Black & White 2

Black & White werd in eerste instantie erg positief ontvangen door zowel pers als publiek, doch nadat de nieuwigheid eraf was begon de game voor velen toch gebreken te vertonen. Vaak gehoorde klachten waren een overmaat aan micromanagement, een te lastig af te richten creature en vooral stemmen van een dergelijke kwaliteit dat een rituele verbranding van de CD niet geheel ongeoorloofd was geweest. Anderen echter loofden de creature AI, het feit dat je alles kon doen en laten en de mooie gevechten tegen andere goden. Lionhead heeft na enkele jaren van hard werken nu Black & White 2 afgeleverd. In Black & White 2 neem je net zoals in het eerste deel weer de rol van god op je. Je komt nu echter terecht in een wereld zonder andere goden, als god van de Griekse beschaving.

Na het voltooien van de wel erg langdradige tutorial ga je dan ook naar de Griekse thuiswereld. Deze wordt echter op dat moment aangevallen door de Azteekse beschaving en een leger van honderden Azteken is bezig de hoofdstad in brand te steken en de inwoners af te maken. In deze level heb je als doel nog een paar dorpelingen te redden en deze snel te transporteren naar een andere wereld. Vanuit dit level mag je de Griekse beschaving weer tot haar oude glorie herstellen om uiteindelijk wraak te nemen op de Azteken.

Hoe je de Azteken gaat verslaan mag je helemaal zelf weten: Als kwade god kun je je volk omvormen tot oorlogsmachine en enorme legers uit de grond stampen om alle dorpen/steden van de tegenstander te veroveren. Ben je echter een goede god dan kun je winnen door je eigen stad zo indrukwekkend te maken dat de inwoners uit andere dorpen er willen wonen. Wanneer je stad indrukwekkend genoeg is om de inwoners van een bepaalde stad te bekeren zullen zij dan ook hun biezen pakken en naar jouw invloedsring lopen. Accepteer je de mensen aldaar dan krijg je naast de extra mensen ook alle grondstoffen (graan, hout, ijzer) die ze mee hebben genomen.

Wat betreft het vechten is de aanpak die men bij Lionhead heeft gekozen voor B&W2 eigenlijk veel te simplistisch. Er zijn slechts twee beschikbare soorten ‘gewone’ units (zwaardvechters en boogschutters) die zich tot elkaar verhouden volgens het bekende rock-paper-scissorsopstelling samen met wezens. Zwaardvechters verslaan boogschutters, boogschutters verslaan een wezen en een wezen verslaat met gemak een groot aantal zwaardvechters. Naast de gewone units heb je ook nog de beschikking over belegeringswapens om de muren die de tegenstander heeft gebouwd af te breken. Normaliter kan je wezen dit ook wel, maar wanneer de tegenstander een groep boogschutters heeft zal je wezen sterven, terwijl een katapult buiten het bereik van de boogschutters kan blijven.

Het city building-aspect is ten opzichte van het origineel wel enigszins verbeterd: er zijn meer gebouwen en de gebouwen zijn afwisselender geworden. Ook heeft Lionhead een goede zet gedaan met het afschaffen van de bekende steigers (de grootte van de stejger die je fabriceerde bepaalde welk gebouw je ermee neerzette in deel 1; je moest de steigers apart bouwen, wat het bouwproces erg traag maakte). Het bouwen gaat daarom nu een stuk sneller en gemakkelijker. City building is echter dermate belangrijk in de game dat Lionhead nog meer moeite had mogen doen om het te verbeteren; soms moet je namelijk een stad maken die zo indrukwekkend is dat je enkel onnodige gebouwen dupliceert om maar aan de punten te komen. Iets wat sterk afdoet aan de ‘feel’ van de game.

Door de missies heen heb je naast het doel om de vijand te verslaan ook bepaalde subdoelen. Door deze te voltooien krijg je punten waarmee nieuwe gebouwen en upgrades voor je wezen gekocht kunnen worden. Jammer is echter wel dat je op elk punt tijdens het voltooien van deze doelen aan het handje wordt gehouden. Je geweten (goed en slecht) vertelt je exact wat de bedoeling is en hoe je tot een oplossing moet komen, een enkele uitzondering daargelaten. Soms is het zo erg dat je het idee krijgt dat de hele game gewoon een grote tutorial is, daar veel subdoelen ook kleine nieuwe features introduceren.

Wie denkt zich na de singleplayer campaign te gaan vermaken met multiplayer of een potje skirmish komt bovendien bedrogen uit. Black & White 2 heeft namelijk in tegenstelling tot haar voorganger een skirmish noch een multiplayer optie: een erg groot gemis dat de al vrij korte levensduur nog korter maakt.