DC Universe Online

Gespeeld op de Playstation 3. Ook verkrijgbaar op de PC.

Als we Sony moeten geloven is DC Universe Online de game die MMO's eindelijk aan de man gaat brengen onder consolegebruikers. Tot op heden is er slechts één andere MMO voor consoles, Final Fantasy XI, en die heeft de wereld niet in vuur en vlam gezet. DCUO wil dit veranderen door de standaard MMO-gevechten te vervangen door vechtstijliets dat meer op een actiegame lijkt en de boel iets te versimpelen.

Kennis van de wereld van DC-stripboeken is niet verplicht voor DCUO. Het introfilmpje legt duidelijk uit wat er aan de hand is en waarom er overal superhelden en -schurken rondlopen, en dan kan je aan de slag met het maken van jouw gekostumeerde wreker. Hier stelt het spel gelijk iets teleur, want het maken van een personage is heel erg gelimiteerd vergeleken met de andere superhelden-MMO's: Champions Online en City of Heroes. Er zijn genoeg opties om er anders uit te zien dan de rest, maar als je een held wilt die niet een standaard strak kostuum draagt zijn de opties heel erg beperkt. Daarbij komt dat er maar drie lichaamstypes per geslacht zijn. Voor mannen zijn dat klein opdondertje (Robin), gespierd en breed (Superman) of Hulk-achtig groot. Voor vrouwen zijn de opties nog belachelijker, want alle lichaamstypes zijn precies hetzelfde, met als uitzondering de lengte. Dus je kan een amazonische vrouw van drie meter lang maken, met verplichte cupmaat dubbel D.

Choose your destiny
De krachten van jouw held of heldin worden bepaald door de eigenschappen die je kiest. Ten eerste is er de vechtstijl van jouw personage. Dit kan een zwaard zijn, pistolen, blote vuisten of zelfs een machinegeweer. Dit bepaalt de standaardaanvallen die je tot jouw beschikking hebt. Daarna moet er gekozen worden tussen de speciale krachten, bijvoorbeeld vuur, ijs, natuur, telekinese of gadgets. Deze beïnvloeden de speciale vaardigheden van de held(in). Met gadgets heb je bijvoorbeeld allemaal technische snufjes zoals bommen, batarangs en meer van zulks. Tijdens het omhoog levellen vergaar je punten die je in deze vaardigheden kunt stoppen, maar vaak is niet helemaal duidelijk wat iets nou precies doet. Bij vuur bijvoorbeeld zijn er twee moves die een tegenstander in de fik zetten, maar op een iets andere manier. In de menu's is niks te vinden over de schade die aanvallen doen, dus het is koffiedik kijken wat nou beter is.

De standaardaanvallen voer je uit door het rondje en driehoekje te gebruiken, en dit systeem is in theorie wat beter uitgewerkt. Naarmate je levelt is het arsenaal aan combo's uit te breiden, maar het probleem hiermee is dat een MMO simpelweg te veel lag heeft om effectief snelle combo's te gebruiken. De tijd tussen inputs en de uitwerking op het scherm is te lang. Heel vaak als je een vijand raakt zul je hem een seconde later zien reageren. De game pretendeert een actiegame te zijn, maar de aanvallen voelen gewoonweg niet bevredigend door het gebrek aan goede timing en feedback. Hierdoor is het beetje diepgang wat in dit systeem zit te verwaarlozen, want door alleen een aantal basisaanvallen te gebruiken kom je er ook wel.

Als laatste moet er gekozen worden tussen de kanten van het goede en het kwade, en dit heeft invloed op jouw mentor, ofwel de stad waar je begint en van wie je de missies krijgt. Kies je Batman of Joker als mentor begin je in Gotham en krijg je missies van hen, en met Superman of Lex Luthor is Metropolis het startgebied. De missies zelf zijn echter allemaal uit hetzelfde hout gesneden. Meer variatie dan 'dood X van Y en verzamel A van B' zit er niet in, ongeacht in welke stad je bent of wie je mentor is.

Grindquest
Deze missies gaan heel snel op de zenuwen werken door het verplichte grinden. Vaak zul je 25 exemplaren van Generieke Slechterik moeten doden en 10/15/20 voorwerpen moeten verzamelen/kapotmaken voordat je verder kan, waarna je hoogstwaarschijnlijk precies hetzelfde moet doen op een andere plek. Wat dit proces echter het vervelendst maakt is het absurd hoge tempo waarmee vijanden respawnen. Als je net drie vijanden hebt omgelegd kunnen er letterlijk binnen vijf seconden weer drie nieuwe voor je neus staan, wat het bijna onmogelijk maakt om sommige missies te volbrengen. Vaak is het de bedoeling om objecten te gebruiken door een aantal seconden een knop vast te houden, en als je geraakt wordt wordt dit proces onderbroken. Dus als je dat voor een missie tien keer moet doen en je wordt steeds onderbroken wordt dat snel heel vervelend. Tel daarbij op dat vijanden al vanaf een flinke afstand aanvallen en het spel wordt algauw tergend frustrerend. De missies zijn al zo saai als maar kan, en dat het ook nog langer duurt omdat je gewoonweg overweldigd wordt door vijanden zet de herhaling in een nog slechter daglicht.

Het enige lichtpuntje aan dit alles is dat het spel over het algemeen vrij gul is met het toekennen van missiedoelen. Als een andere speler jou helpt, of andersom, krijg je meestal allebei krediet ervoor, ongeacht wie er het eerst was. Wie gericht hulp wil zoeken voor quests door een groep te vormen loopt echter al snel tegen de belabberde sociale interface van het spel aan. Chatten wordt gedaan door middel van een software-toetsenbord, wat dus heel lang duurt met een controller, of met een USB toetsenbord. Echter, zelfs met toetsenbord wordt het hele scherm gevuld met het software-toetsenbord. Dit maakt simpelweg iemand uitnodigen voor een groep al nodeloos ingewikkeld. De meeste mensen in het spel gaan gewoon hun eigen weg en spelen het als een singleplayerspel. Dit is helemaal vervelend omdat veel questlines eindigen in een instanced quest, oftewel afgesloten voor iedereen behalve jou en jouw groepje, en deze zijn vaak te lastig om alleen te doen. Maar het vinden van een groep is zo moeilijk, en je moet dan ook nog eens iemand vinden die precies op dat niveau van die quest zit, dat je vaak geen andere optie hebt dan het alleen te doen.