De Gamergate

De #Gamergate: een aanval op vrouwen, of een oorlog tegen gamejournalisten? Het was zo'n groot drama dat zelfs de NOS er aandacht aan schonk. Jawel, tussen het nieuwsgeweld over IS, Oekraïne, Geert Wilders en moslims, had een Nederlandse omroep ook nog een plekje voor een belabberd artikel waarin gamers werden afgeschilderd als zielloze sociopaten die hun hele leven op zoek zijn naar welgevormde dames. Hierbij voeg ik mijn ongevraagde mening toe aan de discussie over het Gamergate-drama. 

Header

Het begin: Zoë Quinn
Het begon allemaal met Zoë Quinn. Haar relatie liep stuk, waarop ex-vriend Eron Gjoni een blog volschreef over alles wat fout ging tijdens hun relatie. Een aantal namen viel op bij wat gamers op Reddit, aangezien dit mensen waren die schreven voor grote gamesites. Zij concludeerden dat Quinn vreemd was gegaan om aandacht te krijgen voor haar projecten. Volgens hen was het nu écht duidelijk dat gamejournalisten niet meer te vertrouwen zijn. Zij zouden gemakkelijk overgehaald kunnen worden om bepaalde games meer aandacht en hogere cijfers te geven door middel van geld of seks. Een andere groep gamers gebruikte deze gelegenheid om eens lekker hun vrouwenhaat en agressiviteit tentoon te stellen. 

Tot nu toe is er echter geen bewijs dat de geruchten ook meer dan geruchten zijn. Zoë Quinn heeft inderdaad met een gamejournalist het bed gedeeld, maar dit leidde niet tot een artikeltje over haar projecten. 

#Gamergate
Toch leidde de ophef omtrent Quinn tot een discussie over ethiek in de gamesmedia en besloot een aantal gamers een statement te maken tegen corruptie. Het waren vooral losse videos en tweets, totdat acteur Adam Baldwin een tweet plaatste met #Gamergate. Vervolgens raakte deze hashtag populairder en werden mensen, vooral op chatboardsite 4chan, opgeroepen om alleen #Gamergate te gebruiken. 

#Gamergate wil dat gamejournalistiek transparanter wordt en dat de ethische code (of het gebrek daarvan) van gamejournalisten aan de kaak wordt gesteld. Ook een aantal bekende namen zoals TotalBiscuit steunen het idee van Gamergate. Wel hekelen zij de persoonlijke aanvallen en beledigingen geuit richting Quinn en andere feministen, waardoor Gamergate ook gedeeltelijk gaat over de behandeling van vrouwen in de gaming community en gamesindustrie.

4chan werd na verloop van tijd de 'kathedraal van misogynie' genoemd door 'Ariel Connor' (een pseudoniem). Waarom? Veel leden van 4chan doneerden geld aan The Fine Young Capitalists. Volgens Quinn was dat bedrijfje transfoob en misbruikte het vrouwen. 

The Fine Young Capitalists (TFYC)
Quinn was, naast het 'seksschandaal', ook betrokken bij het neerhalen van een bedrijfje dat vrouwen wilde helpen hun eerste stap te zetten in de gamesindustrie. Het idee was om een platform op te zetten waar vrouwen ideeën op konden plaatsen. Vervolgens konden mensen stemmen op de beste ideeën, en het winnende idee werd uitgewerkt tot een game. De vrouw die het idee had ingediend zou een deel van de winst krijgen, de rest ging naar een goed doel. Dit alles zou betaald worden via een crowdfunding-campagne. Daar was Quinn niet blij mee.

De bovenstaande tweets leidden tot een DDOS-aanval op TFYC. Ook werd de persoonlijke Facebookpagina van de oprichter online gegooid, inclusief contactinformatie. Een sponsor wilde niet meer samenwerken met TFYC omdat zij transfoob zouden zijn. Dit is te lezen in het statement van TFYC. Ook dit maakte gamers woedend, wat leidde tot bedreigingen en scheldpartijen richting Quinn en mensen die haar steunden. Ariel Connor verontschuldigde zich later en zei dat ze het mis had. 

Tegelijkertijd begon Zoë Quinn haar eigen crowdfunding-campagne voor Rebel Jam, tot ongenoegen van TFYC. Velen zien dit als een achterbakse manier om geld te verdienen nadat TFYC zoveel negatieve berichtgeving heeft gekregen. Vooral omdat het concept van Rebel Jam en TFYCs gamejam bijna hetzelfde zijn. TFYC heeft overigens een nieuwe poging gedaan via crowdfundingsite IndieGogo en heeft al het doel bereikt. Zo krijgt het bedrijfje alsnog een kans. 

Wie is Anita Sarkeesian?
En dan duikt Anita Sarkeesian op, die op Twitter nogmaals het doelwit wordt van dreigingen en beledigingen. Tegelijkertijd spreekt ze zich uit tegen misogynie in de #Gamergate-campagne. Anita Sarkeesian is bekend van videos waarin zij games analyseert vanuit een feministisch perspectief. Zij startte hiervoor een Kickstartercampagne op en vroeg 6000 dollar voor vijf filmpjes. Uiteindelijk ontving ze maar liefst 160.000 dollar en besloot ze er twaalf te maken. 

