Een goeie koperdief is een dooie koperdief
De afgelopen nacht is een koperdief opgepakt. Bij Rotterdam had hij een paar honderd meter koperdraad langs het spoor ontvreemd. Gemiddeld wordt er vaker dan een keer per dag ergens een koperdiefstal langs het spoor gepleegd. Een hardnekkig probleem, dat niet alleen overlast betekent, maar ook kan leiden tot levensgevaarlijke situaties. Zo ontstond door koperdiefstal bij Zevenaar al een treinbotsing, en gingen in Brabant de spoorbomen niet meer omlaag. Levensgevaarlijk dus.
Maar wat kan je er in vredesnaam tegen doen? Afgelopen woensdag was ik te gast bij omroep WNL. Mijn betoog:
Een mogelijkheid zou kunnen zijn om voor het bewaken van de duizenden kilometers spoor het leger in te zetten. Dat is natuurlijk een zwaar middel. Militairen die op grond van een noodwet ook mogen schieten op verdachten die niet gelijk hun handjes in de lucht steken. Maar we hebben duizenden militairen beschikbaar, en het beschermen van de vitale zaken van ons land is hun kerntaak. En een paar duizend militairen zijn altijd beter dan een paar honderd burger-bewakers. En is het middel wel écht zo zwaar? Er zijn mensenlevens in gevaar gebracht door koperdieven, dus in dat licht bezien is de inzet van het leger misschien nog niet eens zo overdreven als het in eerste instantie lijkt.
Betrapte en opgepakte koperdieven dienen trouwens niet alleen te worden vervolgd voor vernieling en diefstal, maar ook wegens poging tot moord. (Als ik het wel heb, heet dat in het strafrecht "voorwaardelijke moord" als iemand bewust het risico neemt dat er doden vallen door zijn daad).
Is het een idee om het koper langs het spoor te vervangen door andere systemen? Glasvezel misschien? Nee. Dat spul is weliswaar heel goed geschikt voor kantoorapplicaties en kabeltelevisie, maar niet voor beveiliging van spoorbanen. Het is vrij kwetsbaar, en gaat door de trillingen van treinen tamelijk snel kapot. Koper is en blijft het ideale materiaal: het geleidt stroom heel erg goed, en het is heel duurzaam. Leg nu een koperen kabel neer, en over 50 jaar doet ‘ie het nog steeds. Trouwens, het vervangen van koper door glasvezel kost enkele miljarden. Dat geld hebben we in Nederland helaas niet op de plank liggen. En het is ook een paar jaar werk, en biedt dus niet de snelle oplossing die we graag zouden willen. Bovendien kleeft er aan al die moderne computertechniek een heel groot nadeel. Het kan niet tegen onweer. Op het moment dat ik deze column plaats, ligt het treinverkeer in de gehele Randstad in de war. Het treinverkeer staat stil als een onweersbui dat wil. Ouderwetse, bewezen techniek op basis van koperdraad en betrouwbare relais is misschien toch wel het beste. Afgezien van de wandaden van het dieventuig, dan.
Wat misschien zou helpen, is een verbod op het handelen in koper, afgezien van door een aantal door de overheid gecertificeerde handelaren, die dan onder streng toezicht staan. ProRail heeft zoiets inmiddels aan onze regering gevraagd. Een goede suggestie. Maar dan dienen er wel tevens grenscontroles te worden uitgevoerd om export van gestolen koper tegen te gaan.
Het blijft een moeilijk probleem. Een soort wapenwedloop tussen de beveiligers en de dieven.
En ik ben er niet trots op, maar speel open kaart. Zo'n twee weken geleden is in België een koperdief geëlektrocuteerd. Verkeerde kabel doorgeknipt. 3000 volt. Wat restte was een verkoold lijk. Eerlijk gezegd werd ik daar wel vrolijk van. Gerechtigheid.
