Ni no Kuni

Studio Ghibli zal bij veel Nederlanders geen harten sneller doen kloppen. In Japan is dat helemaal anders. Ghibli is een begrip in het land van de rijzende zon. In elke speelgoedwinkel is er wel een plek ingericht voor pluche knuffels van Totoro, Ponyo en de katten uit Kiki's Delivery Service. Internationaal is vooral Spirited Away bekend. Deze film heeft in 2001 een Oscar voor best geanimeerde film gewonnen. In 2008 maakte ontwikkelaar Level 5 bekend dat ze samen met Studio Ghibli bezig zijn met een spel.

Both versions in English please!

Ni no Kuni komt in twee versies uit. Een Nintendo DS versie, The Sorcerer of Darkness geheten, en een PlayStation 3 versie, die The Holy Ash Queen of Light heet. Dat beide versies van Ni no Kuni in Japan een hit gaan worden staat buiten kijf. Gelukkig heeft 'Level 5' ook aangegeven dat beide versies vertaald gaan worden. Daarnaast komt er nog een variant voor de mobiele telefoon: Ni no Kuni: The Hotroid Stories.

Het verhaal

Op de Tokyo Game Show had ik deze titel hoog op mijn verlanglijstje staan. Dus zo blij als een kind sluit ik aan in de rij met wachtende mensen. We staan voor het nagemaakte kasteel Goronelle, dat ook in het spel voorkomt. In dit kasteel staat, naast de Nintendo DS-versie, ook de pas aangekondigde PlayStation 3-versie. Deze twee varianten zijn volledig los van elkaar te spelen, alleen de basis van het verhaal is gelijk. Voor de rest zijn ze compleet anders.

Het verhaal gaat over een kleine jongen, Oliver, die zijn moeder verloren heeft, wat ook nog zijn schuld is. Oliver maakte namelijk samen met zijn beste vriend Mark in het geheim een auto. Als die eindelijk klaar is, moet deze natuurlijk getest worden. Maar de test gaat verkeerd en Oliver belandt in het water. Zijn moeder redt hem, maar krijgt daarna een hartaanval en sterft. Verdrietig als hij is, sluit Oliver zich op in huis. Van een vrouw krijgt hij een handgemaakte pop die door zijn moeder ooit is gemaakt. Wanneer hij weer moet huilen, komen er tranen op de pop. Dan gebeurt er iets wonderlijks, de pop komt tot leven en vertelt dat hij Shizuku heet. Hij leeft in een andere wereld, die verbonden is met deze wereld. De andere wereld is in gevaar en Oliver gaat de wereld van Shizuku redden en proberen zijn moeder te vinden in de andere wereld.

Ni No Kuni: The Sorcerer of Darkness (DS)

Het eerste wat opvalt zijn de prachtige beelden die de DS laat zien. De invloed van Ghibli is duidelijk te zien. Ghibli heeft de ontwerpen van de wezens en de omgevingen op zich genomen, Level 5 tovert het allemaal op het scherm alsof het niets is. Natuurlijk hebben ze nog ‘last' van de beperkingen van de Nintendo DS, dus geen high definition tekenfilm, maar het is zeker indrukwekkend te noemen. De tussen-scènes zijn alsnog schitterend, maar de gevechten zijn nog wat pixel-achtig op bepaalde momenten. Grafisch wordt de DS uitgedaagd om het beste uit zich te halen en het spel loopt dan ook tegen de hardwarematige beperkingen aan.

Bij de DS versie van Ni no Kuni is een prachtig boek gebundeld waarin bijvoorbeeld alle toverspreuken, die je op de touch-screen kunt natekenen, staan. Maar ook alle vijanden die je tegenkomt en allerlei geheimen staan erin. Zo vroeg een verkoper me in het spel om een geheim woord op pagina 61. Bladeren maar! En een Japanse medewerker van Level 5 om hulp vragen, want het was een raadsel, niet zo maar even een woord opzoeken. Het boek heeft zo allerlei geheimen, die je door middel van het spel kunt gaan ontrafelen.

