The Tomorrow Children

Minecraft met communistische trekjes.

Minecraft is zo’n verhaal van een indie-ontwikkelaar die met een uniek idee kwam en er een enorm succes mee kreeg. Niet heel gek dat het idee in sommige spellen opgepakt en verder uitgewerkt wordt. The Tomorrow Children is van Q-Games, de ontwikkelaar die bekend is van de Pixeljunk-franchise voor PlayStation 3. Zij hebben erg goed naar verslavende factoren van Minecraft gekeken en er een eigen bijzondere twist en setting aan gegeven. En niet geheel onbelangrijk: er is een doel in het spel.

The Tomorrow Children speelt zich af in een alternatief 1960. Rusland probeerde door middel van experimenten het menselijke ras in één bewustzijn te proppen, zeg maar zoals The Borg van Star Trek - een ras dat als één denkt en handelt. Het ging alleen gruwelijk mis en de planeet was zo goed als vernietigd. Het spel speelt zich 90 jaar later af als jij als speler gecreëerd wordt. Je bent een kloon en je doel is jouw dorpje uit te laten groeien.  Jouw dorpje bestaat uit meer klonen en alle spelers trekken er op uit om in The Void, de leegte die ontstaan is door het experiment, grondstoffen te mijnen.

Deze grondstoffen vind je op speciale eilanden. Die stukjes land zijn vaak in de vorm van een bekend object of persoon uit de jaren 60. Om er te komen pak je een soort bus. Op zo’n eiland zijn monsters en schatten te vinden en veel soorten grondstoffen. Op het eiland in de demo staan ook bomen. Je kunt er voor kiezen om deze al om te hakken voor het hout, maar als je ze laat staan groeien er vanzelf appels aan, die weer te plukken zijn. Er staat ook een typisch Russisch beeld op het eiland, dat enkele klonen aan het delven zijn. Met je schep kun je treden maken om zo op of zelfs in het beeld te komen. Daar ligt een schatkist met een betere schep, zodat je sneller kunt mijnen. Er is dus van alles te doen, maar wel met een reden.

Je zaklamp is een andere belangrijk item in The Tomorrow Children. Als je namelijk door het donker opgeslokt wordt, sta je weer in het dorp en mag je overnieuw beginnen met je eilandreis. Nog erger, je verliest je punten die je hebt verdiend met al je gedane speurwerk in The Void. Deze punten wissel je in voor rantsoenbonnen, waarmee je speciale perks kunt kopen. Omdat het erg communistisch is, moet je bijvoorbeeld overal in de rij staan. Maar als je de perk ‘ Sharp Elbows’ koopt, dan dring je voor. Nu zien we natuurlijk al het probleem: wat gebeurt er als iedereen die perk heeft? Niet alles is nog af, en er gaan vast nog zaken en zeker perks veranderen.

Met de gedolven grondstoffen maak je nieuwe huizen om je stad te groeien, maar je moet ook wapens en verdedigingswerken kopen om zo zeker te zijn dat je de stad tegen allerlei monsters kunt beschermen. Zo zien we het demostadje aangevallen worden door Godzilla. Het beest wordt onder vuur genomen door enkele turrets. tanks en helikopters om hem zo snel mogelijk te vernietigen. Godzilla heeft bijvoorbeeld 200 levenspunten, en elk schot van een wapen haalt er maar één punt vanaf, dus je snapt dat je je verdediging goed op orde moet hebben. Eenmaal dood verandert het beest in een beeld dat ook weer bewerkt kan worden voor grondstoffen om weer je stad of wapentuig uit te breiden.

Er zijn meerdere grondstoffen te vinden en elk object heeft weer andere grondstoffen nodig. Om bijvoorbeeld je stad uit te breiden moet je vooral op zoek naar kristal, maar wapentuig heeft weer ijzer nodig. Er zijn Matryoshka-poppen te vinden die DNA bevatten van mensen. Eenmaal weer tot leven gewekt werken deze mensjes in je stad om het weer op te bouwen. Nou ja, soms. Ze hebben er niet altijd evenveel zin in. Omdat je in The Tomorrow Children met meerdere spelers aan het mijnen en bouwen bent aan de toekomst van je stad hoef je niet constant online te zijn. De stad is een shared instance met meerdere spelers, op dit moment zijn het er een stuk of honderd. Er zijn waarschijnlijk altijd wel een paar inwoners online om te helpen met calamiteiten.

Elke paar dagen moet iedereen stemmen voor een burgemeester. De een zorgt ervoor dat gebouwen tijdelijk twintig procent goedkoper te maken zijn, een ander zorgt voor sneller herladende turrets, zodat je een betere verdediging hebt. Samenwerking is dus belangrijk om je stad te laten groeien. Mocht het gebeuren dat je stad volledig vernietigd wordt, dan verhuizen de klonen naar andere steden om daar de inwoners te gaan helpen. Sowieso kun je als speler naar andere steden toe om ze te helpen of juist de boel te slopen, al is er een gevangenis waarin je terecht kunt komen. Maar als je genoeg punten gespaard hebt sta je zo weer buiten want de bewakers zijn zo corrupt als wat.

Grafisch valt The Tomorrow Children erg op door de communistische trekjes en het filter dat over de graphics worden gelegd. Ook de setting is erg communistisch en dat maakt deze game zo geweldig sfeervol. De vraag is of het leuk blijft. Je blijft namelijk maar mijnen en mijnen en uh, mijnen. Hoe de sociale aspecten gaan werken weten we bijvoorbeeld nog niet. Deze game staat of valt bij een actieve community en games zoals Minecraft hebben al bewezen dat dat goed kan gaan. Creatief zijn de mensen bij Q-Games in ieder geval wel, dus hopelijk voor hen werken ze die twijfels nog voor het uitkomen weg. The Tomorrow Children komt exclusief uit op PlayStation 4, alleen is er niets gemeld over een te verwachten datum.