Ghostbusters
Vrijwel iedereen kent het liedje van Ray Parker Jr. wel en herkent het logo zonder problemen. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de Ghostbusters nog warme gevoelens naar boven brengen bij de generatie die in de jaren \'80 van de vorige eeuw zijn opgegroeid. Na een hele rits games op verschillende systemen is nu de huidige generatie consoles aan de beurt om spookvrij gemaakt te worden.
Voor wie niet bekend is met Ghostbusters, een kleine introductie. Drie wetenschappers, Egon Spengler, Peter Venkman en Ray Stantz, ontdekken in 1984 een manier om geesten te vinden, verzwakken en op te sluiten. Een lucratieve handel, aangezien rond datzelfde moment de stad geteisterd wordt door steeds meer geesten. De reden hiervoor blijkt de herrijzenis van Gozer the Gozerian. Als de Ghostbusters oog in oog staan met Gozer, mogen zij de vorm kiezen waarin Gozer de aarde zal vernietigen. Per ongeluk denkt Stantz aan de mascotte van Stay Puft marshmellows, waardoor Gozer in een gigantische Marshmellow Man verandert. Uiteraard weten de Ghostbusters Gozer te verslaan en heel New York onder het marshmellowspul te krijgen.
De tweede film speelt zich vijf jaar later af en draait om Vigo Von Homburg Deutschendorf. De riolen onder New York worden gevuld met roze slijm en Egon komt erachter dat dit slijm reageert op en gevoed wordt door emotie. Levenloze objecten die met het slijm in aanraking komen komen tot leven. Bovendien zorgt alle negatieve emotie van de stad ervoor dat het slijm voldoende energie levert om Vigo weer tot leven te wekken, waardoor de wereld in eeuwige duisternis zal leven. Niet echt een prettig vooruitzicht dus. Egon en Ray weten delen van het slijm echter positief te laden en besluiten het op het Vrijheidsbeeld los te laten. Hierdoor kunnen ze (met behulp van een Nintendo-joystick) het symbool van de vrijheid door de straten van New York laten lopen. Dit geeft de bevolking een dusdanig positief gevoel dat het slijm zwakker wordt en Vigo verslagen kan worden.
De game brengt ons naar het jaar 1991. De Ghostbusters zijn nog altijd populair onder de bevolking van New York en er valt genoeg te doen voor de geestenjagers. In het museum breekt echter de pleuris uit, niet geheel toevallig op een tentoonstelling over Gozer. Een blauwe golf van energie gaat door New York heen, waardoor Slimer weet te ontsnappen. Het vangen van Slimer dient als tutorial in de game. Je krijgt stap voor stap de basisprincipes van het geestenjagen uitgelegd. Dit is ook handig in het verhaal verwerkt: je speelt namelijk een nieuwe werknemer. Je functie binnen het team bestaat uit het testen van nieuwe apparatuur. En zeg eerlijk: is het geen droombaan om ongetest materiaal op je rug te dragen dat de potentie heeft je ribbenkast te laten smelten?
Niet alleen de toevoeging van een nieuw lid aan het team is goed aan het verhaal, het hele verhaal zit dondersgoed in elkaar. Natuurlijk weet je van te voren dat de Ghostbusters de wereld wel weer zullen redden, maar de gebeurtenissen die tussen het begin en einde van de game voorkomen maken het spelen een waar plezier. Op zich geen grote verrassing, aangezien Harold Ramis en Dan Aykroyd de schrijvers van de game zijn. Zij namen ook de scripts voor de beide Ghostbusters-films voor hun rekening.
De schrijvers zijn niet het enige dat de films en deze game met elkaar gemeen hebben. Alle oorspronkelijke acteurs doen mee, voor zover ze dat wilden. Het complete Ghostbusters-team is compleet, inclusief secretaresse Janine Melnitz. Sigourney Weaver en Rick Moranis weigerden echter medewerking, hun karakters Dana Barrett en Louis Tully keren dan ook niet terug in de game. Verder kent de game vrij veel grapjes die verwijzen naar de films, zo zijn veel Trophies vernoemd naar quotes uit de films, kun je voorwerpen uit de films terugvinden in het hoofdkwartier (inclusief een schilderij van Vigo Von Homburg Deutschendorf dat meer dan 100 zinnen kan zeggen) en opmerkingen van de verschillende Ghostbusters die refereren aan de films. Dit zorgt er allemaal voor dat de sfeer één op één aansluit op de films. Ook de typische humor is terug, net als de auto van de Ghostbusters, Ecto-1.
