Uncharted 3: Drake's Deception

Second opinions

Iedereen ervaart een game anders, daarom is het goed om meerdere meningen over en spel te lezen. In de crew hadden we nog wat redacteuren die hun zegje kwijt wilde over Uncharted 3, lees hier wat zij van de game vinden.

De mening van Wessiej
Ik heb de game een stuk minder positief beleefd dan onze hoofdreview. De eerste Uncharted vond ik een matige game, het tweede daarentegen vond ik erg sterk en ik ging dus met goede hoop het derde deel in. Helaas is dit voor mij de minste game uit de serie. We zijn ondertussen aan het einde van 2011 belandt en de enige plek waar de game met de tijd meegaat is op het grafische vlak. Uncharted 3 is een prachtige game met geweldige cutscenes en een evengoed verhaal.

Ouderwets
Helaas zit er tussen de prachtige filmpjes door allemaal saaie en matig werkende gameplay. Toen de eerste Uncharted uitkwam voelde de gunplay al ouderwets aan, maar daar is nu helemaal niets aan veranderd. Sterker nog, het is een stuk slechter geworden. De guns voelen niet goed aan en het mikken gaat heel erg stroef. Tevens kun je makkelijk vier keer schieten op vijanden zonder dat ze erop reageren. In Uncharted 2 was ik nog onder de indruk dat als je ergens schoot de vijand erop reageerde, daar is nu helemaal niets meer van te zien. De gehele game voelt zo makkelijk aan en het werkt allemaal veel te houterig en stroef. Ik sla ondertussen meer mensen dood dan dat ik op ze schiet, gewoon omdat de combat beter werkt. Het frappante is dan ook dat ik gewoon op mensen kan afrennen die hun hele AK47 op mij leegschieten.

Drunkenmaster
Naast het matige schieten is het platformgedeelte ook niet zo goed uitgewerkt. Om te beginnen heeft Nathan Drake moeite met lopen. Wanneer je je stick iets te ver naar voren schuift begint Drake te rollen en te rennen zonder dat je dat wil. Hierdoor duren puzzels waarbij je op moet passen waar je loopt nutteloos lang, vanwege zijn loopje. Het lijkt wel alsof Nathan altijd dronken is als die aan het grafroven is, zo loopt hij.

Conclusie
Uncharted 3 is naar mijn mening duidelijk de minste game uit de serie. Ik had graag de optie gehad om gewoon alle filmpjes te kijken zonder de matige gameplay tussendoor. Misschien was een kaartje kopen voor de aankomende Uncharted-film een slimmer idee dan deze game te kopen.

De vrouwelijk kijk van Kuukske
Vrouwen gamen ook graag en wat Lara Croft is voor mannen is Nathan Drake voor ons dames. Ik waarschuw de mannen dan ook maar even die nu een rasechte mannelijke review verwachten, want dames kijken nu eenmaal anders naar games. Toch kun je gewoon verder lezen hoor.

Liefde op het eerste gezicht
Ooit kocht ik in een opwelling Uncharted. Onverschillig, een tikje nieuwsgierig en uit verveling stopte ik de Blu-ray in m'n PS3. Mijn verwachten waren niet zo hooggespannen. Maar mèhn! Aan het eind van het spel was ik razend enthousiast over deze mannelijke Lara! Ik bedoel, Tomb Raider-spellen vind ik leuk om te spelen, de avonturen, de puzzels. Erg tof, echter word ik niet warm of koud van Lara. Maar van Drake! Oh my, wat een man. Een paar dagen later stond ik in de winkel met Uncharted 2 in mijn handjes, ik wilde meer Drake en meer van die prachtige omgevingen en sterke verhaallijnen. En natuurlijk omdat ik benieuwd was naar de ontluikende liefde tussen Drake en Elena. Jullie zullen vast begrijpen hoe ik me voelde toen Chloë zich aandiende in het tweede deel.

Een kwestie van geduld
Afijn, ik dwaal te veel af, het moet tenslotte over Uncharted 3 gaan. Na de aankondiging van deel 3 kon ik niet wachten! Helaas was er geen andere keuze, ik heb gewacht, gewacht, meer gewacht en nog eens gewacht. Op een gegeven moment heb ik zelfs op het forum het UC3-topic uit m'n MyAT gegooid, want ik wilde er niets meer van weten. Ik wilde alles puur ervaren via de PS3 en de tv. Tot ik eind oktober een kijkje nam in het topic en iemand zag posten dat een zekere winkel met een niet-gekke slogan al spellen had verkocht! Ik werd.. eh.. nou, niet gek, maar wel jaloers. Ik heb manlief op sleeptouw genomen langs alle gamewinkels en op zaterdagochtend bij een blauwe broer van die rode winkel met slogan vond ik dan een heel schap vol UC3! Ik citeer: "JAA JAA DAAR DAAR DAAR LIGT IE!!! JAAA!" en twee tellen later stond ik bij de kassa.

