Dion Graus stinkt (deel 2)
Even met de PVV gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Graus in de buurt?" De telefoniste meldde mij, dat de heer Graus niet aanwezig was, en schoot in de lach. Grapje. Natuurlijk was de gemankeerde volksvertegenwoordiger wel degelijk aanwezig. Vrolijk lachend vroeg hij mij, wat hij voor mij kon doen. "Dion, wat hoor ik nu weer voor verschrikkelijks? Naast de dierenpolitie wil je nu ook een perspolitie invoeren? Je doet echt alles om politiemensen bij hun eigenlijke taak, zoals het oppakken van mannen die hun zwangere echtgenote in de buik trappen, weg te houden hè?" Nee, dat was een grapje, giechelde Dion in de hoorn. Want humor was de dobber waar de PVV op dreef. Ik had, op zijn zachtst gezegd, nogal gemengde gevoelens daarbij: "Nee, Dion, grapjes maak je in de kroeg. Of thuis op de bank. In een cartoon. Of in een column. Maar niet als volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer." Dion vond zichzelf wel erg lollig. Hinnikend vertelde hij een mop. Over waarom de PVV een jongerenafdeling niet nodig vindt. Omdat er in de hele PVV sowieso niemand met een volwassen hersenomvang te vinden is. "Erg lollig, Dion. Een regelrechte dijenkletser. Echt. Draag me weg. En dat rare wijf, dat de hele dag met een camera achter je reet aanloopt, dat is zeker ook een grap?" Ja, schaterde Dion. Dat was zijn vriendin. Ook niet al te snugger. Is drie weken bezig geweest, uit te vinden hoe het fototrolletje in haar digitale camera moest. Tijd voor mij om daar even fijntjes op in te haken: "Dat zal nog een hele toer voor je zijn geweest, hè?" Verbaasd vroeg de heer Graus, waar ik op doelde. Tijd voor de afmaker: "Een geliefde vinden die nog stommer is dan jijzelf bent!" Graus kon er niet om lachen. Ik wel. "Kijk, dat is nu net het punt. Grappen zijn alleen maar geinig als ook iemand anders dan de grappenmaker zelf een lach niet weet te onderdrukken. En dat is het rottige met die geintjes van jou. Als ik ze niet voor je bedenk, zoals in het bovenstaande stukje tekst, slaan je gebbetjes echt helemaal nergens op."
O, excuus aan de lezer. Deze column krijgt nu wat absurdistische trekjes. Net alsof mijn telefoongesprek met Graus niet écht plaats zou hebben gevonden. En dat is natuurlijk een beetje raar. Net als die Graus. Ook een beetje raar. Die ging deze week in de Tweede Kamer tekeer over journaliste Marcia Nieuwenhuis van De Pers. Een grote waffel over "Mevrouw Marcia" en haar "roddelkrantje De Pers". En dat "de Kamer toch eens iets moet doen" aan de "hufterigheid" en de "schofterigheid" van de journalisten. Ja, er zou naast zijn dierenpolitie "ook een soort perspolitie" moeten komen. Ik trek een lange neus naar Graus. En ik vind dat journalisten iets moeten blijven doen aan de "hufterigheid" en de "schofterigheid" van de Kamerleden. Ik ken Marcia Nieuwenhuis overigens als een zorgvuldige journaliste, dus dat gelul van die flapdrol slaat echt helemaal nergens op. Meneer is beledigd over een stukje waarin die caviapolitie van hem even vakkundig wordt afgeserveerd. Meneer Graus die met zijn debielenkop even voorbij ging aan het feit, dat dat stuk was geschreven op basis van documenten die Marcia Nieuwenhuis op grond van de Wet Openbaarheid Bestuur boven tafel had gekregen. Maar dat maakt voor Graus niet uit. Dus jammert Meneer De Volksvertegenwoordiger dat er een "perspolitie" moet komen. De gek. De laatste keer dat we hier in de buurt een perspolitie hadden, was die opgezet door de Duitsers, de aanhangers van het verdacht veel op de visie van de PVV lijkende gedachtegoed. In onze rechtsstaat hebben we de Raad voor de Journalistiek, waar je prima kan klagen. Heeft Graus wel een probleempje. Want klagen bij de Raad moet schriftelijk. Moet je dus wel kunnen schrijven. Helaas...
