Zero-tolerance? Hero-tolerance!

Even met de PVV gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Geert in de buurt?” Rechterhand Fleur Agema vroeg mij verveeld om een ogenblikje geduld. De Grote Blonde Leider was wederom naar de sigarenboer om de hoek om een paar lootjes voor de illegale loterij te kopen. Inderdaad, zelfs de chef had geen schoon blazoen. Maar na verloop van tijd kreeg ik de fractievoorzitter aan het toestel. Tijd voor een vriendelijk woord van mijn kant aan het adres van de geplaagde volksvertegenwoordiger. “Veel dank, Geert. Ik krijg wel waar voor mijn geld.” Verbaasd vroeg de heer Wilders, waar ik in vredesnaam op doelde. Dus ik antwoordde: “Die belasting die ik betaal. Waar jij en je kornuiten van betaald worden. Nog nooit heb ik zo genoten van mijn belastingcentjes. Iedere vijf minuten schiet ik onbedaarlijk in de lach. Door jou!” Stilte aan de andere kant van de lijn. Daarna een verwarde stem, die mij vroeg, wat de PVV daarmee te maken had. Mijn goede humeur was immers geen speerpunt van hun beleid. Tijd voor mijn inkoppertje: “Deze week werd duidelijk dat een van jouw fractieleden was veroordeeld wegens valsheid in geschrifte. Gerotzooi met vrachtbrieven. En die andere, met die deurwaarders en die uitkeringsfraude. Man, mevrouw Oplopers en ik rollen over de vloer van het lachen! Geknoei aan de lopende band: Henk en Ingrid weten niet beter. Zo schattig…” Ik hoorde een krachtterm, en de verbinding werd verbroken.

De oplettende lezer zal het niet zijn ontgaan, dat deze inleiding sprekend lijkt op die van vorige week. Dat klopt. De PVV maakt dat ik mijn werk als columnist erg efficiënt kan aanpakken. ’t Is immers steeds opnieuw bal bij Geerts Tokkiepartij. Nu ook weer met die Hero Drinkman. Als ‘ie geen barkeeper in Nieuwspoort op z’n bek timmert, loopt ‘ie wel met een bijl te zwaaien. En nu blijkt, dat hij in de tijd dat hij werkte als buitengewoon strenge wijkagent, strontlazarus achter het stuur met gedoofde lichten trachtte te ontkomen aan zijn collega’s die met een alcoholcontrole bezig waren. Had ‘ie even niet tegen Geert gezegd. Ik ben zo enorm benieuwd of Drinkman nu ook zijn woordvoerderschap en portefeuilles kwijt gaat raken. Een smeris die grove overtredingen begaat. En dan Kamerlid wordt voor een zero-tolerancepartij. Hoewel, zero-tolerance? Hero-tolerance! Een Marokkaan die met de fiets een oranje stoplicht meepikt moet stante pede het land uit. Maar een zuiplap achter het stuur is geen probleem, dus. Ik ben ook zo enorm benieuwd, hoelang Mark Rutte nog blijft volhouden dat het allemaal geen probleem is, zolang zijn kabinet op voldoende gedoogsteun kan rekenen. Je mag het niet zeggen hè? Maar ik hoop zo enorm dat Mark ’s morgens wakker wordt met in zijn hoofd het verschrikkelijke verhaal van zijn moeder die eerst was opgelicht door Jhim van Bemmel, daarna aangerand door Eric Lucassen, in elkaar geslagen door Marcial Hernandez en tenslotte doodgereden door Hero Brinkman. Nachtmerries zijn nare dingen. Ellende bij de PVV, een terugkerend hilarisch fenomeen.

Net als die enorme storingen bij ProRail. Ook een terugkerend hilarisch fenomeen. Vrijdag viel er een fles accuzuur om in een seinhuis, en dus reden er 24 uur geen treinen in het gebied Rotterdam – Leiden – Woerden – Amersfoort – Arnhem – Den Bosch – Dordrecht. ProRail beweerde doodleuk dat het allemaal best meeviel met de overlast. Ze hadden immers een mooi reserveseinhuis in gebruik genomen. Zodat ze de machinisten op konden bellen dat ze voorlopig niet meer verder konden. Dat noemen ze, geloof ik, procesbesturing ofzoiets. Flikker op! Hoe kan het, dat die directeuren daar nu nog zitten? En wat hebben ze bij wijze van boetedoening gedaan? Het personeelsfeest afgelast. Idioten. De directie trekt nog een flesje schuimwijn open, en het voetvolk wordt een feestelijk optreden van Jantje Smit door de neus geboord. Als de ProRail-top ook maar een beetje klasse had gehad, hadden ze maandag naar de minister gebeld met het verzoek of ze hun bonussen op de bankrekening van een goed doel wilden storten ofzoiets. Maar nee hoor. De reiziger staat voor lul op het perron of moet twee uur zijn plas ophouden in het toiletloze treinstel, maar de directie van de firma Prutsrail laat nog een doos oesters aanrukken. Om je dood te schamen.

Bepaald niet iets om je voor dood te schamen, is het, als je je columns mag publiceren op fok.nl. Ik ben erg trots. In de Beurs van Berlage werd FOK! uitgeroepen tot beste nieuwssite. En dat ik tot vervelens toe op diezelfde frontpage van FOK! het nieuws mag becommentariëren, dat vind ik een hele eer. Week in, week uit. Soms twee keer per week, en soms zelfs drie. En dat ik daarbij mag samenwerken met een enorme ploeg toffe columnisten. Echt fantastisch! En met een enorme ploeg toffe nieuwsredacteuren, niet te vergeten. En die mensen van Sport, Games, Reviews, Weblog (waar ik ook iedere ochtend de lezers mag lastigvallen met een vervelende vraag aan iemand uit het nieuws). Ik wil in het bijzonder Danny, Iteejer en de andere admins bedanken voor de grote mate van vrijheid die we hier hebben om er wat van te maken. En een dikke vette pluim voor OA en MPG, die kei- en keihard hebben gewerkt om van de nieuwsploeg een hechte club te maken. FOK! als beste nieuwssite is een welverdiende kroon op hun werk. Hulde!