Kees van der Staaij Moordenaar

In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Luc van Lier, Petertjeprik en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep.

Ha, Petertjeprik! Mooi, een stevige discussie in onze prachtige politieke rubriek. Daar houd ik van. Discours! Ga nooit het debat uit de weg, in ieder geval zolang je je opponent voldoende serieus neemt. Dat heb ik dus met jou. Ik ben het vaak tot het bot met je oneens, maar ik weet dat je in ieder geval hebt nagedacht over wat je doet, zegt en schrijft. Bovendien ben jij een connaisseur wanneer het aankomt op het herkennen van pienterheid, een goede kledingstijl en een prettige stem. Dus we gaan het debat niet uit de weg.

Dat in tegenstelling tot die klootviool van een Kees van der Staaij. Hij maakt deel uit van de aller-achterlijkste Godsdienststroming in ons land. De Ultra-Orthodox Gereformeerden die hun kinderen liever kwijlend in een rolstoel zien eindigen dan dat ze een beetje goed voor hun kroost zorgen door ze zo nu en dan een preventief prikje te laten geven. Gisteren schreef ik daar ook al over en ik hoopte dat daarmee de kous voorlopig af zou zijn geweest. Maar helaas. Andries Knevel heeft de SGP-voorman uitgenodigd om gisteravond bij Knevel en Van den Brink zijn visie te komen toelichten. Van der Staaij weigerde aan deze uitnodiging gehoor te geven. Hij twitterde: “Geen behoefte aan dispuut over oproepen inzake vaccinatie. Laat ouders hierin zorgvuldig en gewetensvol een eigen afweging maken.” Kijk, dan ben je een gore lafbek. Het staat iedereen vrij om totaal bespottelijke standpunten in te nemen, maar daar hoort dan wel bij, dat je bereid bent om je mening ook toe te lichten. Ook als dat leidt tot een kritische ondervraging door een televisiejournalist. Als je daarvoor wegloopt, dan ben je een hypocriete lafbek. Dan ben je een Kees van der Staaij. Kinderen een rolstoel injagen met een Godsdienstvisie die bol staat van de kinderhaat (want dát is het, als je weigert om je kind te beschermen tegen invaliditeit, pijn en verdriet), maar weigeren om verantwoording af te leggen, nota bene bij een omroep die ideologisch wel aardig aan je verwant is. En ja, ik heb recht van spreken als het gaat om het niet weigeren van het in een televisieprogramma verantwoording afleggen.

Maar goed. In debat dus. Ik citeer je even: “Als onbekend onbemind maakt, maakt onbemind dan ook onbekend?” Ik zie je wel vaker zeggen dat ik bepaalde bevolkingsgroepen nogal streng in een hoek zet en ik schat in, dat dat ook de grondslag van je vraag is. Eerst nog even dit. Ik kies inderdaad voor een stevige toon. Een héél stevige toon. Heet dat dan onderbuik? Maar wat is dan het verschil tussen onderbuik en gezond verstand? En ís dat verschil er wel?

Schrijf ik zo hardhandig omdat ik niet word gehinderd door de nuance die zou ontstaan als ik binnen bevolkingsgroepen ook goede mensen zou tegenkomen? Nee. Dat is niet waar. Ik woon niet onder een steen, en evenmin in een van de rest van de samenleving geïsoleerd boerendorp waar bij wijze van spreken ‘De Neger’ nog als een bezienswaardigheid geldt.

Ik neem regelmatig het standpunt in, dat wangedrag in het Islamitische volksdeel erg oververtegenwoordigd is. Heb ik dan nooit een moslim van dichtbij gezien? Ik ben een poosje bevriend geweest met een jonge vrouw van Marokkaanse komaf. Afkomstig uit een orthodox gezin. Bezig zich vrij te vechten. Wel Halal eten, maar geen hoofddoekje. We dronken regelmatig koffie, en toen we tijdens een wandeling omhoog keken en daar een prachtige lucht met sluierbewolking zagen, en ik droogjes opmerkte dat dat gelazer met die sluiers ‘hun’ schuld was, kon ze daar hartelijk om lachen. Maar onze vriendschap kwam helaas tot een onverwacht einde. Ze had verkering met een Marokkaanse jongen die regelmatig zonder bericht spoorloos weg was. Op een dag stormde hij de voordeur uit om mij met de dood te bedreigen. Want ik was een heiden en zijn meisje en ik mochten niet meer met elkaar omgaan. Ik heb die vriendin toen laten weten dat het aan haar was om daaraan wel of niet te gehoorzamen. Ze heeft blijkbaar gekozen voor een kansarm leven onder de hoede van een haatbaard. Haar keuze. Natuurlijk, ik ken ook goede moslims. Een Turkse vriend met wie ik regelmatig een beker koffie drink. Een Marokkaanse meneer die Marokkaanse jongens met een eigen instituut het schrijversvak bijbrengt. Een knul die in de CoffeeCompany de Koran zit te bestuderen, maar altijd even oprecht belangstellend vraagt, hoe het met mij gaat. Maar die positieve mensen redden het beeld van de Islamitische bevolkingsgroep niet. In ieder geval zolang mijn vrouw nog voor ‘vuile kut’ wordt uitgemaakt door een Marokkaantje dat haar op de stoep tegen haar schenen fietst. En hoe je het ook wendt of keert, en ondanks de neiging van politiek-correcte watjes om vooral zo weinig mogelijk naar etniciteit te registreren: Marokkanen vreten erg vaak uit de bijstandsruif en plegen erg vaak misdrijven. Daar doet het feit dat er natuurlijk ook veel goeden zijn, niets aan af.

