Estelle Gullit en GeenStijl
In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers, Petertjeprik, ArchEnemy en harry64 het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Vandaag over de treffende gelijkenis van het huwelijk van Ruud en Estelle met onze regeringscoalities.
Tsja, TheGrandWazoo, je vindt dus dat we ons eigenlijk verre van de politiek moeten houden. Want het wordt liegen en waterige compromissen sluiten. Maar hoe ver wil je dan bij de politiek wegblijven? Dat het niet langer over inhoud gaat, maar slechts om flauwekul? Zoals die CDA-mevrouw die op Twitter de dames-kandidaten van de ChristenUnie gratis advies aanbood? Weet je waarover? Over de economische problemen van ons land? Nee. Over gelijke rechten voor andersdenkenden? Nee. Luchtvervuiling, achterstandswijken of de filedruk in de Randstad? Nee. Over verbeteringen qua haardracht en brilkeuze. Terwijl je juist de CDA-dames er zo tussenuit pikt. Achterlijk haar, bespottelijke brillen. Overigens ziet die CDA-mevrouw er zelf qua kapsel zo ongeveer uit als een ontplofte poedel. Maar goed, dat is natuurlijk wel hét handelsmerk van het CDA. Volkomen wereldvreemd en met een totaal gebrek aan zelfinzicht ouwehoer je maar een eind raak.
Over ouwe hoer gesproken. Ik kom toch nog even terug op die Estelle Gullit. Die blijkt dus al bijna een jaar met die Badr van bil te gaan. De soap rond die mevrouw lijkt sprekend op de Nederlandse politiek. Formeel hoor je bij coalitie A. Maar ondertussen rotzooi je vrolijk wat af met politieke partij X. En zo wordt niet alleen de coalitie genaaid, maar ook het hele volk. Omdat je thuis niet altijd je zin krijgt, en je coalitiepartner je naait met politieke partij Y. Want zo ging het in ons kabinet ook. De PVV wilde terecht niet opnieuw een militaire klus in Afghanistan. Dus werd Geert genaaid. Door Mark en Jolande. De eerste vertrouwensbreuk in het huwelijk. Uiteindelijk vroeg Geert, die regelmatig gemene zaak maakt met de SP, volkomen terecht de scheiding aan. En kon het spindoctoren beginnen. Net als bij Ruud en zijn blonde snol, zoals ik vrijdag al uitlegde: Ruud rotzooide erop los, en dus naait Estelle er nu ook al sinds een klein jaar met een of andere enge vechtmachine vrolijk op los. Ze je wel? Een politieke coalitie verschilt in niets met een voetballershuwelijk. Naaien en genaaid worden. De meningen binnen de voormalige coalitie lopen wijd uiteen, en ook de standpunten binnen de voormalige familie Gullit liggen inmiddels dus wijd uit elkaar.
Of dat Europa. Ook zo’n samenwerkingsverband dat aan alle kanten rammelt. Kijk maar naar die Grieken. Die hebben met een enorm robbertje valsheid in geschrifte zich een plek binnen de Europese Gemeenschap geritseld. Vervolgens moeten ze de hand ophouden om hun faillissement af te wenden. Krijgen ze steun. Tegen heldere voorwaarden, zoals het op orde brengen van ’s lands begroting. Daar zijn handtekeningen voor gezet door regeringsleiders. Vandaag houden ze verkiezingen in Griekenland. Ongerustheid alom. Of de nieuwe meerderheid in het Griekse parlement de gemaakte afspraken wel gaat uitvoeren. Hou toch op. Afspraak is afspraak. En anders levert Griekenland die miljardensteun maar weer in. Wat dat betreft ben ik het volkomen eens met mensen in allerlei Europese landen, die bij de Griek gaan eten, en vervolgens weigeren om te betalen. Strikt volgens de wet is dat natuurlijk erg bedenkelijk, maar qua signaalfunctie hebben ze gelijk. Wat dat betreft ben ik het niet helemaal eens met wat Grote Herman gisteren in deze rubriek schreef. We moeten niet uit de Euro en terg naar de gulden. Nee. Het is de hoogste tijd om de Zuid-Europese landen uit de Euro te flikkeren, en te komen tot een écht sterke Europese munt, gedragen door Nederland, Duitsland en België. En misschien Frankrijk, maar dat hangt af van de verkiezingen die daar ook vandaag worden gehouden, en het beleid dat de president gaat uitstippelen. Maar goed, met die Grieken zijn we dus wel zo’n beetje klaar, denk ik. Een zwarte bladzijde in de Europese geschiedenis om maar snel te vergeten. Met een beetje goede wil verbieden de Europese staatsomroepen daarom binnenkort het draaien van de liedjes van Nana Mouskouri.
O, nu ik toch een media-dingetje aansnijd. GeenStijl. Die intimidatie-website die op de schofterigst denkbare wijze de reputaties van mensen vernielt. Toch wordt daar dom mee omgegaan. Joost Ravoo beet een paar jaar geleden zijn tanden stuk op de site, met een oproep om over te gaan tot een advertentieboycot. Mislukt. De Rijdende Rechter deed het beter. Die ontsloeg GeenStijl-redactrice Annabel Nanninga als panellid. Prima. Blijft wel even de vraag, waarom de Volkskrant wel zaken wenst te doen met columnist Bert Brussen. Een serieuze krant stuurt iemand die ook bij GeenStijl bijklust gewoon weg. Want de integriteit van redacteuren en columnisten moet de kwaliteitswaarborg zijn voor een krant. En als je voor GeenStijl werkt, is je integriteit nul komma nul. Maar als ik het goed heb begrepen wil Christiaan Weijts van de NRC opnieuw proberen, een reclame-boycot tegen GeenStijl te organiseren. Onzin. Ieder bedrijf dat zich wil vereenzelvigen met een zooitje schorem, moet dat vooral doen. Een bedrijf dat wenst te adverteren bij een zooitje tuig, is per definitie zelf een zooitje tuig. Dus uiteindelijk weet de consument, met wie hij beter geen zaken kan doen. Eén blik op GeenStijl is genoeg.
