Robert Mickelson, pedo-cineast
Even met Anker en Anker gebeld: "Goedemorgen, Oplopers hier. De heer Anker in de buurt?" De vriendelijke heer aan de telefoon deelde mij mede, dat ik waarschijnlijk zijn broer moest hebben, dus werd ik doorverbonden naar de heer Anker, die mij vriendelijk vroeg, wat hij voor mij kon betekenen. "Zeg, heer Anker, wat hoor ik nu? Krijgt Robert Mickelson een vergoeding voor zijn televisieoptreden in de gevangenis in Vught?" De heer Anker reageerde met de mededeling, dat ik voor informatie over deze kwestie niet bij hem, maar bij de heer Anker moest zijn, aangezien deze meer gespecialiseerd was in mediarecht. Ik werd dus wederom doorverbonden. Eerlijk gezegd raakte ik door al dat doorverbinden wel wat kortaangebonden, dus herhaalde ik met een uiterst brommerige toon mijn vraag aan de heer Anker in plaats van de heer Anker. "Zeg, heer Anker, wat hoor ik nu? Krijgt Robert Mickelson een vergoeding voor zijn televisieoptreden in de gevangenis in Vught?" De heer Anker stelde, dat Robert Mickelson onterecht 24 uur per dag met een camera in de gaten was gehouden, en dat dat een ernstige inbreuk had betekend op zijn privacy. Ik vond dat maar een raar verhaal: "O, dus filmopnamen maken van iemand die daar niet om heeft gevraagd is een vorm van privacyschending die in geld valt uit te drukken? Mooi zo. Die pak ‘m beet 80 misbruikte kindertjes die van alle kanten zijn gefilmd en gefotografeerd en mondiaal te zien waren op allerlei computerschermen, hebben dus ook een in geld uit te drukken privacyschending achter de rug. Kun je even zorgen dat de heer Mickelson de poen even op hun penniespaarrekeningen stort?" Stilte aan de andere kant van de lijn. De heer Anker stond overduidelijk met de mond vol tanden. Zwakjes vertelde hij, dat hij mij even door zou verbinden met de heer Anker. Die had meer verstand van wat juristen een ‘Level Playing Field' noemen. In gewone-mensentaal betekent dat, dat wat voor de een geldt, ook voor de ander van toepassing moet zijn. De andere heer Anker, echter, liet weten dat dat principe in het Strafrecht geen opgeld deed, en dat ik dus geen punt had. Je moet maar durven. Dus ik rondde af: "Heren, het siert u, dat u bereid bent, de grootschalige kindermisbruiker Robert Mickelson te verdedigen. Iemand moet het doen, tenslotte. Net als pisbakken schoonmaken, rioolbuizen ontstoppen en varkensstallen uitmesten. Het feit dat u wordt bedreigd en dat de ruiten van uw advocatenpraktijk zijn ingegooid, keur ik ten zeerste af. Maar, heren, doe een béétje normaal. Een schadevergoeding vragen voor een met een bewakingscamera gefilmde pedo-cineast is echt een gotspe. Verdedigen is prima, maar overdrijven is niet nodig." De heer Anker meldde mij, dat ik mij voor dit soort ethische zaken beter met de heer Anker kon verstaan, maar daar had ik geen geduld meer voor.
Nóg een mazzel, dat de gebroeders Anker slechts met zijn tweeën zijn, anders was de warboel helemaal niet meer te overzien geweest. En dat is trouwens niet de enige reden, dat ik voorstander ben van kleine gezinnen. Want grote gezinnen zijn koren op de molen van de SGP. Die zitten schuimbekkend achter hun psalmenpompen omdat minister Kamp van Asociale Zaken wil bezuinigen op het kindgebonden budget. Juist belachelijk grote gezinnen zouden daar de dupe van zijn. Nou en? Waarom moet de belastingbetaler kromliggen voor de wens van mensen om veel meer kinderen te hebben, dan ze kunnen betalen? Bovendien zijn grote gezinnen om allerlei redenen te ontraden. Ons land puilt al uit. Nóg meer natuurgebieden volbouwen met huizen? Nog meer wegen aanleggen? Nee, daar ben ik niet zo voor. En die wegen puilen binnen de kortste keren toch weer uit door al die vrachtwagens die in de weg rijden. De VVD wil nu een inhaalverbod voor vrachtwagens. Tsja, probeer dat maar eens uit te leggen aan een stel dronken Poolse chauffeurs, die ladderzat met hun roestige opleggercombinaties langs 's Heeren Wegen zigzaggen. Nou ja, okee, vooruit, het is misschien een beetje flauw om nu die Poolse chauffeurs te kakken te zetten. Want die zijn heus de enigen niet. Ook de gemiddelde PVV'er zit strontlazarus achter het stuur, als ik de berichten in de media mag geloven. Nu weer eentje. Zo'n Europarlementariër die met vijf keer de toegestane hoeveelheid alcohol in z'n mik de auto van een ander in puin reed. En dan roept die Dion Graus dat hij vindt dat de bewaking van PVV-Kamerleden tekortschiet. Dat is natuurlijk een pertinent onjuiste bewering. Is er al eens een PVV'er overhoop geschoten, gestoken of in elkaar getrapt? Nee. Bewijs geleverd. Trouwens, is het niet zo, dat je de zaak juist moet omkeren? Dat niet de PVV-fractie tegen de samenleving, maar de samenleving tegen de PVV'ers moet worden beschermd? Ze zeiken door brievenbussen, delen kopstoten uit op het plein, zitten strontlazarus achter het stuur en zijn betrokken bij grootschalige oplichterspraktijken in de seksbranche. Ik stel voor, de bescherming van PVV-politici met onmiddellijke ingang op te heffen, en in plaats daarvan de omwonenden van dat tuig met grote spoed politiebescherming aan te bieden. Lijkt me beter. Veel beter. O, en de mensen die gaan roepen dat ik "zo links ben" kunnen gerust zijn. Zondag komt Mariko Peters bij mij aan de beurt. Om "rechts" te plezieren. Komt goed! Die Mariko toch, met haar rare kunststukjes.
Net als de kunststukjes waar Dirk Scheringa weer in blijkt te handelen. Nadat Dirks fraudebank zijn megalomane flauwekulmuseum in zijn val meesleepte, verkoopt Scheringa nu kunst via zijn website. Daar kun je schilderijen kopen van de gevierde kunstenaars Adriana van Zoest, Ed van der Kooy en Sabine Liebchen, wereldberoemd in heel Spanbroek en wijde omstreken. Wel lullig voor de nietsvermoedende koper, vrees ik. Want wanneer je een schilderij koopt via Fraude-Dirkie en zijn sprekersbureau Demosthenes, zit je opeens vast aan een hypotheekverzekering. En een hypotheekverzekeringverzekering. En een hypotheekverzekeringverzekeringverzekering...
