Warhammer 40.000: Squad Command

Warhammer is hot, en er zijn al meerdere strategische games aan gewijd. Nu is de franchise ook naar de DS gebracht. Ook in deze game staat strategie centraal, compleet met Tanks, Marines en de vertrouwde Bolters.
Squad Command is een 3D turn-based strategiespel waarin legers elkaar te lijf gaan in de futuristische setting van Warhammer 40.000.

De speler vecht met zijn Space Marines tegen de Chaos troepen. Om....tja...waarom eigenlijk? Dat is gelijk het eerste wat opvalt als je deze game gaat spelen. Er is geen verhaallijn. Tussen missies in krijg je een tekstje te lezen dat bestaat uit maximaal twee korte zinnen, in de trant van `The Chaos forces have advanced to the north. Halt their progress.` Meestal met een generiek plaatje op de achtergrond van een veldslag. Op sommige momenten komen er kleine animaties voorbij met een iets uitgebreider verhaal, maar ook deze zeggen niet meer dan dat de vijand erg slecht is en dat ze verslagen moeten worden. Ook maakt het niet uit of een unit doodgaat in een missie, wat er voor zogt dat je als speler niet bepaald in het verhaal wordt gezogen.

Na deze motiverende speech kan de speler zijn leger bewapenen. Dit leger bestaat uit zes units, bestaande uit Scouts, Marines en later ook voertuigen. Per unit kan de speler uitzoeken welk wapen en hoeveel kogels elke unit krijgt. Na elke missie krijgt de speler de beschikking over zwaardere wapens. Naast de standaard Bolter-machinegeweren kan de speler er per unit voor kiezen om een rocket launcher, laserwapens of plasma-kanonnen mee te zeulen, afhankelijk van het type unit en de missie.

Op naar het gevecht. Zodra het slagveld in beeld is vallen er twee dingen op: alles is volledig 3D, en de DS is hier helaas niet echt voor gebouwd. Bij het scrollen over het veld valt het op dat er frame drops zijn, en de resolutie en kwaliteit van de modellen is net iets te laag om er leuk uit te zien. Vaak is het onmogelijk om de verschillende units uit elkaar te houden. Daar bovenop is het enorm frustrerend dat je als speler in deze 3D omgeving de camera niet verder dan een graad of vijf kan roteren. Zo blijven veel vijanden verborgen achter gebouwen of muren, zonder dat je duidelijk zicht hebt op hun positie.




Het spel is turn-based: elke unit heeft een bepaalde hoeveelheid Action Points (AP) waarmee gelopen, gereden of geschoten kan worden.
Het richten van de wapens gaat op een aparte manier. De cursor verandert in een richtlijn welke de speler precies kan richten. Per schot kan je meer AP spenderen om preciezer te schieten, iets wat extra diepgang toevoegt. Hoewel dit goed is uitgewerkt, levert het ook veel problemen op. Vooral door het feit dat units achter raampjes en verborgen achter muurtjes kunnen zitten komt het vaak voor dat je een unit net niet kan raken en moet je je unit een extra pixel verplaatsen, wat weer een extra AP kost.
Het gebrek aan een undo-functie en het nauwkeurigheid-aspect van het schieten zorgt voor veel frustratie, wat nog versterkt wordt door de frame drops en de onduidelijke graphics. Daarentegen zijn alle muren en gebouwen in het spel dynamisch en kunnen ze kapot. Door met raketten en kanonnen te schieten kan je redelijk snel een muur wegvagen of een lastig obstakel laten verdwijnen.

Uiteindelijk draait het er om om in elke beurt alle vijanden in bereik te doden voordat ze de volgende beurt de kans krijgen om te schieten. De speler kan ook ietwat verdedigend spelen door wat AP over te houden. Jouw units zullen dan automatisch schieten zodra de tegenstander in zijn beurt in de buurt van jouw unit komt. Helaas is dit gebied zo veel kleiner dan het bereik van een wapen dat je er niet vaak gebruik van zal maken.