Test Drive Unlimited 2

Gespeeld op de Xbox 360, ook verkrijgbaar voor de PlayStation 3 en de PC.

Een ‘Massive Multiplayer Online Racing Game’ (MMORG) zie je niet vaak, en zeker niet op de console. Daar is nu verandering in gekomen. Atari en Eden Games komt namelijk met het tweede deel uit de Test Drive Unlimited-serie, die belooft een online wereld te hebben waarin iedereen kan cruisen, racen en andere spelers ontmoeten. Zijn ze in hun opzet geslaagd of is dit een mislukt concept?

Een MMO uitgeven gaat nooit zonder gevaren. Is er wel genoeg support en geeft het de speler genoeg voldoening om er (in de meeste gevallen) maandelijks voor te betalen? Zo is er voor elke populaire MMO (bijvoorbeeld World of Warcraft) ook één die volledig de plank misslaat (zoals All Points Bulletin). Nu is er Test Drive Unlimited 2 (TDU2), een MMO die geen maandelijks bedrag vraagt en de speler zelf de keuze geeft om te participeren in het hele online gebeuren, of rustig de singleplayer te bekijken.

Racende Sims
In TDU2 draait het niet alleen maar om racen, maar gaat het ook om je levensstijl. Dacht je dat het belangrijk was of je een mooie auto kon kopen en races te winnen? Het is in dit spel net zo belangrijk hoe je haar zit en of je wel een leuk huisje hebt op een van de twee speelbare eilanden, Ibiza en Oahu. Hierdoor krijgt het spel al snel een ‘Sims-vibe’, aangezien je bijna de helft van de speeltijd bezig bent met je virtuele ‘ik’.

Helaas is het lifestyle-gedeelte, in tegenstelling tot het racegedeelte, niet goed uitgewerkt. De poppetjes waaruit je kunt kiezen lijken zo uit 2005 te komen en er zit totaal geen gevoel of karakter in het leven op het eiland en de personages. Het ziet er allemaal heel erg klinisch uit en het leeft niet. De tussenfilmpjes zijn hierdoor ook bijzonder hilarisch  terwijl de makers daar totaal niet op richten. Dit komt ook vooral omdat je van menuutje naar menuutje gaat. Of je nou een huis gaat kopen, je gezicht gaat verbouwen of een vriendin ophaalt, het werkt allemaal erg traag en tevens op je zenuwen. Zo zullen je concurrenten en vrienden je tijdens het spelen constant opbellen en met irritante vragen komen of om je te vertellen dat het misschien wel eens tijd wordt voor een nieuwe auto. Nee bedankt, mijn Ford Shelby GT 500 voldoet tijdens de game prima.

Leven als Frans Bauer
Want het deel waar het natuurlijk echt om draait zit een stuk beter in elkaar. De hoofdingrediënten zijn aanwezig: een behoorlijke lijst met auto’s en genoeg content om je maanden mee te vermaken. Met een slap verhaal wordt de speler welkom geheten op het eiland en dan begint de vrijheid. Om te beginnen zul je moeten leven in een caravan en een even goede auto en door online races te winnen verdien je punten en geld. Wat je met geld kunt doen is uiteraard logisch (eerst naar de kapper natuurlijk) maar de game draait om de verdiende punten. Je levelt namelijk omhoog door middel van het verkrijgen van punten, en die worden onderverdeeld in vier categorieën. Dit gaat om het sociale aspect, het bezitten van huizen en auto’s, het ontdekken van de twee gigantische eilanden en het volbrengen van races.

Het racen is behoorlijk standaard, het is een mix tussen arcade en realistisch rijgedrag en elke auto rijdt net wat anders. Het is alleen wel de vraag of de makers in het echte leven soms in een auto zitten want niet elke auto rijdt zoals een auto hoort te rijden. Vooral bij de dure auto’s krijg je net het gevoel alsof je niet met een auto aan het rijden bent maar alsof je in een boot zit, het is heel erg zweverig. De auto’s van een lagere klasse rijden wel oké. Wel jammer is het ontbreken van een schademodel, de enige zichtbare schade zijn wat krasjes op de auto, maar voor de rest ontbreekt het aan visuele en technische schade.

Vrijheid
De twee eilanden zijn zoals al gezegd gigantisch groot. Je bent letterlijk uren bezig om van de ene kant naar de andere te komen en ook omdat het twee vakantie-eilanden zijn, krijg je bij dit spel een enorm vakantiegevoel. Het is gewoon heerlijk om rond te cruisen in je cabrio langs de zee, om daarna met je Hummer door de wildernis te karren. Het geeft een bepaald gevoel van rust, wat fijn is tussen alle ADHD-games waar de schappen vol van liggen.

Naast alle rust moet er ook nog geracet worden en dan het liefst tegen online tegenstanders. Net zoals in een ‘volwassen’ MMO zie je ook de andere spelers voorbij komen. Het kan zo zijn dat er een file staat aan andere spelers die op dat moment aan het racen zijn, want de straten van Ibiza en Oahu zijn over het algemeen erg leeg. Met een simpele druk op de knop kun je andere spelers uitdagen om te racen, dit werkt allemaal heel simpel en degelijk. Het online-gedeelte is erg knap gemaakt en het voelt ook als een kleine evolutie voor een consolegame.

Alle races die je rijdt op de twee mooie eilanden wil je natuurlijk ook met wat grafische pracht doen. Helaas is dit een beetje teleurstellend; grafisch is het wel allemaal oké maar het springt nergens bovenuit. De straten zien er net zoals de stijl van het spel veel te schoon en levenloos uit. De auto’s zijn wel prachtig ontworpen en vooral het interieur van de auto’s is bijzonder fraai. Qua geluid is het ook een beetje middelmatig. In het spel kun je kiezen uit twee radiostations waar ze goede muziek op draaien, maar helaas zitten er bijzonder weinig liedjes in het spel. Doordat de optie om je eigen muziek te importeren ontbreekt komen de geluiden binnen de kortste keren je keel uit.

Conclusie
Test Drive Unlimited 2 doet sommige dingen heel goed en andere juist weer niet. Het racegedeelte en vooral de vrijheid die de game je biedt zijn heerlijk. Rondcruisen in een game is nog nooit zo leuk geweest. Helaas ben je ook evenveel tijd met het beheren van je virtuele leven bezig. Dit is bijzonder vervelend en zit totaal niet goed in elkaar. Niemand heeft zin om 35 kilometer te rijden om cosmetische chirurgie te laten plegen en het is bijzonder vervelend als het spel je bijna verplicht om dit te doen. Het rijden in een onlinewereld werkt goed en het is leuk om andere spelers langs je te zien rijden. Met genoeg content om je maanden mee te vermaken heeft TDU2 dan ook een behoorlijke hoge replaywaarde. Helaas moet je ook leven met de aspecten van je virtuele leven en alhoewel ik graag met mijn billen in het hete zand van Ibiza zit, doe ik dit liever niet in Test Drive Unlimited 2.