Resident Evil: Umbrella Chronicles
On-rails shooters hebben een flinke historie, maar het gros hiervan vindt niet alleen ruim tien jaar geleden plaats, maar speelde zich ook voornamelijk af in de arcade. De succesvollere shooters werden geport naar consoles, zoals bijvoorbeeld TimeCrisis, maar voor velen is de onovertroffen ervaring toch die van de arcade. Dat Capcom nu dan ook met RE: UC komt is op z\'n zachtst gezegd merkwaardig en voelt een beetje als een aankondiging voor een Power Rangers film: de hype is al voorbij. Toch zet Capcom een behoorlijk interessant product neer. In de verschillende levels die je langs allerlei locaties meeneemen die je in Resident Evil 0, 1 en 3 hebt gezien (een locatie uit deel 2 die ook in deel 3 zat komt langs, maar helaas niets uit Code Veronica of het recente Resident Evil 4). Vaak zijn de precieze plekken waar pick-up items liggen en monsters zich ophouden hetzelfde als in de eerdere spellen, wat het gevoel van nostalgie en \"Oh ja!\" momenten zeker ondersteunt (maar je tegelijk zo oud doet voelen als je beseft dat het eerste spel uit 1996 is). De memorabele momenten én karakters zijn goed ingezet om het geheel een consistente feel te geven en het kan je tijdens het spelen dan ook geen moment ontgaan dat je een Resident Evil spel aan het spelen bent.
De gameplay van het spel is vrij basic: je hoeft niet te bewegen, al kan je wel wat rondkijken met de analoge stick om pickups te spotten, je mikt met de WiiMote en schiet met de B-knop. Verder heb je nog de beschikking tot de A-knop om dingen op te pakken (wat ook met de Z-knop kan), je mes te pakken of speciale acties uit te voeren (zoals een alternatieve route kiezen). De besturing werkt erg prettig en het spel staat je toe erg snel te bewegen om op een vijand te mikken. Jammer is wel dat de besturing niet erg precies is op kleine oppervlakken, zeker gecombineerd met de keuze van de developers om pixelgrote one-hit-kill plekken te maken op elke vijand is dit irritant. En dat is nu net het probleem: je raakt ze daar bijna niet door je eigen kwaliteiten, eerder door geluk. Ondanks een flinke tijd oefenen zul je zeker niet zo goed worden dat je schot na schot de juiste plek weet te raken, wat in combinatie met een beperkte voorraad ammunitie en een steeds zwakker wordend pistool met ongelimiteerde ammo zeker enige frustratie op zal roepen. Gebruik van de Wii Zapper is ook zeker niet aan te raden, aangezien het je bewegingen vertraagt en toch amper helpt om preciezer te richten. Toch werkt het schieten goed en kom je met een hoop oefenen erg ver, al zijn de zwakke plekken meer een soort bonus dan het product van gericht schieten.
De gameplay is dus in orde afgezien van wat problemen met het richten, maar vooral de hoeveelheid content die tot je beschikking staat in dit spel is fantastisch. Vaak zijn on-rail shooters slechts goed voor enkele uurtjes plezier: RE: UC zal je minstens een twintigtal uren bezighouden, zeker als je ook voor alle verborgen content (vaak te vinden door objecten in de omgeving kapot te schieten) en sidequests gaat. De verborgen items die je vindt kan je vanuit het menu bekijken, waardoor je meer zal leren over de geschiedenis van de Umbrella Corporation en over een aantal van de karakters. Er is duidelijk over nagedacht door Capcom wat fans van de serie zouden willen met dit spel: niet alleen is de extra content erg leuk om te lezen en te bekijken, ook de verhaallijnen vullen een aantal gaten die tussen (of soms in) de spellen zaten en waar eindelijk een einde aan de speculatie kan komen. Tel daar een aantal interessante eindbazen bij op, waarvan sommigen werkelijk een blast from the past te noemen zijn en geen enkele fan van de serie zal weerstand kunnen bieden aan dit spel.
Ook qua graphics en geluid zit het spel goed in elkaar. De graphics zijn hier en daar wat lelijk door lage resolutie-textures of een aantal kleine glitches, maar over het algemeen zijn ze zeer goed te pruimen en geven je die echte RE-feeling. Die donkere gangen, schemerige kastelen en smerige zombies kunnen allemaal maar in één spel zitten! Qua animaties zit het spel ook erg goed in elkaar en je zal je niet snel ergeren aan rare bewegingen van vijanden. Vooral de tussenfilmpjes waarin het verhaal verder uit de doeken wordt gedaan zijn werkelijk prachtig en lijken zeker een stap boven de vorige generatie consoles te zetten.
De muziek heeft een aantal goede en zwakke punten. Erg mooi zijn de voice-overs en de geluidseffecten, wat minder is de ondersteunende muziek die soms wel een érg rap tempo heeft in vergelijking met wat er daadwerkelijk op je beeldscherm gebeurt. Niets om je mateloos aan te irriteren, maar wel iets dat opvalt.
