Ridge Racer 3D

Gespeeld op Nintendo 3DS

Nintendo speelt het deels op veilig met de launchgames van Nintendo 3DS. Een remake hier, een herhaling van een succesformule daar. De handheld kent bij de launch twee racegames: Asphalt 3D en de game waar deze review om draait: Ridge Racer. Kenners van de serie zullen met Ridge Racer 3D maar weinig nieuws te spelen krijgen.

Ridge Racer 3D is een racegame die niet elke race-fan zal waarderen. Het gaspedaal richting de vloer trappen en zo nu en dan een flinke drift maken is niet het type gameplay dat fans van Gran Turismo of Forza zal aanspreken. Eerlijk is eerlijk: dit is niet het type gameplay waar Namco voor gaat en het wordt de ontwikkelaar ook zeker niet kwalijk genomen. Ridge Racer 3D kan gezien worden als een eerbetoon aan de serie. De game kent enkel banen uit voorgaande games en voegt hier, helaas, geen nieuwe banen aan toe. De banen die de game kent zijn verdeeld over een grote hoeveelheid toernooien waar je de nodige uurtjes zoet mee zal zijn. Verder kun je aan de slag met Time Trials en andere gebruikelijke opties. Multiplayer is helaas alleen lokaal te spelen met maximaal vier spelers. Een online modus en meer race-opties hadden de game goed gedaan.

Zoals ik al aangaf is het racen in Ridge Racer 3D weinig diepgaand. Het indrukken van het gaspedaal en zo nu en dan loslaten als de bochten echt te scherp worden is de voornaamste bezigheid. Het driften is hetgeen dat de gameplay omhoog houdt. Met een eenvoudige druk op de driftknop word je in staat gesteld om door de meest gestoorde bochten te glijden alsof het niks is. Hierbij moet je opletten dat je de controle niet verliest wanneer je op het rechte stuk terecht komt. In combinatie met bumperkleven -of in stoere termen: slipstreamen- levert dit de nodige nitro op die ingezet wordt voor een extra boost in snelheid.

De handheld van Nintendo leent zich met de fijne lay-out van de knoppen perfect voor Ridge Racer 3D. Auto's kunnen bestuurd worden met zowel de analoge stick als de d-pad en het driften kan tevens op verschillende manieren geactiveerd worden. De menu-structuur uit de game is eenvoudig en zelfs wat saai en het duurt vaak net iets te lang om in een race te komen. Het in 3D kunnen bekijken van je auto's op het bovenste scherm is daarentegen wel zeer welkom.

Hiermee ben ik beland bij één van de scherpste speerpunten van Ridge Racer 3D: de 3D-effecten. De details en opvulling van de banen in de game laten te wensen over. Het moge duidelijk zijn dat games als Street Fighter laten zien dat de 3DS meer in petto heeft dan Ridge Racer 3D eruit weet te trekken. De 3D-effecten voegen echter een dimensie toe die zeer welkom is. Diepte is zeer goed te zien in de game en een auto die twintig meter voor je rijdt, lijkt ook daadwerkelijk dichterbij te zijn dan een auto die dertig meter voor je rijdt. Nee, dat ligt niet alleen aan het feit dat de auto van dertig meter verderop kleiner wordt afgebeeld. Modder, bloemblaadjes en andere dwarrelende substanties vliegen om je oren en daarmee werkt 3D perfect mee aan de totale beleving van de game.

De game kent de typische, Japanse techno-muziekjes die bekenden van de serie ongetwijfeld zullen herkennen. Iets minder plezant is de dame die naast je zit en bij elke actie haar scheur open trekt. Kennen jullie de twijfel van Rebecca Black over waar ze gaat zitten? Mijn theorie is dat jouw bijrijderstoel de gelukkige gekozene is.

Conclusie
Ridge Racer 3D is een degelijke racegame geworden met weinig nieuws onder de zon. De banen in de game zijn helaas allemaal hergebruikt uit andere Ridge Racer-games. Het racen is simplistisch als vanouds, maar het hoge arcade-gehalte zal niet voor iedereen weggelegd zijn. De 3D-effecten zijn een verrijking voor de race-ervaring die de game biedt en vormen een welkome toevoeging voor de anders karige graphics. Ridge Racer 3D voelt door het gebrek aan online multiplayer en de herhaling van banen als een te gehaast project waar meer in had gezeten, maar is desondanks vermakelijk.