Karate-Wesley is homo

Even met Almere gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Van Wilsem in de buurt?"

Helaas. Ondergedoken. Of ik even een ander nummer wilde bellen. 0900-LAFBEK. En inderdaad, het werkte. Ik kreeg de heer Van Wilsem aan de lijn. De vader van. Van Wesley, die idioot die had geprobeerd, de keeper van AZ een rolstoel in te schoppen. Pa informeerde, wat de reden van mijn telefoontje was. "Ik houd het simpel. Dat moet. Geen lange zinnen. Die zijn te moeilijk. Voor jou. En voor je zoons. Ik heb heel erg hard gelachen. Om jullie. Je bent sowieso een stakker. Als je in Almere gaat wonen. Maar jullie zijn het grappigste. Van allemaal. Van heel Almere. Een familie vol debielen. Ouders die hun zoon Wesley noemen. Dat is sowieso al om je te bescheuren. En jullie zoons zijn allebei schorem. De ene heeft een stadionverbod. En de andere zorgt dat zijn broer toch naar binnen kan. Dan is je opvoeding mislukt. Dan heb je gefaald als ouders." Pa Van Wilsem schreeuwde dat hij het een vuile teringstreek vond om zo te worden gestigmatificeerd. Dat al die perskanaries hem de hele week al het leven zout maakten. En dat hij eigenlijk geen zin had om te worden lastiggeslagen door zo'n stomme internetcommunist. En dat het trouwens mensonteersend was dat zijn zoon in de gerechtszaal was uitgelachen. Tijd om de zaak nog even wat aan te scherpen: "Ja hoor eens. Het was natuurlijk ook wel een dijenkletser. Die zoon van jou. Niet alleen zwaar achterlijk. Nog homofiel ook." Met een klein stemmetje vroeg de getroebleerde vader, waar ik deze smerige insinuminatie op baseerde. Dus ik legde uit: "Die achterlijke zoon van jou. Die zei tegen de rechter dat hij geen karatetrap wilde uitdelen. Maar dat hij die keeper wilde bespringen. Meer niet. Alleen maar bespringen. Dat doen homo's. Die bespringen andere mannen. Je zoon is dus een mietje. Erger nog. Een achterlijk mietje." De Tokkievader barstte in snikken uit omdat hij de toon die ik aansloeg erg vervelend vond, met al die moeilijke lange zinnen. En hield een jankverhaal over dat het allemaal gekomen was doordat Wesley als peuter bijna in een ijsje was gestikt. Nee. Ik was niet onder de indruk. Helemaal niet, zelfs: "Ja. dat was pech. Dat hij bijna in een ijsje was gestikt. Misschien was het beter geweest als hij er helemáál in was gestikt. Dan was hij nu dood. Dan was ons land mooier geweest. Mooier dan nu. Want Wesley trekt een spoor van geweld. Zijn ex mishandeld. Hoorde ik. Op het Rembrandtplein iemand in mekaar getrapt. En meer van dat soort. Als hij dood was geweest, was dat niet gebeurd." Pa van Wilsem schreeuwde dat dat een verwerpende, schandelijke laagondergrondse opmerking was. Weer fout. "Nee. Ik heb gelijk. En jij niet. Want Wesley is een gevaarlijke randdebiel. En dat wist je. Maar jij hebt onvoldoende op hem gepast. Jij kijkt de andere kant op. Als onder jouw neus dat gebeurt. Dat hij alleen naar buiten mag. Dat hij en zijn broer foute zaakjes regelen. Het is jouw schuld. Ik hoop dat Wesley in de gevangenis samen onder de douche mag. Met fans van AZ. Want hij is toch homo. Niks aan de hand." Witheet verbrak Pa van Wilsem de verbinding. Ach ja, het is een zwaar leven, als je de vader bent van een sukkel die zelfs een baantje als vakkenvuller bij de plaatselijke supermarkt niet kon waarmaken. Een zoon die na twintig keer zeggen nog steeds niet snapt dat de blikken sperziebonen bij de blikken sperziebonen moeten, en niet tussen het brood. Maar die ouders spelen natuurlijk een kwalijke rol. Toestaan dat zoon 1 regelt dat zoon 2 naar Ajax kan, ondanks een stadionverbod. En niet in de gaten hebben, dat Wesley met heel verkeerde vriendjes omgaat. Want dat ben je, verkeerd: een zwakzinnige opstoken om een keeper een trap te geven. Net als heel vaak: de allersmerigste spelers in het spel blijven buiten schot. Want hoewel dat die achterlijke Wesley natuurlijk niet vrijpleit, is hij eigenlijk gewoon op een smerige manier misbruikt.

Maar ja, dat is nu eenmaal een goede katholieke gewoonte. Misbruik. Twee pastoors van de Sint Lucasparochie op de Veluwe zijn op non-actief gezet wegens betrokkenheid bij seksueel misbruik. Albert Rubrech en Bert Sturkenboom. De een had een misdienaartje gegrepen, de ander zou meer dan tien jaar een man hebben misbruikt. Het blijft een raar fenomeen, mannen in jurken. Maar ook de SGP is een raar fenomeen. Die zijn weliswaar tegen het seksueel misbruik van kinderen, maar hebben onder hun volgelingen een oververtegenwoordiging van mensen die hun kinderen afranselen. Liefst met riemen of stokken. En SGP-boegbeeld Kees van der Staaij zegt met droge ogen dat het een goede zaak zou zijn, als er een bisschop zou aftreden wegens al dat katholieke kindermisbruik. En de gereformeerden slaan vrolijk door? Schei toch uit. Want al dat rammen met riem of stok kan, net als het weigeren van bescherming tegen polio, leiden tot ernstige verminkingen.

Of borsten, gevuld met industrieel afval in plaats van medische siliconen-gel. Die bluftieten. Die leiden ook tot verminking. Want de vulling moet er weer uit. Overigens, wat mij betreft niet op mijn kosten. Onze gezondheidszorg heeft het al zwaar genoeg, dus al die vrouwen betalen de evacuatie van hun Franse lekvullingen maar mooi zelf, bij kwakzalvers als dokter Schuhmacher, Mengele of Moerman. Ik wil niet dat mijn zorgpremie daaraan wordt besteed, en ik wil niet dat operatiekamers opeens ontoegankelijk zijn voor mensen die buiten hun schuld echt ziek zijn. Maar het wordt een buitengewoon hilarisch 2012. Een beetje lacherig zal ik komend jaar in de kroeg om mij heenkijken, welke vrouwen opeens niet meer bijna voorover lijken te vallen. En ik schiet ook steeds in de lach als zo'n beursmannetje op RTL-Z het heeft over volumeverlies. Of als kredietbeoordelaar Moody's het weer heeft over de A-status. Of als ik in de supermarkt een B-merk zie staan. Zo leuk. Al die patjepeeërs die hun veel te jonge te pletter geblondeerde waterstofperoxidevrouw bij de Beun de Haas-kliniek hebben laten oppompen, die zich nu moeten behelpen met wat lillende vellen. Je kon me vandaag de Albert Heijn uitdragen. Ik hield het niet meer. Mijn blik viel op het schap met theezakjes...