Badr Hari's communicatiebaas: Evert Santegoeds
Even met de Privé gebeld: “Goedemorgen! U spreekt thans met de heer Oplopers. Zou ik beleefd bij u mogen informeren, of de heer Santegoeds in de buurt is?”
De secretaresse vroeg mij vriendelijk om een ogenblik geduld, aangezien de heer Santegoeds even niet beschikbaar was wegens een toiletbezoek met een heer van gelijke kunne. Na enige tijd kreeg ik de heer Santegoeds toch aan de telefoon. Beleefd informeerde de gevierde hoofdredacteur, waarmee hij mij van dienst kon zijn. “Ach, heer Santegoeds, wat buitengemeen plezierig, dat u zich voor mij even heeft weten vrij te maken van uw immer drukke bezigheden aangaande de leiding van uw veelgelezen en uiterst toonaangevende wekelijkse magazine. Dank u zeer, daarvoor. Ik belde u even op met het oogmerk, u een ruimhartig compliment te maken.” Verbaasd omdat hij zo’n uiterst beleefde toonzetting mijnerzijds niet gewend was, informeerde de heer Santegoeds op respectvolle wijze, waarop ik doelde met mijn vooraankondiging van het compliment. Dus ik vervolgde: “Ik wil u graag beleefd mijn grote waardering tot uitdrukking brengen voor het feit, dat u zo vriendelijk hebt willen zijn, te bemiddelen inzake het vinden van een geschikte communicatieadviseur voor de toonaangevende sportheld, de heer Hari, die thans zo in zijn vrijheid wordt beperkt wegens insluiting in een arrestantenverblijf. Hulde mijnerzijds, dat u zich inspant om een groot pedagoog die het opvoedkundige begrip ‘corrigerende tik’ op zulk een fraaie wijze nieuw leven heeft ingeblazen.” Ietwat onzeker informeerde de journalist Santegoeds, of ik hem wellicht in het ootje nam. Ik zag mij genoodzaakt, deze veronderstelling op respectvolle wijze bij de heer Santegoeds weg te nemen: “Welzeker niet! Driewerf neen! Ik koester gevoelens van diep respect voor mensen die met een goed hart zich inzetten voor het herstel van de reputatie van hij die heeft getracht, vele mensen door het toebrengen van blijvend letsel iets te leren over normen en waarden in skyboxen, uitgaansgelegenheden en andere plaatsen waar de meer geletterde medemens zich ophoudt. Een corrigerende tik voegt immers veel toe aan het verbeteren van de volksmoraal. Dientengevolge dank ik u zeer voor uw bemiddeling voor de heer Hari inzake het vinden van iemand die zich ten volle kan inzetten voor het reputatieherstel van deze zo onschuldig ingesloten heer Hari.” De heer Santegoeds gaf te kennen dat hij, door mijn uiterst vriendelijke bejegening, ernstig de indruk had, niet geheel serieus te worden genomen en verbrak de verbinding.
Gelukkig maar, want dat enorm beleefde gedoe hangt mij al weer mijlenver de keel uit. Maar ja, onderzoek wees uit dat wij als Nederlanders steeds beleefder worden, of in ieder geval steeds minder onbeschoft. Niets voor mij, dat zoetgevooisde gedoe. Liever had ik die lul van de Privé opgebeld om hem gewoon even de huid vol te schelden. Dat hij zich helemaal dood moet schamen voor het regelen van een PR-deskundige voor moordmachine Badr Hari. Wat een idioot, die Santegoeds. Je mag het niet zeggen, dus een oproep tot geweld is dit niet. Maar ik heb vannacht gedroomd. Héérlijk gedroomd. Santegoeds werd door een plotseling opgedoken kickbokser van Marokkaanse komaf definitief een rolstoel ingeschopt, net als een van de slachtoffers van Santegoeds grote vriend, de vooraanstaande pedagoog Badr Hari. Kon de door Santegoeds aangeleverde PR-adviseur mooi nóg een klussie doen. Maar ja, toen ging tot mijn grote spijt de wekker. Ik werd wakker met een tevreden grijns op m’n bek. Maar ja, dromen zijn bedrog.
Trouwens, misschien kan die kennis van Santegoeds ook even de PR fiksen van die 15-jarige graftak uit Rotterdam, die nog te gierig was om een kaartje voor de metro te kopen (en met metro bedoel ik niet die gratis krant die een stevige column van Luuk Koelman geheel onterecht meende te moeten wegcensureren, maar ik bedoelde die uit de hand gelopen sneltram in Rotterdam, die steeds te laat is). Pestjochie wordt vervolgens dus betrapt zonder kaartje, en smijt de controleur tegen een rijdende metro. Controleur kon naar het ziekenhuis om de boel weer te laten hechten. Dat bedoel ik dus: knulletje kan wel wat PR-advies gebruiken. En een goede advocaat, natuurlijk. Bram Moszkovicz. Want zijn levenslange schorsing is nog niet ingegaan, dus het kan nog. Maar er is nu wel een aangifte tegen hem gedaan op het politiebureau wegens verduistering, oplichting en valsheid in geschrifte. Dus is dat joch uit Rotterdam voor hem de ideale cliënt: knulletje betaalt niet, dus dan valt er voor Bram ook niets te verduisteren.
Maar is er dan helemaal niets goeds te melden? Jazeker wel! Diep respect voor RTL. Die zender draait programma’s af met die Derek Ogilvie. Dat is een charlatan die mensen wijsmaakt dat ‘ie met de doden praat. Een beetje zoals Harry Mens een lijntje had met Pim, zeg maar. RTL zou ook een stuk uitzenden waarin die Ogilvie praat met een in 1995 vermoord meisje. Haar vader wilde die uitzending tegenhouden en dreigde met de rechter. RTL liet het er niet bij zitten, dus kwam er een rechtszaak. Die werd door RTL gewonnen: de uitzending mocht doorgaan. Daarna liet RTL weten, de uitzending te schrappen uit piëteit. Heel goed. Eerst bij de rechter je gelijk halen, en dan heel groots afzien van de uitzending. Grote klasse. Fijn om ook eens met een compliment te eindigen.
