The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D

Exclusief voor Nintendo 3DS

Ocarina of Time wordt door velen beschouwd als één van de beste games aller tijden. In elk lijstje met 'beste games ooit' wordt de game wel genoemd en de titel staat stijf bovenaan op Gamerankings. Voor Nintendo 3DS is de 13 jaar oude game in een nieuw jasje gestoken, nu kan ook de nieuwe generatie genieten van het meesterwerk van Nintendo.

Hey! Listen!
Het verhaal in Ocarina of Time is ons allen wel bekend inmiddels. De jonge Link is The One en moet de kwaadaardige Ganondorf stoppen in zijn zoektocht naar de TriForce. Met behulp van de TriForce zou Ganondorf alleenheerser willen worden en dat willen we natuurlijk niet! Onderweg krijgt Link hulp van een boom, een paard, een prinses en zelfs een vliegend bolletje licht. Dit bolletje licht, Navi genaamd, is je trouwe side kick en helpt je op veel punten in de game met tips en ideeën. Elke keer als Navi iets te zeggen heeft roept ze heel hard HEY LISTEN! en dat wordt een beetje vervelend op een gegeven moment. Zeker als ze begint te zeuren over het feit dat je af en toe pauze moet nemen tijdens het gamen...

Gelukkig kun je Navi voor een groot deel negeren, al is ze soms stiekem toch wel handig als je even niet meer weet wat je moet doen. Navi is overigens het enige personage in de game dat iets van tekst heeft. Alle andere personages hebben geen enkele vorm van voice-actors. Daar was vroeger nog helemaal de ruimte niet voor door de beperkte opslagruimte op cartridges, Nintendo is sowieso niet zo van de voice-characters. Qua geluid is de muziek veel belangrijker. Muziek speelt in de game een grote rol en dat is niet alleen door de fantastische en sfeer toevoegende soundtrack. Je leert gaandeweg namelijk verschillende deuntjes die je speelt om bepaalde lokaties te bereiken of gebeurtenissen te starten. Je hoeft gelukkig niet alle liedjes uit je hoofd te leren, ze worden opgeslagen in het menu en zijn altijd op te roepen als je ze nodig hebt.

Anno 2011
Hoewel de game, inclusief bugs, vrijwel letterlijk overgezet is zijn er toch flink wat verbeteringen. De eerste die opvalt is natuurlijk de grafische update. Ocarina of Time is nu volledig in 3D te spelen en de game is het beste wat 3DS te bieden heeft qua gebruik van 3D. De game voelt echt aan alsof je naar een sprookje in een kijkdoos zit te kijken. Bovendien is dankzij de krachtigere hardware de framerate nu mooi constant en loopt alles soepel zonder haperingen.

Grazzo heeft daarnaast ook het kleurenpallet wat aangepast. In de Nintendo 64-versie was Ocarina of Time behoorlijk duister en donker, maar nu is het allemaal veel kleurrijker. Wat mij betreft is het een geweldige keus geweest, want de game straalt nu echt. Veel textures zijn ook net wat strakker. Helaas zie je aan sommige objecten (zoals het hek op bovenstaande screen of het struikgewas) nog wel dat het een oude game is, maar buiten dat kan het prima mee in 2011.

Om de game voor meer mensen toegankelijk te maken heeft Nintendo een ingebouwd hulpsysteem. Her en der in Hyrule zijn stenen geplaatst waar Link in kan kruipen. Zodra je daar ingekropen bent kun je korte filmpjes zien van de taken die je moet gaan doen. Deze filmpjes verklappen net genoeg om je verder te helpen zonder je bij de hand te nemen zoals bijvoorbeeld Super Guide in de laatste Mario en Donkey Kong-games doet.

Een derde verbetering ten opzichte van het origineel is de besturing. Dankzij het touch-screen heb je veel sneller toegang tot je verschillende wapens en met de motion controls kun je veel gemakkelijker richten met wapens als je hookshot of boog. De gehele ervaring voelt hierdoor soepeler aan en dat is nodig omdat op het gebied van gameplay de jaren toch wel zijn gaan tellen.

Je kunt tijdens het beklimmen van muren bijvoorbeeld niet je wapens gebruiken en er wordt nergens bijgehouden welke sidemissies je allemaal geactiveerd hebt. Veel van de puzzels zijn tegenwoordig ook niet bijzonder meer, we hebben ze allemaal al eens eerder gezien. Het meest vervelende is echter de camera die, zeker in kleine ruimtes in dungeons, vaak heen en weer vliegt waardoor je het overzicht verliest. Dat kan anno 2011 toch wel beter.

Met bazenfunctie
Mensen die de game uitspelen - dat kost je zo'n twintig uur - kunnen daarna aan de Master Quest beginnen. Dit komt simpel gezegd neer op Ocarina of Time: The Remix. Vijanden zijn net wat anders, kamers zijn net wat anders en het is net wat lastiger. Dat klinkt in theorie best aardig, maar alleen de echte fans zullen de game nog een keer willen doorspelen.

Een andere toevoeging is de optie om het op te nemen tegen alle eindbazen die je in de game bent tegengekomen. Geen verhaal, geen dungeon, gewoon hup, verslaan die baas. Deze mode is een beetje nutteloos omdat het niet echt iets toevoegt. Er is geen enkel gevecht zo episch dat je die nog een keer wil gaan doen. Ook weer enkel voor de echte fans dus. Dat de extraatjes in Ocarina of Time 3D niet echt iets toevoegen maakt overigens niet zoveel uit. De game zelf is namelijk gewoon goed en op zichzelf al de moeite waard.

Conclusie
The Legend of Zelda: Ocarina of Time 3D is een fantastisch sprookje dat anno 2011 nog steeds een geweldige ervaring is. De graphics hebben een mooie oppoetsbeurt gekregen en de besturing is flink verbeterd, maar toch merk je wel dat het een oude game is op sommige punten. Desalniettemin is het een meer dan welkome toevoeging aan het assortiment Nintendo 3DS-titels en de perfecte titel om te laten zien wat Nintendo voor prachtige games kan maken. Laten we hopen dat er in de toekomst nog veel meer van dit soort games komen zonder dat het remakes van klassiekers zijn.