Nadat de beste man het raadsel opgelost had, verscheen er een geest die wilde knokken. Het vechtsysteem is niet lastig. Het is turnbased, dus je kiest een actie die je wilt uitvoeren. Ook is het strijdveld op het onderste schermpje te zien in een roosterperspectief. Dat heb je nodig om op sommige aanvallen te anticiperen. Op het schermpje zie je de posities van vriend en vijand, dus je kunt bijvoorbeeld een aanval die op elk aangrenzend hokje om de vijand effect heeft, van te voren vermijden door niet om hem heen te gaan staan. Voor de JRPG-liefhebbers niets nieuws onder de zon.

Ni No Kuni: The Sorcerer of Darkness voelt af aan. Dat moet ook wel, want op de nacht van 8 naar 9 december mogen de Japanners al in hun slaapzakken voor de winkels gaan liggen. De beelden, de muziek, de voice-acting, alles voelt goed. Het lange wachten zal uiteindelijk ook voor ons Westerlingen beloond worden. Helaas zal dat pas in 2011 zijn.

Ni No Kuni: the Holy Ash Queen of Light

De eigenaren van een PlayStation 3 mogen zich helemaal in hun handen wrijven. Grafisch is deze versie gelijk aan een tekenfilm. Schitterend! Wat Level 5 hier op het scherm toont is bijna niet onder woorden te brengen. De sfeer spat van je scherm en je hebt het idee dat je in een interactieve Ghibli-tekenfilm zit. Je loopt op de wereldkaart naar de verschillende steden, bossen of andere gemerkte plaatsen die je wilt bezoeken. In de demo kun je een bos in, of juist naar de stad. Twee keer de demo spelen dus!

De stad is als eerste aan de beurt. De wereldkaart zag er al mooi uit, maar dit slaat alles. Deze stad leeft, de typisch getekende personen lopen door de stad, mensen praten tegen elkaar, kortom het leven gaat door in deze tekenfilm. Alles doet wat je verwacht dat het doet, water stroomt, de wind blaast. In een woord: wow. Het wezentje Shizuku legt je het een en ander uit. Hij loodst je door de stad om je naar de koning te brengen, die je de problemen gaat uitleggen. Ondertussen krijg je de toeristische route, je komt even in een winkel en Shizuku leert je de stad wat beter kennen. Om bij de koning te komen, moet je van de wachter een cadeau meebrengen, naar net Japans gebruik. We gaan een vis vangen om zo de koning te kunnen zien. Als dat eenmaal gelukt is, kom je in het paleis. Wederom, het paleis is adembenemend. De koning is een kat, die je van alles uitlegt, waarmee de demo stopt voor me.

Zoals gezegd, er is ook nog een bos. Dit keer zit Oliver in een groepje. Er is ook nog een meisje dat Oliver wil helpen, blijkbaar. In het bos zien we enorm mooi getekende natuur, af en toe wat beesten die dolgraag met je willen vechten en er is een, uh, stierachtig wezen dat redelijk boos is. Het vechten is, even op de taalbarrière na, niet lastig. Oliver vecht zelf niet, maar geeft commando's aan zijn koene strijdertje dat in zijn team zit en natuurlijk aan Shizuku. Shizuku is meer van de magie, het strijdertje heeft een zwaard in zijn hand en valt alles fysiek aan. Bij de normale gevechten nog niets aan de hand, daar leer je de basiscommando's gebruiken. Bij de stier wordt het toch pittiger, deze heeft verschillende stadia voordat hij echt als een dolle stier tekeergaat.

Ik heb helaas nog geen boek zoals bij de Nintendo DS gezien bij de demo van de PlayStation 3, dus of ze nog opteren om met de Move als toverstaf spreuken te gaan implementeren weten we nog niet. Niet dat het nodig is, want Ni no Kuni voor de PlayStation 3 wordt een schitterend spel. Japan mag in de lente van 2011 al aan de slag met deze titel. Wij moeten nog even wachten, iets wat nog erg lastig gaat worden voor de Ghibli-fans.