Dragon Quest: Journey of the Cursed King

Journey of the cursed king is alweer het achtste deel in de Dragon Quest-serie. Voor de meeste Europeanen zal het echter nogal vreemd en onbekend in de oren klinken, aangezien dit pas het eerste deel is dat in Europa uitgebracht wordt.

Importzaken in heel Europa verkochten de Dragon Quest-games zo goed, dat Square Enix besloot om van het achtste deel ook een Europese versie te maken. Of dat besluit verstandig is geweest, lees je in deze review.

Het verhaal
Dragon Quest begint met een mysterieuze hofnar die een kwade kracht loslaat op de wereld, en hiermee de koning uit de titel vervloekt. Die vloek zorgt ervoor dat de koning eruit komt te zien als een monster, en dat z\'n dochter in een paard verandert.

Het spel begint als jij met de koning en de prinses onderweg bent om de hofnar te zoeken die dit op z\'n geweten heeft. Veel verder wil ik niet op het verhaal in gaan, omdat dit de helft van de lol is in een RPG.

Het verhaal is op zich een vrij standaard \"onwaarschijnlijke held die wereld redt\"-constructie, maar de manier waarop het verteld wordt, maakt alles goed. Dit is mede te danken aan de lead graphics artist.

Grafische stijl
De meesten van jullie hebben het natuurlijk al lang herkend; Dragon Quest is getekend door de man die ook verantwoordelijk was voor Dragon Ball Z, Akira Toriyama. Toch is dit minder hinderlijk dan ik verwachtte. Dragon Quest verschilt zo enorm van Dragon Ball Z dat ik eerlijk gezegd niet verwachtte dat de held een \"Kamehameha-wave\" of \"Destructo-disc\" er tegen aan zou gooien, iets wat ik wel had bij het aanschouwen van de box-art.

Zijn tekenstijl zorgt, net als bij Dragon Ball Z, ervoor dat zelfs de meest donkere en grimmige gebieden (zoals een grot) toch nog voor een plezierig gevoel zorgen. Akira is ook verantwoordelijk voor alle ontwerpen van de monsters en karakters, en dat merk je in alles.

De monsters die je in de wereld van Dragon Quest zult tegenkomen zijn op geen enkele wijze serieus te nemen. Reusachtige rupsen met nog grotere lippen, mollen die je meppen met een schep, duivels die als aanval een dansje hebben... de hand van Akira is duidelijk merkbaar.
Je zult in de wereld van Dragon Quest overigens behoorlijk wat vijanden tegenkomen. Het lijkt erop dat Square Enix Akira een kilootje of 20 aan papier hebben gegeven om monsters en karakters op te ontwerpen. Het exacte aantal weet ik niet, maar telkens als je denkt alles gehad te hebben, komt er weer wat nieuws, en dat houdt het spel onderhoudend en leuk.