Bedrijfspoedel
In de rubriek Plat Haags nemen TheGrandWazoo, Driek Oplopers en Harry64 op zondagmiddag het Nederlandse politieke landschap onder de loep. Driek vanuit zijn gezellige studeerkamer met een liter koffie, TheGrandWazoo vanuit het gemoedelijke Limburg en Harry 64 vanuit het midden des lands.
Vrienden! Puik stukkie, vorige week, TheGrandWazoo! Ondanks je goede verhaal steeg de PVV wel vier zetels in de peilingen, met dank aan dat belachelijke Polenmeldpunt van ze. Niet zo'n puik stukkie in die week daarvoor, Harry64. Jij hebt mijn boodschap aan het adres van de maar wat in het rond lullende dames en heren politici niet helemaal goed begrepen, zo te zien.
Weet je wat er gebeurt als ik dat hierboven zo opschrijf? De lezers menen daar ogenblikkelijk conclusies aan te mogen verbinden. "Ruzie in de tent!" "Tweespalt tussen de mannen van PlatHaags!" "Er zal hoe dan ook iemand het veld moeten ruimen!" "Ze hebben ruzie over de stijl en de te volgen koers." "Vertrouwenscrisis!" Terwijl dat allemaal overdreven en voorbarig gelul is. Maar je roept die herrie wel over jezelf af, als je in de openbaarheid wat onhandige uitspraken doet.
Dat is nu precies de reden dat de PvdA heden ten dage zo verschrikkelijk voor schut staat. Een van de backbenchers vindt het nodig om te roepen dat de positie van Job Cohen binnen de fractie ter discussie zou moeten staan omdat Job iets zou hebben gezegd in de trant van dat de PvdA een soort ‘SP-light' zou moeten zijn. Dus vervolgens stort iedere journalist, columnist en welke opiniemaker ook zich op dat interne ruzietje. Dus wordt men binnen de PvdA zenuwachtig. Dus probeert Cohen tegen beter weten in naar buiten toe de boel te verdoezelen. Dus beginnen weer andere fractieleden van het tweede garnituur te zeggen dat Job niet helemaal de waarheid spreekt. Dus constateert het journaille weer dat Job "bungelt". Dus wordt de kakelverse partijvoorzitter Hans Spekzool in stelling gebracht om de zaak maar weer een keertje te downplayen. Terwijl de PvdA zich beter kan bezighouden met het effectief bestrijden van het zeer verwerpelijke kabinetsbeleid. Terwijl journalisten, columnisten en programmamakers er goed aan zouden doen om de kwalijke gevolgen van de wandaden van het kabinet Hooligan-I aan de kaak te stellen.
Maar dat ligt allemaal even stil. Met dank aan een intrigant in de PvdA-fractie. Een gefrustreerde droplul die eigenhandig de sociaal-democratie te gronde richt. Zo'n mafkees die zijn partijgenoten altijd met "vrienden" aanspreekt. Eikel. De PvdA als vriendenclub. Schei uit. Met zulke vrienden als meneer de lekkende oproerkraaier heb je geen vijanden meer nodig.
Wie zijn trouwens de politieke vrienden van het Openbaar Vervoer? Laten we het daar eens over hebben.
De meeste lezers kennen de maatschappelijke activiteit die ik beoefen naast mijn columnistenschap hier op deze website. Voor de Maatschappij Voor Beter OV steek ik veel tijd in het benaderen van Kamerleden om ze verstandige meningen rond het OV onder de aandacht te brengen en ze slimme tips aan de hand te doen. Met wisselend succes. Een ouderwets-linkse partij valt er nu eenmaal moeilijk van te overtuigen dat een marktgerichte benadering van het OV tot veel goeds kan leiden. En je bent ook wel vrij snel uitgepraat met een politicus die met droge ogen durft te beweren dat dagelijks twee keer overstappen op Weesp geen probleem is omdat dat station goede voorzieningen heeft. Ja. Als je in dat tochtgat op die onbeschutte perrons graag uit je kleren waait, ja. Maar goed, alle kleine beetjes helpen, en ik ben zeer gaarne bereid om namens onze club als een leeuw te vechten voor beter Openbaar Vervoer. Dus ga ik langs bij, en telefoneer en mail ik met alle relevante partijen. Uitsluitend de SGP en de Partij voor de Dieren vallen buiten de boot, want te marginaal.
Regelmatig vinden onze standpunten gehoor bij Kamerleden. Zo vielen de afgelopen week in de Tweede Kamer tijdens de debatten over de spoorwegen veel van onze meningen uit de mond van diverse Kamerleden op te tekenen.
Maar soms krijgen de acties van Kamerleden iets treurigs. Dat geldt vooral voor de regerings- en gedoogpartijen. De PVV voorop. Die afficheert zich nadrukkelijk als vriend van de reiziger. Maar klopt dat wel?
Vorig najaar. Ronkende persberichten. Veel aandacht in de media. De PVV ging, aldus Kamerlid Leon de Jong, de strippenkaart redden. Want die OV-chipkaart was zo'n slecht product, dat mocht je de reiziger niet aandoen. Maar wat bleek? Ook veruit de meeste oppositiepartijen zouden tegen de definitieve afschaffing van de strippenkaart gaan stemmen. Met hulp van de PVV zou de Kamer het de minister verbieden, de strippenkaart definitief af te schaffen. Daar had de PVV niet op gerekend. Want in de publiciteit een hoop ketelmuziek maken over het belang van de OV-reiziger is één ding, maar meewerken aan een Kamermeerderheid tegen het beleid van de minister die door jou wordt gedoogd, dat is nog wat anders. Dus toen het er écht op aan kwam, stemde de PVV toch maar tegen de motie die het afschaffen van de strippenkaart verbood. Wel blaffen, maar niet bijten, dus.
En zo ging het ook rond de discussie over die belachelijke Fyra-toeslag. Reizigers worden op de Hogesnelheidslijn helemaal niet vervoerd in flitstreinen. Want het is de NS nog steeds niet gelukt om zijn treinenleverancier zover te krijgen dat die rijvaardige en goedgekeurde hogesnelheidstreinen levert. Al vijf jaar vertraging. Maar de reiziger moet wel een toeslag betalen. Terwijl hij -in tegenspraak met de overeenkomst die de NS met de overheid sloot- met een slakkengangetje wordt vervoerd in opgelapte oude treinen die worden voortgetrokken door gehuurde goederentreinlocomotieven, en slechts eens per half uur rijden in plaats van de beloofde iedere tien minuten. En heel vaak uitvalt. Dus niet snel. En niet modern. Maar als passagier moet je dus wel lappen voor je op niets gebaseerde toeslagkaartje. Terecht hadden veel politieke partijen bezwaar tegen deze flauwekul, en dus werd er gewerkt aan een motie om dat belachelijke toeslagkaartje te verbieden. Dat kon. Immers, het contract met de hogesnelheidsafdeling van de NS was toch al opengebroken omdat de hele tent failliet dreigde te gaan. PVV-treinspecialist Leon de Jong riep het om het hardst: die toeslag moest en zou van tafel. In ieder geval zolang die werkelijk snelle treinen nog niet met hoge snelheid de passagiers over die hogesnelheidslijn zouden vervoeren. Maar, o wat een schrik, er was voldoende steun van de oppositiepartijen voor zo'n motie. Dus wat deed de PVV? Juist. Jullie raden het al, TheGrandWazoo en Harry64... De PVV stemde uiteindelijk tegen. Want -ik schreef het hierboven ook al- in de publiciteit een grote mond hebben over het belang van de OV-reiziger is één ding, maar meewerken aan een Kamermeerderheid tegen het beleid van de minister die door jou wordt gedoogd, dat is nog wat anders. Wel blaffen, maar niet bijten, dus.
O, wat was de PVV trots op zichzelf, tijdens de jongste algemene beschouwingen. Job Cohen uitmaken voor de bedrijfspoedel van het kabinet-Rutte. Erg stoer. O, o, o, wat had Wilders het weer mooi voor mekaar. Iedereen had een mening over deze schandelijke diskwalificatie, dus de aandacht was weer even fijn afgeleid van het onvermogen van de PVV om al die griezelige oldskool NSB-wensen van Wilders en de zijnen ook werkelijk gedaan te krijgen.. Maar goed, ik houd wel van treffende vergelijkingen. En kijk ik naar het stemgedrag van de PVV als het er rond het OV écht op aankomt, dan kan ik maar één ding constateren.
Leon de Jong is de bedrijfspoedel van Melanie Schultz.