Waarom roepen haar videos zoveel weerstand op? Er zijn veel games waarin vrouwen inderdaad als seksuele decoraties worden gebruikt, maar haar verwoordingen zijn aanvallend en dragen bij aan een stigma tegenover gamers. Tijdens de filmpjes schildert ze, naar mijn mening, gamers zo'n beetje af als perverse verkrachters en moordenaars. En dat gaat te ver. 

Hierbij een citaat: "The player cannot help but treat these female bodies as things to be acted upon, because they were designed, constructed and placed in the environment for that singular purpose. Players are meant to derive a perverse pleasure from desecrating the bodies of unsuspecting virtual female characters. It’s a rush streaming from a carefully concocted mix of sexual arousal connected to the act of controlling and punishing representations of female sexuality."

Gamers zijn duidelijk niet in staat om hun eigen keuzes te maken en kunnen hun seksuele en gewelddadige drangen niet weerstaan, precies zoals ontwikkelaars willen. Okee.

Duke Nukem: seks, geweld en een blanke held

Waar ging het fout?

Natuurlijk zijn degenen die bedreigingen en dergelijke verstuurden fout bezig. Het zou goed zijn als duidelijk wordt gemaakt dat ze hiermee moeten kappen, en dat mensen zich hiervan distanciëren. De Amerikaanse FBI is zelfs bezig met een onderzoek naar doodsbedreigingen gericht aan Anita Sarkeesian. Verder is er nog een luidruchtige groep die overduidelijk seksistisch en aggressief is, maar zij spreken zeker niet namens álle gamers. Zo roepen veel gamers elkaar op om beleefd te blijven en zich te distanciëren van dreigingen. En dan zijn er ook nog trolls die het fantastisch vinden om iedereen op te stoken.

Ook bij de 'social justice warriors' en de media gaat het fout: ze generaliseren gamers. Ze zetten gamers weg als blanke, contactgestoorde mannen die hun hele leven in een kelder verblijven, terwijl ze zich vastklampen aan hun vrouwenhatende gamerscultuur. Dat terwijl gamers als groep zeer divers zijn. Zo schrijft Leigh Alexander op de gamingsite Gamasutra: "These obtuse shitslingers, these wailing hyper-consumers, these childish internet-arguers -- they are not my audience. They don’t have to be yours. There is no ‘side’ to be on, there is no ‘debate’ to be had". 

Verder worden de foute dingen van Quinn en Sarkeesian genegeerd en de goede dingen van 4chan en Gamergate weggestopt. En dan heb je mensen die intelligente tweets als de onderstaande plaatsen.

Als laatste is er het probleem van minderheden. De stemmen van andere vrouwen, niet-blanken, homoseksuelen en transgenders worden niet gehoord of er wordt aan ze getwijfeld.

#NotYourShield

Ja, je leest het goed. Social justice warriors beweren dat zij strijden voor diversiteit. Tegelijkertijd laten zij vrouwen, homoseksuelen, transgenders en niet-blanken stikken omdat zij andere meningen hebben. Verschillende minderheden waren het zat om gebruikt te worden als excuus om gamers aan te vallen en te generaliseren. Dit leidde tot de creatie van #NotYourShield.

Mensen die deelnemen aan #NotYourShield zijn niet veilig voor social justice warriors. Een zwarte, mannelijke ontwikkelaar genaamd Jason raakte zijn baan kwijt omdat hij als eerste begon met de hashtag. Social justice warriors verspreidden zijn informatie, belden zijn werkgever op en zeiden dat hij aanzette tot vrouwenhaat. Vrouwen worden bedreigd als ze meedoen met #NotYourShield en verweten dat zij alleen maar positieve berichten plaatsen over Gamergate om mannen tevreden te stellen. Een transgender vrouw is niet meer veilig omdat haar trans-status mogelijk doorgegeven kan worden aan familie en vrienden, wat gevolgen kan hebben voor haar relatie met hen.

De veiligheid van minderheden is in het geding, maar hier hoor je niets over in de media. Die zijn te druk bezig met het ophemelen van de blanke, vrouwelijke heldinnen die heldhaftig strijden tegen blanke nerdjes.

"The gamer is dead"

In één week tijd verschenen er veertien artikelen over de teloorgang van de identiteit van een gamer en de vrouwenhaat van gamers. Een overzichtje van de belangrijkste headlines vind je hier. Ze verwijzen hierbij vooral naar de groep aggressieve, misogynistische gamers op Twitter. De aandacht in de media ging vooral naar de misogynie, de complotdenkers en de losgeslagen gamers op Twitter, terwijl de discussie over ethiek in gamejournalistiek naar de achtergrond werd geschoven. Dit zette kwaad bloed.

