Prince of Persia: Warrior Within

Dirk (Vagere_Hein)
In vergelijking met the Sands of Time is de sfeer in de game nu veel donkerder en dreigender. Omdat de prins in het eerste deel met de tijd heeft zitten klooien, zal hij de rest van zijn leven achtervolgd worden door de Dahaka, zeg maar de assassin van Vadertje Tijd, die als doel heeft om de prins te doden. De prins is echter geen harde determinist en om zijn noodlot te veranderen reist hij naar het Kasteel van Tijd, alwaar de Sands of Time gemaakt zijn. Hier bevinden zich vele poorten naar het verleden en door via deze poorten terug in de tijd te gaan, wil hij voorkomen dat de Sands of Time ooit gecreëerd worden. Als er geen Sands of Time zijn om de tijd mee in de war te schoppen, is er ook geen reden waarom de Dahaka hem zou willen vermoorden, zo is de redenatie.

Omdat het Kasteel van Tijd op een duister eiland ligt, betekent dit dat de sfeer aanzienlijk verschilt van die van het vorige deel. Zo is het er mistig en donker en is het arabische thema door de grauwe kleuren op de achtergrond geplaatst. Ook de prins lijkt niet onveranderd te zijn: in Sands of Time speelde je een jonge prins die, in zijn jeugdige drang om zich te onderscheiden, op zoek gaat naar een trofee. Gedurende de game hoorde je de prins vertwijfeld tegen zichzelf praten, waarmee de indruk werd gegeven dat we niet te maken hadden met een ‘flat character’ die alleen maar rende, sprong en vocht, maar met een mens met gevoelens en onzekerheden. In hun drang om de game een ‘volwassen’ uiterlijk te geven is de prins door Ubisoft veranderd in een rambo met wilde haren, gespierde armen en een halve baard. Deze man weet wat hij zoekt en hoeft niets meer te leren. Het is een vechtjas geworden: een man om te vrezen en te respecteren! Althans... in de optiek van de gemiddelde puber. Wat verloren is gegaan is de innerlijke twijfel, aanwezig in elk mens, over of het gekozen pad wel het juiste is. Zo is de ietwat bedeesde stem uit Sands of Time vervangen door een resoluut klinkende stem die weet wat hem te doen staat. Maar is dat wel zo? Zeker waar het tijdsparadoxen betreft zou wat meer twijfel in de prins’ stem niet misstaan hebben, omdat bij tijdreizen elke tijdslijn potentieel van invloed kan zijn op iedere andere tijdslijn. De crux is namelijk dat, door te proberen iets te voorkomen, je wellicht juist iets in gang zet.

Ook de uitbreiding van het gevechtssysteem weerspiegelt het ‘volwassen’ karakter. Waar je voorheen slechts met één zwaard kon vechten, daar kun je nu met twee zwaarden de vijanden te lijf gaan. Door de beide zwaarden in de juiste volgorde te gebruiken, maak je gebruik van zogenaamde combo’s, waardoor je je vijanden bijvoorbeeld kunt onthoofden en verticaal doormidden kunt slaan. Daarnaast kun je – net als in Sands of Time – gebruik maken van muren om je vijanden aan te vallen en is het ook mogelijk om 360° rond een pilaar te draaien en om je zwaard uit te steken, waardoor je effectief alle vijanden in de omgeving onthoofdt.