Een klodder van de PVV
Even met Abvakabo gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Mevrouw Van Brenk in de buurt?”
Het werkschuwe vakbondstuig dat ik aan de telefoon kreeg, vertelde mij sloom dat Corrie even koffie was halen. Dat verbaasde me niets, want langdurig rondhangen bij de koffieautomaat in de baas z’n tijd is immers het ideaal van ieder vakbondskopstuk. Dus ik wachtte geduldig af tot het zover was dat de Abvakabo-voorzitter aan de lijn kwam om mij te vragen, waarmee ze mij van dienst kon zijn. “Ha, Corrie! Alles goed? Complimenten maar weer voor het feit dat jullie nu een werkloze als ‘staker’ hebben ingezet. Meesterlijk!” De geplaagde vakbondsvoorzitter vroeg mij nieuwsgierig, wat ik nu precies zo briljant vond. Tijd voor uitleg: “Die meneer Alvaro Pena, die bij het Sarphatihuis in Amsterdam actievoert en zich daarbij namens Abvakabo voordoet als staker, hééft helemaal geen baan in de bejaardenzorg. Dat betekent dat hij dus van onbesproken gedrag is. Mooi!” Stomverbaasd vroeg Corrie wat ik in vredesnaam bedoelde. Ik legde uit: “Personeel van verzorgingstehuizen wordt regelmatig betrapt op diefstal van sieraden en andere kostbaarheden, en het afblaffen van weerloze ouwetjes. Maar dat kan die Alvaro Pena dus niet verweten worden. De ideale actievoerder. Proficiat! En dat diegene zich dan voordoet als werknemer in de bejaardenzorg… Meesterlijk!” Verheugd nam mevrouw Van Brenk mijn complimenten namens Abvakabo in ontvangst. Van satire heeft ze geen kaas gegeten, dus tijd om de vreugde ietwat te temperen: “Niet te vroeg juichen nou. Iemand die niet in de zorg werkt, neerzetten als een stakende werknemer keert zich wel tegen jullie. Alvaro Pena is het levende bewijs dat jullie als FNV-bond bepaald niet in jullie eerste leugen zijn gestikt!” Tevreden verbrak ik vervolgens de verbinding.
Nu is Abvakabo niet de enige FNV-bond die van de leugens aan mekaar hangt. FNV-spoor. Nog zo’n rare club. Hun boegbeeld heet Roel Berghuis. Roel is groot pleitbezorger van de goudgerande arbeidsvoorwaarden van het NS-personeel. Rustig aan, drie kwartier tijd om vijftig meter naar je trein te lopen, buitengewoon hoog salaris vergeleken met het opleidingsniveau. De bij u en mij welbekende reizigersclub Voor Beter OV vindt dat de NS dan wel een goede werkgever mag zijn, maar dat dat steeds maar buigen voor de wensen van de vakbond niet altijd goed uitpakt voor de reizigers. Dus heeft Roel Berghuis beweerd dat die reizigersclub niet onafhankelijk is, maar aan de leiband loopt van de commerciële spoorbedrijven. Dat is dus precies de stijl van de FNV. Discussies niet op basis van eerlijke argumenten kunnen winnen en dan maar leugenachtige beweringen gaan lopen rondstrooien. Stakkers. Berghuis lult maar raak, maar wat hij doet is niets beter dan wanneer iemand anders de terechte constatering zou doen, dat de FNV is verworden tot een mantelorganisatie van de SP. Deze week heb ik na dik dertig jaar mijn FNV-lidmaatschap maar opgezegd. Bij zo’n club wil ik niet horen. Populistische holle vaten.
Net als Geert Van De PVV. Die roept doodleuk dat het mogelijk is om een maand lang geen BTW te heffen. Alsof dat de schatkist geen geld kost. Of hij roept dat de pensioenen niet lager mogen. Alsof dat te betalen is. Gilt dat er meer asfalt moet komen. Terwijl de filedruk in ons land juist is afgenomen. Schreeuwt van de daken dat de belastingen omlaag moeten. Terwijl onze schatkist dan tot de bodem zal leegraken. De PVV. Verworden tot een stel flauwekulschreeuwers. Een beetje van het niveau gratis bier voor iedereen. Voor iedere vent een lekker wijf. Alle auto’s minimaal vier meter lang. Bij de patat voortaan een klodder mayonaise gratis. Mafketels. Ik houd best van een geintje. Ik ben best in voor een lolletje. Ik heb best een soort van waardering voor een ongefundeerde bewering als handigheidje om je toehoorders te overtuigen. Mensen hebben immers zelf hersens. Nou ja, uitgezonderd de PVV-aanhang, dan. Maar er zijn grenzen aan die grappenmakerij. En mij is onduidelijk, hoe een partij die de grenzen dicht wil, die grenzen toch telkens weer weet te overschrijden. Ik heb nog wel een fijne tip voor Geert En Zijn Allochtonenhaters. Een Haagse wethouder maakt zich zorgen over het grote aantal kinderen met overgewicht op de scholen en wil daarom zoete traktaties verbieden. Fout. Van de autochtone kindjes is 12 procent te dik, van de Turkse kindjes 31 procent. Misschien dat de PVV in plaats van een snoepembargo gewoon een toegangsverbod voor de Turken tot het onderwijs moet vragen. Is dat probleem ook opgelost. De PVV: om gék van te worden.
Ook nogal wat psychische problemen zien we bij studenten aan HBO’s en universiteiten. De helft van de studenten kampt tijdens zijn of haar studie met psychische klachten. Stress. Depressie. Kijk, nou begrijp ik waarom al die studentjes die bijklussen in de horeca er zo chagrijnig bijlopen. Te veel somberheid in hun hoofd. Terwijl mevrouw Oplopers en ik in het café of restaurant altijd van die hartelijke klanten zijn. We zeuren niet en hebben altijd een vriendelijk woord. Zoals dat het eten niet écht vies was. Dat soort dingen. Dat houdt de mensen scherp en aan het werk. En dat hebben die studenten ook hard nodig, dat werk. Want de prijs van een vat bier wordt door Heineken flink opgeschroefd. Dus de corpsballen moeten voortaan nóg dieper in de buidel tasten voor hun drinkgelag op het dispuut. Om ze een beetje tegemoet te komen, geven mevrouw Oplopers en ik in de horeca altijd een royale fooi. Geld moet rollen!
Qua geld en rollen: ik ben er ook erg voorstander van dat in Rotterdam flink wat wordt uitgegeven. Aan een nieuwe Kuip. Kost dik 300 miljoen, maar dan heb je ook wat. Een stadion dat geheel toegankelijk is voor invaliden. Dat is mooi, want Feyenoord moet daar immers regelmatig voetballen…
