UEFA Champions League 2004-2005

Gelijk iedere voetbalgame die EA uitbrengt, ziet ook UEFA Champions League 04-05 er verzorgd uit. Na het opstarten komt de welbekende video-introductie plus begintune van de Champions League je tegemoet en vervolgens krijg je een mooi Nederlandstalig menu gepresenteerd. De game bevat verder alle kenmerken van een EA-voetbalgame: bekende stadions, een shitload aan clubs en natuurlijk de spelersnamen. Net als bij ieder nieuw deel van de FIFA-serie heeft UEFA Champions League 04-05 naast de standaardmogelijkheden (toernooi, Champions League, training, online et cetera) een nieuwe ‘gimmick’: er zit een verhaalmodus in de game, waarin je als trainer één seizoen lang in 50 missies een club traint.

De missies die je van het bestuur krijgt variëren van het behalen van 70% balbezit tot het winnen van een wedstrijd tegen Juventus nadat je al twintig minuten in de wedstrijd zit en er al één man met rood af is gegaan. Je uiteindelijke doel hierbij is om de Champions League te winnen. Het leuke aan deze modus is dat het voor wat meer variatie zorgt aangezien de focus per missie bijvoorbeeld soms ligt op geen tegengoals krijgen (verdedigend spelen) en soms op balbezit spelen (pressing spelen). Je wordt dus gedwongen diverse speelstijlen te kunnen hanteren. Ook voor mensen die in hun eentje spelen biedt het een afwisselende uitdaging aangezien je tegen een computertegenstander vroeger alleen maar kon winnen, gelijkspelen of verliezen en er nu een beloning tegenover staat. Het nadeel van deze modus is dat het vaak te onrealistisch is, wat op zich niet zo\'n probleem is, ware het niet dat voetbalgames van EA altijd gedraaid hebben om één ding: hoe kan ik de speler het gevoel geven dat ze zelf een wedstrijd aan het spelen zijn met hun favoriete club. Dat gevoel gaat in de verhaalmodus helaas een beetje verloren vanwege de belachelijke dingen die je soms moet doen.

Buiten de verhaalmodus is dat gevoel van realisme echter volop aanwezig. Zoals eerder gezegd heb je de keuze uit de meeste Europese competities, spelers en voetbalstadions. De graphics geven dit allemaal perfect weer: wanneer je met een wedstrijd begint, zie je een donkerblauwe lucht met lichtblauwe tinten - een lucht die je dikwijls ziet bij zo\'n typische herfst- of winteravond met Champions League-voetbal. Er hangt een heiïge lucht in het stadion, het publiek schreeuwt sfeervol mee en de spelers bewegen zeer realistisch. De spelers zien er bovendien erg realistisch gemodelleerd uit. Iets wat tijdens het spelen meteen opvalt is hoe natuurlijk het commentaar is. Het is dan wel ingesproken door een Engelsman (godzijdank dat Evert ten Napel en Youri Mulder uit deze game zijn gelaten), maar wel één die vol afwisseling en op een realistische toon verslag doet van de wedstrijd.