io Interactive lijkt de speler meer richting te willen geven, maar daardoor heb je nu minder ruimte om te experimenteren.

De ‘contracts’-modus voelt als een soort goedmakertje voor de hardcore fans. In deze onlinemodus kunnen spelers zelf een level uitkiezen en daarin een doelwit markeren (welke NPC dan ook). Andere voorwaarden, zoals welke wapens je mag meenemen en de moordmethode, worden ook vastgezet. De speler die dat alles bepaalt dient eerst het contract zelf uit te voeren, daarna kunnen andere spelers het proberen na te doen. Hiermee kunnen de saaie sluiplevels mogelijk gered worden, maar dit blijft een noodoplossing.

Hitman: Absolution

Conclusie
In Hitman: Absolution is Agent 47 soms een slinkse en creatieve sluipmoordenaar, maar hij is minstens net zo vaak Sam Fischer zoals we die in Spinter Cell: Conviction hebben gezien. Het idiote verhaal probeert deze twee onderdelen aan elkaar te lijmen, maar dat werkt eerder als gif. Io Interactive heeft met Absolution Hitman hip en cool proberen te maken, ze zijn alleen vergeten dat Hitman dat al was.

Pluspunten Minpunten Cijfer
+ Soms ouderwets goed - Ontzettend zwak verhaal 6,5
+ Besturing is nu prima - Saaie sluipmissies
+ Geweldige graphics - Minder keuzevrijheid


Gespeeld op PlayStation 3, ook beschikbaar op Xbox 360 en pc.


Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.