En daarom begrijp ik die Gerti Verbeet ook niet. Mevrouw de Kamervoorzitter liet zich deze week ontvallen dat er wat minder doctorandussen en wat meer volkse types in de Kamer zouden moeten zitten. Een uitglijer van jewelste. Want niet Verbeet stelt de kandidatenlijsten samen, maar de politieke partijen. En daarna heeft de kiezer met zijn (voorkeur)stem ook nog wat in de melk te brokkelen. Maar ook om een andere reden blundert Verbeet met die uitspraak. Wil ze meer klootjesvolk in de Kamer? Dat ís er al. Voor de kijkers rechts. In die bankjes achter de heer Wilders en mevrouw Agema. Niets meer aan doen. Ik hoef dat rijtje toch niet weer op te noemen? Van die alcomobilisten, die pornofraudeurs, die brievenbuspissers, die ondergeschikte-soldatenneukers en die geweldplegers? Dat rijtje, dat hoef ik toch niet meer op te noemen? Net zoiets als Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog? Of uien, knoflook, sambal, trassi? Alcomobilisten, pornofraudeurs, brievenbuspissers, ondergeschikte-soldatenneukers, geweldplegers, dat rijtje, dat kent u toch al uit uw hoofd?
Volkomen terecht neemt ook de hoofdredacteur van De Pers het voor Nieuwenhuis op: "Meneer Graus veegt hier in het openbaar z'n poeperd af met de Grondwet en de vrijheid van meningsuiting. Een volksvertegenwoordiger wil de politie afsturen op een krant die een stuk afdrukt dat hij niet leuk vindt, ik vind het echt volkomen schandalig. Je mag toch hopen dat Wilders die imbeciel nu een keer uit z'n fractie gooit, anders moet zijn partij echt eens van naam gaan veranderen." Wel één waarschuwing van mijn kant: pas op met wat je zegt over de poeperd van Graus. Hij schijnt niet in staat te zijn, zelfstandig zijn eigen reet af te vegen, en er is niet altijd iemand in de buurt om een helpende hand toe te steken. Dus nogmaals: kijk uit met wat je zegt!
Maar goed, in het kader van een rondje damage control roept de PVV nu, dat de geschifte opmerkingen van Graus een geintje waren. Mooi zo. Laat de PVV dan ook nooit meer beledigd zijn over wélke opmerking ook, die over dat schorriemorrie wordt gemaakt. Dat zijn allemaal geintjes, hoor. Want laat de PVV nu vooral niet denken, dat "links" geen humor heeft.
En De Pers heeft sowieso mazzel. Die krant wordt in ieder geval niet door Wegener gedrukt. Want die hadden deze week een akelig gevalletje computerpech. Dus moesten de abonnees in Den Bosch wijs zien te worden uit de Tilburgse editie. Un hil jaor heb ik in ut taolepraktikum gezete, totdè'k de Zweedse taol onder de knie ha. Wè denkte wè? Toen ik ut algemeen beschaofd Zweeds onder de knie ha, begon ut gemökel. We moese dialecten lere, want dè's de lèvende taol, zeeje ze daor. En ze zin ok dè'k as Braobantse verrekes veul mazzel ha, omdè'k die moeilijke Zweedse klaanke al vanèèges kos. Voor een Bosschenaar natuurlijk geen touw aan vast te knopen.
Net als de uitspraken van Dominee Vlietstra, van de Hersteld Hervormde Gemeente in het altijd gezellige en progressieve Katwijk. Die kan ik ook niet volgen. Vlietstra schrijft in zijn kerkblaadje iets in de trant van dat je kinderen regelmatig moet slaan. En liefst een beetje hard. Want dat moest in de zeventiende eeuw ook al. In de naam van de HEERE, want tuchtigen is de enige manier om Godvrezende mensen van ze te maken, in dit zondige aardsbestek, of iets in die geest. Dus hij die zijn zoon niet met den vlakke hand, den zweep, den hamer of den kettingzaag kastijdt, zal branden in de Hel der ongelovigen. Dat u dat even weet. Hier in Amsterdam wordt nog wel zo nu en dan een homo in elkaar getrapt. Misschien dat de daders hun werkterrein eens een poosje kunnen verleggen naar de Zuid-Hollandse kust. Om daar eens een Hersteld Hervormde dominee, eh, nou ja, u begrijpt... Want tuchtigen moet, tuchtigen is goed.
Maar mishandeling kan altijd nóg erger. Frans Bauer. Die gaat koken voor daklozen. Ik wist niet beter, of dat hij in culinair opzicht niet verder kwam dan het opwarmen van een prak oude nasi van Chinees Restaurant De Lange Muur te Fijnaart (ook afhalen). En dat is nog niet eens alles. Hij gaat ook zingen voor die daklozen. Wat een belediging. Trouwens, als Fransie zingt, zakt bij mij thuis de pudding in...