Een aantal mensen vond het verdacht dat er in zo'n korte tijd zoveel soortgelijke artikelen verschenen, en noemde het zelfs een complot. Het wantrouwen nam toe toen op verschillende fora en sites allerlei Gamergate-berichten werden verwijderd. 4chan verwijderde bijvoorbeeld alle berichten die #Gamergate bevatten. Door de berg aan beledigende berichten werden ook de beleefde posts automatisch weggehaald.

De grootste onthulling was een Google-groep, waarin schrijvers voor verschillende sites zoals Kotaku, WIRED, Eurogamer en Joystiq praten over een cadeautje voor Zoë Quinn. Met dit steuntje in de rug wilden ze laten zien dat ze er niet alleen voor stond, maar hier is echter niets van gekomen. 

Daarnaast werden een aantal mailinglijsts gevonden. Op zich zijn groepen en mailinglijsten niet vreemd: er wordt vaak gebruik van gemaakt om bijvoorbeeld de nieuwste aankondigingen binnen te krijgen of simpelweg om contact met elkaar te houden.

Wat leren we hiervan?

Los van het drama hebben beide kanten wel goede punten. Meer diversiteit is goed zolang het past bij de setting: zo kunnen meer mensen zich herkennen in bepaalde personages. Beter uitgewerkte personages die daadwerkelijk iets bijdragen aan een game zijn altijd goed. Het lijkt mij stug dat mannelijke gamers tegen gamevrouwen zijn die niet alleen dienen als een lopend paar borsten.

Online is er een seksismeprobleem, waarbij vrouwelijke gamers sneller ongewenste berichtjes ontvangen of worden afgeschreven omdat ze vrouw zijn. Ook andere gamers krijgen last van vervelende berichten, maar niet in dezelfde mate als vrouwen. In hoeverre kun je hier wat tegen doen? Een troll zal blijven trollen. Maar een aantal games neemt al het voortouw: zo worden mensen die anderen voortdurend uitschelden geband in League of Legends.  Daarnaast zijn er games waarin vrouwen als een soort seksobject worden behandeld, denk bijvoorbeeld aan Dead or Alive. Het zou geen probleem moeten zijn om hier onderbouwde kritiek op te leveren. Aan de andere kant zien we steeds meer goede vrouwelijke personages die een grote rol spelen in de verhaallijnen.

Dead or Alive, een voorbeeld van objectificatie van vrouwen?

Als laatste punt is het volkomen logisch dat journalisten niet corrupt moeten zijn: niet op het gebied van games en ook niet op het gebied van algemeen nieuws. Het is goed om niet alles wat de media zegt zomaar aan te nemen, maar journalisten moeten er zelf ook voor zorgen dat wat zij schrijven ook redelijk correct is, of iets van meerdere kanten belicht. Op dit moment neemt de media grotendeels een zeer eenzijdig standpunt in.

Het einde van 'gamer' als identiteit?

Het is onwaarschijnlijk dat de gamersidentiteit zal verdwijnen. Er zijn miljoenen mensen die zichzelf een gamer noemen. Vrouwen en mannen, hetero, homo, blank en zwart, er zijn genoeg verschillende gamers. De huidige gamersidentiteit omschrijven als 'een boze, blanke nerd die een vrouwenhatende cultuur aanhangt' klopt simpelweg niet. Tegelijkertijd moeten gamers die daadwerkelijk bang zijn hun identiteit te verliezen aan vrouwen zich maar even achter hun oren krabben: het is 2014, vrouwen gamen, ga eens volwassen worden. En de mensen die gamers nu belachelijk maken, zullen zich waarschijnlijk nooit een gamer noemen.

Mass Effect

Wat mensen zien in de gaming community is geen gewelddadige uitbarsting van woede omdat de gamersidentiteit 'verdwijnt'. Mensen zijn niet kwaad omdat zij zogenaamd dreigen hun welgevormde pixeldames kwijt te raken. Het is boosheid omdat alle gamers, ongeacht wie ze zijn, worden gegeneraliseerd en weggezet als sociopaten, als contactgestoorde nerds die boos zijn omdat ze niet kunnen neuken. Ook zijn ze boos dat ethiek binnen de gamejournalistiek veel minder aandacht krijgt. 

NotYourShield

De boodschap van Gamergate is verdwenen onder een stortvloed van trolls, daadwerkelijke seksisten, social justice warriors en misleidende media. Gamers, als diverse groep, zijn het slachtoffer geworden van agressieve, seksistische gamers. Maar niet alleen zij zijn het slachtoffer: het is duidelijk dat iedereen die ideologisch anders is dan social justice warriors riskeert hun baan of vrienden kwijt te raken. De mensen die vechten voor 'social justice' laten hun ware aard zien: ze zijn seksistisch, racistisch, homofoob en transfoob en dulden geen enkele vorm van kritiek.

Wellicht keert de mogelijkheid tot normale discussies terug zodra de storm is gaan liggen en de betrokken journalisten zijn opgestapt. Voor de media dient Gamergate als hét voorbeeld van de boze blanke nerd, terwijl de media precies zo corrupt en sensatiebelust lijkt als Gamergate suggereert. Ik bereid me alvast voor op vreemde pakketjes met naalden in mijn brievenbus.