Ook de woonwagenbewoners komen er bij mij niet best af. Lang geleden was ik een keer op de koffie in een woonwagenkamp. Op het terrein van het oude abattoir in Amsterdam. Ik werd allerhartelijkst ontvangen door heel aardige mensen. Maar ik was er toen ook getuige van, dat een groepje zigeuners, dat ook op een hoekje in het kamp bivakkeerde, uit stelen werd gestuurd om wat te kunnen betalen voor hun plekje. Er loopt dus nogal wat tuig rond, op die kampen. Toen en nu. Daar doet het feit dat er natuurlijk ook veel goeden zijn, niets aan af.

Ik ga regelmatig flink tekeer tegen het Orthodox-Gereformeerde volksdeel. Ik ken nogal wat mensen uit die hoek. Ik heb van nabij meegemaakt dat een ouderling van zo’n Christenkerk de dochter van een gescheiden vrouw te eten vroeg om haar uit te horen of er weleens een meneer bij mama bleef slapen. Die man is nu een Gereformeerd Vrijgemaakte dominee in de Bible Belt. Hem werd geen strobreed in de weg gelegd, want niemand binnen die geloofsgemeenschap is tegen het gedrag van die meneer in opstand gekomen. Ik heb een dominee horen prediken dat hij het prima vond dat ongelovigen in de Bijbel worden vergeleken met beesten. Tot mijn verbazing liep de kerk niet leeg. Dat is dus normaal in die kringen. En ja, ik ken ook Gereformeerde mensen, die hun huis altijd gastvrij openstellen voor iedereen die van goede wil is. Na een begrafenis werden een zwager van mij en ikzelf daar uitgenodigd, en het werd een buitengewoon plezierige avond, vol hartelijkheid en culinaire verwennerij. Zelden voelde ik mij ergens zo welkom als daar. Maar met het Orthodox-Gereformeerde volksdeel als groep heb ik weinig op. Daar doet het feit dat er natuurlijk ook veel goeden zijn, niets aan af.

En zo zijn er nog veel meer groepen in de samenleving, die door hun kenmerkende gedrag nu eenmaal stevige kritiek oproepen. Ik baseer mijn kritiek niet alleen maar op wat ik via de media verneem, want ik ben geen studeerkamergeleerde. En ook geen omgevallen boekenkast. Ik geef ook gewoon mijn eigen ogen en oren goed de kost. En qua informatiebronnen probeer ik het een beetje breed te houden. Ik lees Het Parool en de Volkskrant, maar blader ook zo nu en dan De Telegraaf door. Ik kijk naar EenVandaag én Pauw en Witteman. Ik bezoek GeenStijl, FOK! en Joop.

“Als onbekend onbemind maakt, maakt onbemind dan ook onbekend?” Het is een vraag die ik niet goed kan beantwoorden, Petertjeprik. Want dat ‘onbekend’ is bij mij dus eigenlijk niet aan de orde. Ik ben in het dagelijks leven nogal een allemansvriend. Want ik vind mensen vaak heel erg leuk en ik ben nogal nieuwsgierig van aard. Maar ik baseer mijn kritische opinies dus niet klakkeloos op ‘van horen zeggen’. Ik leg altijd berichten in de media naast mijn eigen observaties. Uitsluitend op grond daarvan durf ik tekstueel een grote broek aan te trekken. Kritisch allerlei onderbuikmedia naar de mond praten? Dat is niet MijnStijl. En houdt kritiek op een groep dan ook een diepgewortelde haat in jegens ieder individu in die groep? Nee. Wat mij betreft niet. Onlangs las ik in Het Parool een lezenswaardig artikel over de bezetting. “Die NSB’er was best een aardige buurman.” Ging over een onderzoek naar het beeld dat mensen hadden van NSB’ers in de oorlog. Die krant heb ik niet meer, maar ga eens op zoek naar die studie. Leesvoer!

Beste Petertjeprik, ik kan dus niet heel goed je expliciete vraag beantwoorden. Maar ik hoop dat ik op de vraag die tussen de regels doorschemert, wél een behoorlijk antwoord heb kunnen geven, en mij ook enigszins heb kunnen verantwoorden. Want een mening zonder  verantwoording is laf. Laag. Verwerpelijk. En ik heet geen Kees van der Staaij.

Warme groet,

Driek

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns