Britt Dekkers corrigerende badkleding
Even met de Hitkrant gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De nieuwe columniste in de buurt?"
De telefoniste verklapte mij, dat ze zelf ook even aan de gedachte moest wennen en verbond mij door met Britt Dekker. Die vroeg mij waardoor ze mij ter dienst kon wezen. "Ik ben een beetje geschrokken, Britt. Jij. Columniste. Ik heb je nog nooit een zin recht uit je bek horen krijgen." Britt antwoordde met de verbijsterende mededeling, dat ze juist altijd zin heeft. Ik gruwde bij de gedachte alleen al: "Nee, Britt, dat bedoel ik niet. Ik ben gewoon een beetje ondersteboven van het bericht. Jij wordt columniste bij de Hitkrant. Toen ik jaren geleden als columnist begon, verkeerde ik nog in de veronderstelling, dat je voor het schrijven van columns écht iets moest kunnen!" Britt antwoordde met de mededeling dat ze wel degelijk een heleboel kon. Een reeks van perversiteiten werd over mij uitgestort, tot ik haar onderbrak: "Nee, houd die gore praatjes maar voor je. Ik had het meer over taalkundige vaardigheden." De Purmerender bimbo stamelde iets in de trant van dat ze heus wel kende schrijven, want iedereen wilde haar in haar poesie-album hebben met haar rijmpjes van tip tap top de datum staat op z'n kop. Nee, ik was niet overtuigd: "Schei uit. Britt! Jij bent amper verder gekomen dan deel 1 van die serie boekjes ‘Ik leer schrijven' uit groep 3 van de basisschool." Hysterisch schreeuwde Britt dat ik haar echt veels te kort in mijn achting nam omdat ze op de HAVO voor Nederlands een heel diepvoerend werkstuk had gemaakt over de eeuwenoude Griekse filosoof Fellatio. De meester had er hard over gelachen, dus was het bewijs volgens Britt aangetoond dat ze wel dergelijk een amuserende schrijfster kon wezen. Nee. Ik bleef ontevreden over het aannamebeleid van de redactie van de Hitkrant. "Hou op, Britt. De kunst van de columnist is niet alleen dat die de lezer met slechte grappen aan het lachen maakt, maar deze ook weet te prikkelen en te boeien." Toen Britt vervolgens reageerde met de mededeling dat ze er heel goed in was om iemand een paar handboeien om te doen en daarna erg te prikkelen, had ik er genoeg van. Met een moedeloze zucht verbrak ik de verbinding.
Ook vrij moedeloos word ik van dat gesodemieter rondom het hek dat om een landgoed in Zandvoort zou worden geplaatst. Het ontwerp van het hek riep sterke associaties op met dat van het naziconcentratiekamp Buchenwald, en was versierd met de tekst suum cuiqu. Dat is Latijn, en betekent in het Duits vertaald Jedem das Seine, een uitspraak die bij de poort van Buchenwald hing. De Gemeente Zandvoort had oorspronkelijk wel een vergunning voor de bouw van het hek gegeven, maar trok deze later zeer terecht weer in. Nu blijkt dat de eigenaar van het landgoed de kleinzoon is van iemand, die in de Tweede Wereldoorlog NSB-lid was en op grote schaal met de Duitsers collaboreerde. Opa had dik geld verdiend met het bouwen van forten voor de Duitsers. Als je dan als kleinzoon van zo'n fascist met de erfenis van foute opa zo'n schofterig hek om je stulpje laat zetten, dan is er iets heel erg mis in je hoofd. Dan behoor je, wanneer je je in het openbaar vertoont, te worden bespuwd en uitgejouwd. Wat dat betreft hadden die Duitsers het mis met dat foute foldertje waar deze week wat ophef over ontstond. In dat foldertje, dat waarschuwt voor oplaaiend fascisme, werd verwezen naar Geert Wilders. Fout. De Nieuwe Fascist woont op Landgoed Bentveld aan de Taxuslaan, op de grens van Zandvoort en Bentveld, en heet Jack Bakker. Als kleinzoon van een NSB-lid en nazi-collaborateur een soort replica van de toegangspoort naar een concentratiekamp voor je deur willen... Dan ben je echt niet goed snik.
Nu heeft dat hele Zandvoort sowieso wat belachelijks. Als je vanuit het station naar het strand loopt, zie je aan je linkerhand een zonnebankencentrum. Een mooier bewijs van de armetierigheid van dat ordinaire toeristendorp zou ik niet kunnen verzinnen. Maar de vakantiestemming zit er al goed in, hier in Huize Oplopers. Er zijn advertenties van corrigerende badmode. Handig. Als je zo'n badpak aanhebt, en je zit in de auto en je wilt bij de verkeerde straat links afslaan, roept dat badpak ‘Nee, je moet nog rechtdoor!' Zo handig. Of als je op het strandpaviljoen op je stretcher ligt, de ober komt twee cola brengen en zegt dat dat € 9,50 is, dat dat badpak dan roept "Nee, dat is € 8,50, vuile oplichter!' Heerlijk, zo'n corrigerend badpak.
Sowieso erg leuk trouwens, die corrigerende kledingstukken. Ik zie ongekende mogelijkheden. Voor volksvertegenwoordigers een corrigerende kamerjas. Voor Henkie Bleker een corrigerend paardenhoofdstel. Een corrigerende regenjas voor Piet Paulusma. Een corrigerende bontkraag voor Mohammed-de-straatrover.
Waardering trouwens voor Piet Bakker. Lector aan de Universiteit van Amsterdam. Die heeft schoon genoeg van dat totaal overbodige in- en uitchecken op treinstations. Hij hééft al betaald: een abonnement. En waarom zouden passagiers met een abonnement moeten in- en uitchecken? Er was een deal. In ruil voor die moeite, zouden reizigers een veel beter betaalsysteem krijgen. De OV-chipkaart. Handiger en eerlijker. Daar is dus nul komma niets van terechtgekomen. En de reiziger desondanks maar als een soort idioot blijven in- en uitchecken terwijl die een abonnement heeft. Volkomen terecht gooit die Piet Bakker de knuppel in het hoenderhok. Ze zijn echt het spoor bijster qua chipkaart bij de NS. Sowieso benieuwd of er vandaag treinen rijden. Er wordt een paar centimeter sneeuw verwacht. Binnenkort eens naar de winkel, voor een cadeautje voor de NS-directie. Een corrigerende conducteurspet...
