Just Cause 2

Terwijl het free-roamen in Just Cause 2 geniaal is, zijn het verhaal en de voice-acting zeer slecht te noemen. Het verhaal gaat van de hak op de tak en is vaak verwarrend te noemen door de onduidelijkheden die erin zitten. Dat ze voor de voice-acting mensen hebben uitgekozen die de Engelse taal niet beheersen werkt dan ook niet mee. Alles wordt met een gigantisch slecht accent verteld en dit haalt de sfeer uit alle filmpjes en het verhaal zelf omlaag. Wanneer er in het verhaal iets spannends gebeurd en het wordt nonchalant en met een irritante stem gebracht heb je al snel de neiging om de filmpjes weg te drukken.



De missies variëren van heel slecht tot heel goed, er zitten vele soorten missies in, je hebt de Agency-missies die je verder helpen in het niet al te lange verhaal. Daarnaast zijn er de Faction-missies, waarbij je jezelf aansluit bij de drie rebelgroepen om opdrachten voor hen te doen en hier zit veel variatie in. De Faction-missies worden heel kort uitgelegd en het draait meestal om het vermoorden van iemand. Maar dankzij de mogelijkheden die Panau je biedt kun je deze opdrachten zo leuk maken als je zelf wilt. Zo is er een missie waarin je een olieplatform op zee kapot moet maken. Je kan hier met de boot naar toe gaan om op het platform stiekem C4 te planten, weg te gaan en de boel op te blazen. Maar je kan ook met een gevechtshelikopter de boel onveilig maken, deze keuzes zijn altijd voor de speler zelf en hierdoor blijven ze leuk. Doordat deze opdrachten zo variërend zijn heb je wel te maken dat sommige heel makkelijk zijn en sommige heel moeilijk. Zo moet je soms een persoon omleggen die twee straten verder staat zonder beveiliging, zulke missies duren dan maar 20 seconden. Maar je hebt ze ook waarin je moet inbreken in een gigantisch beveiligd kamp, en karweitjes als deze moet je soms wel tien keer opnieuw doen. In de Faction-missies zit niet echt een bepaalde moeilijkheidsgraadlijn, waardoor het soms bizar is hoe makkelijk of hoe moeilijk de vorige missie bleek te zijn. De slechtste missies uit het spel zijn de Strongholds, hiervan zijn er tientallen, maar deze zijn allemaal precies hetzelfde. Ook omdat de kwaliteit van het iedereen neerknallen niet al te hoog ligt, ben je hier na twee keer allang klaar mee. Helaas zitten er ook bugs in het spel die meer dan eens ervoor zorgen dat je een missie opnieuw moet opstarten. Zo moet je bijvoorbeeld iemand escorteren, maar het gebeurt vaak dat zo iemand stil blijft staan en je hierdoor niets anders kan dan de missie opnieuw te beginnen. Dit vindt ook plaats tijdens andere missies en kan behoorlijk op de zenuwen werken.

Al deze opdrachten krijg je niet zomaar, hiervoor moet je eerst voor chaos zorgen in Panau. Voor alle acties die jij uitvoert tegen de overheid breng jij chaos op het eiland. Dit kan je bijvoorbeeld doen door het vernietigen van een standbeeld van de dictator of het vernietigen van een oliepijplijn. Door zoveel mogelijk chaos te creëren speel je bepaalde dingen vrij. Zo unlock je wagens en wapens op de Black Market en speel je alle missies vrij. Het creëren van chaos is erg leuk om te doen. Wanneer je een van de tientallen dorpjes of steden binnenloopt om daar alles kort en klein te maken en er op het eind vandoor gaat met het standbeeld van de dictator geeft een voldaan gevoel. Dat je hiermee rijkelijk wordt beloond is natuurlijk ook tof.

Waar de game je tientallen uren aan singleplayer sensatie geeft, is het ontbreken van een multiplayer een gemis. Just Cause 2 is zeer geschikt voor de multiplayer, van het hebben van leaderboards om bijvoorbeeld te kijken naar de langste vrije val tot aan de co-op mode die echt ontbreekt. Een game die behoorlijk op Just Cause 2 lijkt, namelijk Mercenaries 2, bevatte wel over een co-op mode en met zijn tweeën chaos in Panau aanbrengen had zeker de replay-waarde omhoog gebracht.



Conclusie:

 Just Cause 2 is niet een game voor iedereen, je moet dit meer zien als een echte free-roaming game met een klein verhaaltje eraan vast dan andersom. Het verhaal en de voice-acting zijn van zeer belabberd niveau maar het free-roamen werkt precies zoals het zou moeten werken. Het is leuk om te doen en door de gameplay mogelijkheden ben je met deze game tientallen uren zoet. Panau is een prachtig en groot eiland waar veel te beleven valt. Er zitten nog redelijk veel bugs in die het spelplezier kunnen bederven, en het ontbreken van de multiplayer is jammer. Maar wat deze game zeker met zich mee brengt en wat toch heel belangrijk is, is gewoon het hebben van plezier tijdens het spelen.