Rome: Total War

Dick (velde046)
Naast de graphics heeft ook dit deel weer veel te bieden. Zoals gezegd was het sterke punt van de eerdere delen de combinatie van het turnbased met het realtime gedeelte. Dit is gelukkig bewaard gebleven in dit deel. Het spel speelt zich af in de periode van 270 voor Christus tot 14 (na Christus). Elk jaar beslaat twee beurten, dus hebben we het over een slordige 500 beurten in totaal. Het is de periode waarin de Romeinen grote delen van Europa veroveren en onderwerpen. Alle missies spelen zich dus af op een kaart van Europa.

Aan het begin van het spel moet je kiezen uit een drietal facties waar je mee wilt spelen. De Julii, de Scipii en de Brutii. Het verschil tussen de kracht van de facties is minimaal en het maakt niet zoveel uit welke je kiest.De keus hangt meer af van wat je wilt gaan doen. Elke factie wil namelijk zijn uitbreiding in een natuurlijke richting vormgeven. Dit betekent dat de Julii de Galliërs in het noorden tegenover zich zullen zien, de Scipii moeten de Carthagen bevechten en de Brutii zien tegenstand in de Grieken, Macedoniërs en Egyptenaren. Een klein advies vooraf: als je niet ervaren bent met het spel kies dan NIET voor de Brutii. Zelf heb ik enige ervaring met het spelen van dit spel, maar deze missie is erg pittig. De tegenstanders die zij hebben zijn vele malen sterker dan de Galliërs en de Carthagen. Dat wil niet zeggen dat de missies van de Scipii en de Julii veel eenvoudiger zijn, maar die zijn meer geschikt om in het spel te komen.

Het is ook mogelijk om het spel te spelen met bijvoorbeeld de Galliërs, de Macedoniërs of één van de andere beschavingen, maar dan moet je wel een volledige campagne tegen die volken hebben gewonnen. Het is wel een interessante uitdaging, want enkele van deze volken hebben zeer leuke wapens.

Het doel van elke campagne is het veroveren en behouden van 50 provincies inclusief Rome. Dit lijkt misschien enigszins mager als je het vergelijkt met de aantallen van bijvoorbeeld Medieval, maar in R:TW is het echt een uitdaging. De AI is veel sterker dan in de eerdere delen, eenheden worden beter aangestuurd en steden worden beter beheerd. De AI weet feilloos zijn gevechten uit te zoeken en zal een zwakke buur eerder aanvallen dan een sterke, of wachten op een goed moment om aan te vallen. De AI zal ook niet alleen jou aanvallen, maar ook andere AI-gestuurde beschavingen. Zo zul je regelmatig zien dat bijvoorbeeld de Grieken en Macedoniërs met elkaar slaags raken.

Gedurende het spel ontvang je opdrachten en suggesties van de Senaat. Het is aan jou om te kiezen of je deze wilt opvolgen of niet, want de timing van de Senaat is voor bepaalde verzoeken niet altijd even gunstig. Het wel opvolgen van de opdrachten levert je meestal geld en eenheden op en bovendien levert het een verhoging op van de kwaliteit van de familieleden die de steden runnen die je hebt veroverd, en je legers aanvoeren.

Het beheren van de steden kun je helemaal zelf doen, of overlaten aan de Automanager. Mocht je niet beschikken over voldoende gouverneurs, dan treedt de automanager automatisch in werking. Je kunt prioriteiten aangeven waaraan de Automanager zich moet houden en dat doet hij dan ook netjes. Ook als je wel een gouverneur in een stad hebt kun je de Automanager aanzetten. Erg handig voor mensen die zich meer met het vechten willen bezighouden dan met het beheren van het rijk op microniveau.

Over vechten gesproken...