Hoernaliste
Even met Radio Rijnmond gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Jelle Gunneweg in de buurt?”
De productie-assistente vroeg mij om een ogenblik geduld. Jelle was op reportage, maar kon ieder ogenblik weer binnenkomen. Ik wachtte rustig af. Na verloop van tijd kreeg ik de radiojournaliste aan de lijn. Ze hijgde nog wat na. Tijd voor een toepasselijke vraag: “Zo, Jelle, heb je weer iemand genaaid?” Het gemankeerde radiomeisje gaf mij te verstaan dat zij nooit naaide. Ze was meer van het breien, vertelde ze. Dit ontwijkende gedrag was tegen het zere been: “O nee? Gisteren nog. Toen heb je die meneer Van Ree uit Ooltgensplaat nog keihard genaaid!” Het omhooggevallen reportagemeisje hield zich van de domme, en stelde dat ze gewoon een mooi interview had gemaakt met de voorzitter van het stembureau. Weer fout, dus ik barstte los: “Na dat interview met jou, is die meneer Van Ree wel mooi ontslagen. Jouw schuld. Zelden zag ik een journalist iemand zo smerig in de val lokken. Door aan die arme man te vragen, wat hij vindt van de politieke ontwikkelingen op lokaal niveau. Door aan hem te vragen of hij, als VVD’er, hoopt dat de electorale schade voor zijn partij nog een beetje zou meevallen. Natuurlijk geeft die man daar in zijn onschuld vervolgens antwoord op. Inderdaad, de voorzitter van zo’n stembureau moet zich politiek neutraal opstellen. Maar iemand zo quasi onschuldig op het verkeerde been zetten en hem zulke uitspraken ontlokken…” Jelle Gunneweg vroeg mij poeslief of ik het als PvdA-lid niet lastig vond om een VVD’er in bescherming te nemen. Nee. Dat vond ik niet: “Moet je horen, wat waar is, is waar. En wat eerlijk is, is eerlijk. Jij weet dondersgoed dat je bepaalde vragen niet mag stellen. Zo’n mannetje van het stembureau is goed geïnstrueerd over de stemprocedure. Over welke formulieren moeten worden ingevuld. Over dat je niet met z’n zessen in één stemhokje mag. Maar die mannetjes hebben natuurlijk geen mediatraining gekregen. En daar maak jij smerig misbruik van, voor die kutzender. Je bent geen vakvrouw, maar een vuile hoernaliste.” Mevrouw Gunneweg reageerde als door een wesp gestoken. Haar RTV Rijnmond was geen kutzender, stelde ze, maar een kweekvijver voor journalistiek talent. Voor mij tijd voor de afmaker: “Talent? Talént? Rot op. RTV Rijnmond was de plek waar de Rottende Puspuist Der Nederlandse Omroep zo’n beetje zijn eerste schreden op het verslaggeverspad zette. Rutger Castricum. Dus inderdaad, dat Rijnmond van je is de broedplaats van de ergste journalistieke viezigheid die er valt te verzinnen.” Jelle schreeuwde in de telefoon dat ze zich door niets of niemand ervan zou laten weerhouden, door te gaan.
Net als Henk Bleker. Ook niet te stoppen. Tot mijn grote vreugde dook hij op in de politieke arena van het altijd bruisende, levendige en gezellige Schagen. Want daar waren deze week, net als in Ooltgensplaat en omstreken, tussentijdse gemeenteraadsverkiezingen. Henk Bleker verscheen in Schagen om de CDA-kandidaten een handje te helpen. Henk Bleeker. Van dat brieffie. Van die paarden. Van die rare NRC-journaliste. Ik snap steeds minder van het CDA. Zo’n man moet je toch zo ver mogelijk wegstoppen? Je moet als politieke partij zo iemand toch verbieden, ooit nog in de openbaarheid te verschijnen? Je zult toch namens het CDA op een kandidatenlijst staan in de geboorteplaats van klootjesvolk als die Gerard Joling. Dat is al erg genoeg. Wordt je verkiezingscampagne ook nog besmeurd omdat Henkie Bleker ineens die dommige kop om de hoek steekt. Zelfs die Jack de Vries verschoot van kleur toen hij hoorde van de plotselinge verschijning van Henkie in Schagen. Maar ja, het campagnevoeren en het verzinnen van verkiezingsslogans zit Jack nu eenmaal in het bloed. Dus prevelde hij meteen “Met Henk Bleker verlies je zeker.” Kijk, da’s nou aardig. Toch nog één CDA’er die zijn realistische kijk op het leven heeft hervonden.
Een wat minder realistische kijk op het leven heeft die Tineke de Nooij. Die heeft jaren lopen roepen dat een soort magnetische kwakzalverketting je beschermt tegen allerlei kwalen omdat een quasi-Italiaanse nepprofessor dat zegt. Maar Tineke is nu boos, omdat Gordon zegt dat je beter niet meer naar Zuid-Afrika kan gaan. Voor één keer in zijn leven heeft Gordon gelijk. Want je kan daar inderdaad niet veilig over straat. Maar Tineke vindt dat vervelend, dat Gordon dat heeft gezegd. Want Tineke is dol op Zuid-Afrika. Nu deinst Tineke inderdaad niet terug voor een beetje geweld. Zij werkte voor zeepiraat Radio Veronica, die met een bomaanslag trachtte het schip van concurrent Noordzee tot zinken te brengen en de bemanning te laten verzuipen. Dat Veronicaschip is nu door Eric de Zwart weer naar Nederland gehaald. Hij wilde het schip oorspronkelijk afmeren in de haven van Volendam. Maar dat ging niet door, want dan bleef er niet genoeg cocaïne over voor de dorpelingen. Maar goed, Tineke is dus boos. Op Gordon, u weet wel, die mafkees die nog te lelijk zingt om zelfs Zwitserland op het Eurovisie Songfestival te mogen vertegenwoordigen. Die Gordon, die met zijn vriendjes komt zingen op de MAX-Proms. Van die Tena-omroep voor bejaarden. Kun je nagaan, hoe doof al die opa’s en oma’s zijn. Die denken zelfs dat Jan Slagter een prettige stem heeft.
