Dance Central 2

Dance Central 2 is exclusief voor Kinect

Toen vorig jaar Kinect uitkwam voor de Xbox 360 was er eigenlijk maar een echt goede game voor beschikbaar, namelijk Dance Central. Een dansspel uit de keuken van de bedenkers van Guitar Hero en Rock Band. De game was hartstikke leuk en ik kon het een jaar geleden ook een goede recensie geven. Toch ontbrak er nog het een en ander aan de game. Een goede multiplayer en wat andere gamemodes ontbraken. Harmonix heeft zijn best gedaan om alle foutjes op te lossen voor de release van het tweede deel uit de serie, Dance Central 2. Zijn de muziekgoeroes hier in geslaagd?

Harmonix heeft inderdaad zijn best gedaan om deze puntjes op te lossen. Zo is er nu eindelijk een echte multiplayermode aanwezig en hebben ze een soort van career mode toegevoegd. De focus van de game ligt nu ook meer op de multiplayer. Je kunt met twee man tegelijk dansen, wat wel behoorlijk wat ruimte in beslag neemt. De Kinect vroeg hier zoveel ruimte voor dat ik mijzelf genoodzaakt voelde om de Nyko Zoom te kopen waardoor ik gemakkelijk kon dansen met zijn tweeën. Door de toevoeging van de multiplayermode is het direct de leukste Kinect-game geworden. Dansen in je eentje is natuurlijk al leuk, maar wanneer je tijdens een feestje Dance Central 2 aanzet is het een garantie voor schuddende heupen en bewegende bipsjes!

Intensief sporten
De toevoeging van de careermode is wel heel simpel bedacht. Er zijn een aantal danscrews in de stad en jij moet voor iedereen reputatie opbouwen door goed te dansen op een selectie liedjes. Hierbij wordt het bij elke nieuwe crew steeds iets moeilijker en je begrijpt het idee van deze dunne gamemode. Het is niet meer dan een opvulling die toch niet echt nodig is, want alle liedjes zijn vanaf het begin al vrijgespeeld. Een andere nieuwe mode die wél erg leuk is om te spelen is de fitnessmode. Hierin kun je kiezen voor meerdere ‘oefeningen’. Wat je hier krijgt is niet meer dan een selectie liedjes die je direct achter elkaar speelt, maar het is wel een hele leuke mode. De oefeningen variëren van tussen de tien en vijftig minuten en zijn erg intens. Na afloop van de 37 minuten durende dansspektakel was ik dan ook behoorlijk uitgeput. Deze mode voegt zeker wat toe aan de rekbaarheid van de game in de singleplayer.

Al die extra gamemodes opzij gezet draait het natuurlijk nog steeds om de basis, het dansen. In deel een was dit al goed uitgewerkt, maar het werkt nu net weer wat beter. Moves die in het vorige spel niet zo lekker danste zijn eruit gehaald en er is een heel repertoire aan nieuwe moves bijgekomen. Door de briljant slechte Nederlandse vertaling van de game schiet je vaak in het lachen als je ziet hoe de moves worden genoemd, maar het zijn stuk voor stuk moves die pittig maar uitvoerbaar zijn. De Kinect-sensor houdt heel je lichaam in de gaten dus geen lichaamsonderdeel staat stil. Hierbij moet ook wel gezegd worden dat je ook dit keer weer echt genoeg ruimte moet nemen, grote stappen van links naar rechts en van voren naar achter moeten worden gemaakt, dus een grote kamer is aan te raden. Ook had de game wat moeite met het vinden van mijn benen toen ik in de avonduren een zwarte trainingsbroek aan had. Ik weet niet of dit aan de Kinect zelf ligt of aan de game, maar het zorgde er wel voor dat ik geen vijf sterren hield op de song Sandstorm van Darude.

What is Love?
Over de setlist gesproken, er zit een erg fijne selectie aan liedjes in. De soundtrack is niet zo goed als de vorige game, maar er zitten wel een paar heerlijke toppers in die je vaak opnieuw zult dansen. Hits van ‘nu’ zoals DJ Got Us Fallin’ In Love en Like a G6 wisselen af met oudere toppers zoals Technologic van Daft Punk en What is Love van Haddaway. Er zitten ook een aantal missers tussen zoals Somebody to Love van Justin Bieber, maar dit zal natuurlijk iedereen zijn persoonlijke smaak zijn. Mocht de soundtrack je niet optimaal bevallen wees dan niet getreurd, er zijn genoeg liedjes die al te downloaden zijn voor een klein bedrag. Ook kun je voor een kleine vijf euro de oude liedjes van Dance Central overzetten, mits je in het bezit van de game bent. De gehele soundtrack kun je vinden op de tweede pagina van deze review.

Conclusie:
Harmonix heeft met Dance Central 2 een nieuw standaard gezet voor partygames. Dance Central 2 is namelijk een game die niet alleen gigantisch leuk is met meerdere spelers, maar alleen ook voor erg veel vermaak zorgt. Met goede dansroutines, een set leuke liedjes en toffe gamemodes kun je er op rekenen dat deze game keihard boven aanstaat als het gaat om wat de beste Kinect-game is. Uiteraard ligt dit ook aan de (afwezige) concurrentie maar dit doet niks af aan de kwaliteit van Dance Central 2. Nog wel een kleine vermelding: de Amerikaanse versie van de game werkt geheel met Voice Control, wat schijnbaar geweldig werkt. Aangezien de Xbox in Nederland nog geen Voice Control ondersteund moeten wij de game nog besturen met handbewegingen. Dit zou de ultieme tijd zijn voor Microsoft om overal Voice Control in te voeren. Uiteraard kunnen de makers van Dance Central 2 hier niets aan doen. Zij hebben een game afgeleverd die, op een paar kleine puntjes na, geweldig is geworden. Een musthave voor iedere bezitter van Kinect.