To the point
Goed, nu even terug naar het spel: wat een graphics. Wat een sfeer. Wat een verhaal. In het begin van het spel is het de bedoeling dat je het vechtsysteem onder de knie krijgt. Een stel Britten die zo in Snatch kunnen zijn prima oefenmateriaal. Verderop in het spel, na toevoeging van Chloë, is het tijd om kogels in de rondte te schieten en een start te maken met de zoektocht naar de verborgen stad. Verder is de terugblik op de eerste ontmoeting van Drake en Sully een hele leuke wending in het spel. Ik heb enorm genoten van de hele verhaallijn in het spel. Qua verhaallijn kan en wil ik de vergelijking met de eerste twee delen niet maken. De spellen zijn anders, maar er zitten ook herkenbare punten in. Tegen het einde van deel 2 stort een brug in en moet je behendig je weg naar boven zien te vinden, terwijl de rest om je heen instort. Dat komt in deel 3 terug, dat is op zich wel jammer.

De graphics zijn fantastisch, de besturing is ook prima in orde wat mij betreft. Ik heb me geen moment geërgerd aan de besturing en ik weet van mezelf dat ik niet zo goed kan mikken met allerlei guns. Maar hé, ik heb het einde bereikt. Soms vond ik wel dat er wat veel vijanden tegelijk op je af kwamen en ja, ze gingen soms wel lastig dood. Maar de aanhouder wint. Ideale toevoeging is de mogelijkheid om granaten terug te gooien naar de rechtmatige eigenaar, maar je moet er natuurlijk niet te lang mee wachten.

Conclusie
Het spel voelde wel wat kort aan. Je wordt zo opgezogen door de sfeer en alles eromheen, dat je uiteindelijk wel een aantal uur aan de buis gekluisterd bent. Ik durfde op een gegeven moment ook niet meer verder te spelen, want het eind zat eraan te komen. En het eind betekent wachten op deel 4, want dat zal er ongetwijfeld komen.

De mening van Nebo
Twee jaar geleden gaf ik Uncharted 2 een hele dikke score. Inmiddels zijn we twee jaar en een nieuw deel verder. De game heeft duidelijk uiteenlopende meningen teweeg gebracht. Laat ik beginnen met de melding dat Wessiej ontzettend overdrijft. Hoewel de beste man een expert is op het gebied van dronken rondlopen en daarom gelijk zal hebben over het feit dat Nathan zo nu en dan een beetje dronken lijkt, houden zijn valide punten daar direct op.

In tegenstelling tot de bovenstaande redacteuren, ga ik aan mijn mening geen cijfer hangen. Jullie kunnen hierboven al genoeg cijfers zien. Uncharted 3 is een hele toffe game met wat haken en ogen. Deze haken en ogen zijn onder andere te vinden aan de besturing. Shooters op de console staan altijd ter discussie. Je kunt lang niet zo precies richten als met een muis. Toch zijn er tal van games waarbij je de crosshair met gemak rondjes kan laten draaien met de analoge sticks. In Uncharted 3 voelt dit stroef aan. De crosshair horizontaal en verticaal verplaatsen is geen probleem. Diagonaal is een heel ander verhaal. Wanneer je de analogestick een klein beetje van de verticale of horizontale as af duwt, heeft Nathan nog steeds de neiging om enkel de x- en y-as te hanteren. Erg vervelend.

Dat gezegd hebbende; het einde van de game heeft mij geen bevrediging gebracht. Het verhaal kent een mooie opbouw, maar het einde komt snel en voelt afgeraffeld aan. Met deze twee minpunten uit de weg, kan ik stellen dat Uncharted 3 verder enkel uit pluspunten bestaat. Daar zal ik verder geen woorden aan wijden, dit is al genoeg gedaan door albedo en Kuukske.

Kensuke spuwt er op los
Uncharted 2 was een grote achtbaanrit met geweldige personages en grappige dialoog. De opvolger haalt het niet bij dat meesterwerk omdat het simpelweg meer onevenheden heeft. Het grootste probleem van het nieuwe deel is dat het de twee nadelen van de serie slechter maskeert in vergelijking met Uncharted 2: de oppervlakkigheid en dat het heel lineair is. Het debet ligt pijnlijk genoeg bij de nieuwe toegevoegde elementen.

We weten allemaal dat Uncharted eigenlijk ontzettend lineair is, maar doordat je door de game volledig wordt opgezogen merk je daar weinig van. Naughty Dogs derde brengt het helaas soms wel te veel aan het licht. Neem de scènes waarin je wordt achtervolgt of moet wegrennen, veel te scripted. Je rent in een rechte lijn en pas als het spel het goed vindt vang je de boef/ontsnap je. Het voelt compleet zinloos omdat het spel de regie volledig in handen heeft.

De oppervlakkigheid is ook toegenomen, en dat is te wijten aan de brawls waar Nathan aan deel moet nemen. Vechten tegen een groep vijanden voelt heel erg slap en simplistisch, zeker in vergelijking met iets als Arkham City.

Om met een positieve noot te eindigen: mijn complimenten voor het verhaal en de personages. Het geheel is een stuk meer volwassen geworden en meer uitgediept. Het was interessant om te zien hoe de andere personages de motivaties van Drake in twijfel trokken. Verder zijn er veel meer puzzels, die overigens pittiger zijn dan in vorige delen.

Uncharted 3: Nog steeds een topspel, maar wel met (nieuwe) mankementen.