Eat Lead: The Return of Matt Hazard

Veel van jullie zullen het wel eens hebben gehad. Je bent een spel aan het spelen en je komt er ineens achter dat de makers een grap met je uithalen door humoristisch te verwijzen naar andere games. Niet om die game belachelijk te maken maar om juist respect ervoor te tonen. Eat Lead probeert dit ook maar helaas is het meer een parodie op zichzelf.



In Eat Lead: The Return of Matt Hazard volgen we het verhaal van game-legende en actieheld Matt Hazard. Hij begon in het 8-bit tijdperk en heeft sindsdien in tientallen games gezeten waaronder zelfs zijn eigen kart-, horror- en party-game. Het spel begint als Matt een nieuwe rol heeft aangenomen in een nieuwe actiegame als hij erachter komt dat de makers van de game iets anders in gedachten hebben. In de game zal Matt namelijk het loodje leggen en een nieuw karakter zal zijn rol innemen. Aan Matt de taak om dit te stoppen. Sellingpoints van de game zijn de parodieën die de game heeft ten opzichte van andere games. Zo worden JRPG’s, Wolfenstein 3D, space-marines die we kennen van Halo, zombie-games en zelfs Lord of the Rings in een leuke vorm gebruikt in de game. Matt weet dat hij in een game zit en het is vermakelijk om te zien hoe hij hier op reageert. Hij maakt regelmatig sarcastische opmerkingen over zijn tegenstander of een situatie waar hij zich in bevindt. Al deze kleine hints naar andere games zijn dan ook het hoogtepunt van de game. Het is alleen jammer dat dit het enige goede aan de game is.



Het lijkt er op alsof de makers ervoor hebben gekozen om alle slechte punten van andere games namelijk ook te gebruiken in hun game. Dit maakt het spelen er niet leuker op. De game gebruikt eigenlijk hetzelfde cover-systeem als we kennen van Uncharted: Drake’s Fortune met hetzelfde melee-combat systeem. Waar het in Uncharted goed is uitgewerkt is het in deze game één groot drama. Sommige muren zijn ontzettend plakkerig waardoor je er bijna niet meer vanaf komt, andere muren zijn weer helemaal \"onplakbaar\". Het rennen van cover naar cover gaat met een simpele druk op de knop alleen zijn de animaties zo langzaam dat je binnen no-time neergeschoten bent. Matt zelf is ook niet al te snel, eerder traag, evenals het richten. Daarnaast zijn de vijanden ronduit dom. Ze rennen als een kip zonder kop naar hun geprogrammeerde cover-spot zonder er goed bij na te denken of dat wel erg slim is. De levels bestaan praktisch uit kill-room na kill-room en er is bijna geen afwisseling. De wapens zijn ronduit slecht. Je hebt de beschikking over verschillende machinegeweren, pistolen, grenadelaunchers en zelfs waterpistolen. Al deze wapens zijn totaal ongeloofwaardig door het slechte geluid en de slechte hit-animaties van de vijanden. Op een gegeven moment krijg je de controle over een gigantische sniperrifle. Toch reageren de vijanden er nauwelijks op als je ze hiermee neerschiet. Ook is al het bloed in de game vervangen door een soort van blauw licht. Leuk als “parodie” maar het maakt het spel niet leuker. Daarnaast zijn de vijanden soms niet dood te krijgen waardoor je magazijn na magazijn in ze moet pompen.



De game duurt zo’n zes á acht uur maar je zult er veel langer mee bezig zijn. Niet door de aanwezigheid van multiplayer (die is er namelijk niet) maar de ontzettend irritante gameplay. Meerdere malen zul je van achteren neergeschoten worden omdat er vijanden achter je spawnen. Op een ander moment bevond ik me in een donkere opslagruimte (en met donker bedoel ik pikkedonker) waarin één sniper me van boven aan het bestoken was en er op de grond allemaal mannetjes op me af kwamen. De bedoeling was om goed gebruik te maken van de cover in het magazijn en zo naar de andere kant te komen om de sniper te grazen te nemen. Helaas was het zo donker dat je geen muur of iets kon zien en werd je bij elk klein foutje afgestraft door de sniper die je in één shot dood kon schieten. Tel daar de traagheid van Matt en het slechte cover-systeem bij op en je hebt een frustrerend level wat gewoon niet leuk is om te spelen. Grafisch gezien hoef je ook niet veel te verwachten. De vijanden zijn allemaal klonen van elkaar en de omgevingen zien er saai uit. Daarnaast had ik regelmatig last van framedrops en sloeg mijn Playstation 3 op bepaalde punten meerdere malen vast.