Ghost Squad

Ghost Squad heeft een flinterdun verhaal over een terroristengroep die de president en wat andere wereldleiders heeft ontvoerd. Het verhaal leidt je langs een blokhutten-complex, Airforce One en een terroristen-basis in de jungle in drie levels. Het principe blijft makkelijk: mik op de onmogelijke hoeveelheid terroristen die in beeld zijn en schiet ze neer, terwijl je ondertussen moet herladen door buiten het beeld te schieten of de WiiMote te schudden. Tijdens dit schietfestijn moet je soms zorgen dat je geen gijzelaars neerschiet, of is er een speciale scène waarin je in hand-to-hand combat een vijand uit moet schakelen door op hotspots te mikken, of een bom onschadelijk moet maken door de draadjes in de goede volgorde door te knippen. Hoewel deze scènes de snelheid een beetje uit het spel halen, zijn ze wel een welkome afwisseling van het oneindige, hersenloze geknal waar het spel anders uit zou bestaan. Ook de boss-fights bieden een speciale uitdaging, variërend van het schieten met een bazooka tot een headshot maken in een vliegtuig met turbulentie. De mix van verschillende doelen en extra uitdagingen in een level zorgen ervoor dat het spel lekker speelt en de vaart er flink in zit zonder te gaan vervelen. Ook de gameplay werkt makkelijk: het richten gaat soepel en precies en het herladen gaat vrijwel zonder problemen door te schudden, of iets sneller door buiten beeld te schieten. Kortom: op de gameplay vrij weinig op te merken.

Jammer is wel, dat na ongeveer 20 minuten je door alle drie de levels bent gespeeld. Gelukkig is dat niet alles wat je kunt doen, want het uitspelen van alle levels en het succesvol behalen van doelen als een bepaalde hoeveelheid mijnen onschadelijk maken in een bepaalde scène of alle vijanden neerschieten met een sniper, unlocken nieuwe paden in het spel en maken de levels moeilijker. Zo bouw je langzaam niet alleen de mogelijke scènes uit waartussen je kunt kiezen, maar zijn er ook steeds meer vijanden op moeilijkere plekken waardoor het spel je steeds verder pusht. Is de moeilijkheidsgraad in het begin nog vrij laag, zo rond moeilijkheidsgraad 9 begint het spel echt moeilijk te worden. Er zijn wel 16 moeilijkheidsgraden, dus je zult de drie levels behoorlijk vaak door moeten spelen wil je alle mogelijke paden unlocken en het spel op 100% uitspelen. Dankzij de extra scènes en de hogere moeilijkheidsgraad wordt dit geen sleur, maar wat hier vooral aan bijdraagt zijn de verschillende wapens die je unlocked. Je standaard sub-machine gun kan al snel vervangen worden door een simpel pistool, een shotgun, of een machinegeweer dat niet herladen hoeft te worden maar wel kan oververhitten. Elk van deze guns heeft een redelijke invloed op de gameplay, hoewel er redelijk wat guns zijn die praktisch hetzelfde spelen.

Extra aandacht verdient de multiplayer in dit spel. Afgezien van de mogelijkheid om met z\'n tweeën de arcade-mode door te spelen (en wat ook echt een arcade-gevoel geeft), kun je ook met maximaal vier spelers spelen in Party Mode. Afgezien van de standaard levels, die met vier spelers totale chaos worden (op een leuke manier) zijn de Ninja Mode (met Shuriken ninja\'s neerschieten) en de Paradise Mode (babes in bikini neerschieten met een dolfijnvormig waterpistool) beschikbaar. Deze twee modes zorgen voor een leuke toevoeging, die zeker voor de nieuwelingen die het spel nog niet vaak hebben doorgespeeld toegankelijk en vooral erg leuk zijn. Toch zijn de twee extra modes een beetje gimmicky en voegen ze niet veel toe aan de spelervaring.