Plat Haags: Intiem met Femke en Job

Iedere zondag bekijken Driek Oplopers en ArchEnemy in de rubriek Plat Haags het Nederlandse politieke landschap. Driek Oplopers vanuit zijn gerieflijke studeerkamer met een sterke bak koffie onder handbereik, ArchEnemy op zijn iets te warme werkzolder met nog wat sterkers bij de hand. De vorige aflevering lees je hier.

Weet je, wat ik eigenlijk zo verschrikkelijk vind, ArchEnemy? Mijn politieke opvattingen zijn, eh, hoe zal ik het zeggen, links-sociaal. Maar de mensen die mijn gedachtegoed in de politieke praktijk moeten brengen, zijn bijna allemaal eikels. Daar baal ik van.

Er is niets mis mee, om jongeren met een uitdagend carrièreperspectief met wat extra hulp aan een baan te helpen. En dat mag ook best wat kosten. Want dat versta ik óók onder een sociaal beleid: wat extra geld om mensen op weg te helpen, dat moet kunnen. Maar wanneer blijkt dat er werkelijk kapitalen worden verspild aan totaal kansloze projecten, en het resultaat van die projecten werkelijk is dat nagenoeg geen enkele uitdagingsjongere aan het werk gaat, dan moet dat ook kunnen worden gezegd. Maar dat is tegen het zere been van de censuurmaffia, die met name ook binnen de PvdA rijkelijk is vertegenwoordigd.

We schakelen even over naar Utrecht. De stad waar het spoorstation al decennialang half afgebouwd lelijk staat te wezen, waar prachtige stadssingels zijn vervangen door lelijke betonnen autobanen en waar de plaatselijke voetbalclub berucht is door het onversneden antisemitisme dat uit duizenden kelen door stadions en stationshallen schalt. De Utrechtse PvdA-burgemeester Aleid Goebbels heeft de publicatie van een afstudeerscriptie naar zo’n flauwekulproject voor perspectiefjongeren gedwarsboomd. Die scriptie legde prima de vinger op de zere plek. Het project kostte kapitalen, de medewerkers werden door de te helpen uitdagingsjongeren bedreigd en geïntimideerd, goedwillenden werden door de samenwerkingsjoneren weg-geïntimideerd, en werken ho maar. Maar ja, die stichting die die flauwekul organiseerde, werd bestuurd door een stel PvdA-prominenten, onder wie groot media-talent Ella Vogelaar. Dus mocht het rapport niet openbaar worden. Na ingrijpen van Aleid Goebbels werd de scriptie op de website van de Utrechtse universiteit onvindbaar gemaakt. Toen daar terecht een storm van kritiek over losbarstte, werd het embargo ingetrokken. Naar later bleek, was wel de naam van die flauwekulstichting toen uit de scriptie weggepoetst. Gelukkig bracht een stevig potje doorbijten de naam van die club alsnog boven water. Daarmee liep de poging van Aleid Goebbels om de harde waarheid onder het vloerkleed te vegen uit op een jammerlijke mislukking. Wat een drama. En inderdaad, het was niet de eerste interventie van de Utrechtse Nationaal-Socialist-Democraat. Uit de Utrechtse editie van het AD verdween al eerder een artikel dat Aleid niet welgevallig was. De schat. Inderdaad: je hoeft niet aan een boom te hangen om een eikel te zijn.

En Aleid is niet bepaald de enige hufter. Ik schaam me diep voor onze voormalige Minister van Financiën. Wouter Bos. Die blijkt al net zulke frisse opvattingen over de vrijheid van drukpers te hanteren. Ken je de stukken van Bert Wagendorp? Columnist in de Volkskrant. Schrijft meesterlijke stukken. Maar Wouter Bos vindt van niet. Dus belde hij een tijd geleden de hoofdredactie van de Volkskrant. Of die Wagendorp niet weg kon, want zijn stukjes konden wel eens een negatief effect hebben op het verkiezingsresultaat. Rot op! Persbreidel is iets, waarvan je altijd denkt dat dat aan de orde is in landen als Noord-Korea of het Chili ten tijde van Pinochet. Maar nee hoor, wat Woutertje betreft is die persbreidel niet alleen aan de orde in landen die lekker ver weg zijn, maar ook gewoon hier in de polder. De grapjas. Maar ik weet wel, hoe dat komt. Wouter Bos woont in Amsterdam-Noord. Dat is het slechtste stuk van de stad. Overwegend klootjesvolk. Een stadsdeel dat door de meeste Amsterdammers terecht geringschattend wordt aangeduid met “de overkant van het IJ”.

Maar censuur of niet, zo nu en dan lekt er eens wat uit. Zoals de schofterige verkiezingsstrategie van de PvdA. Niet allen moest Bert wagendorp de mond worden gesnoerd, nee, het was oorspronkelijk het plan om VVD-lijsttrekker Rutte hard aan te vallen op zijn vrijgezellenstatus. Tuig. Natuurlijk, het staat een beetje lullig dat wij nu een premier hebben voor wie mama ’s morgens de boterhammetjes met hagelslag en met kokosbrood klaarmaakt. Maar in verkiezingstijd (en ook daarbuiten) blijf je met je poten van andermans privéleven af. De PvdA moet zich werkelijk doodschamen. Maar inderdaad, voor de PvdA maakt het niet uit of de socialistische kandidaten een partner hebben. Die zijn zelf al geschift genoeg.

Zoals die Amsterdamse PvdA-burgemeester. Van der Laan. Die gaat organisatoren van feesten rekeningen sturen voor de inzet van politiemensen. Want het korps komt capaciteit tekort wegens de enorme bergen werk die allerlei straatcrimineeltjes opleveren. Dus bonafide mensen moeten straks de kosten van oom agent gaan betalen. Maar krijgen de ouders van allerlei straattuig ook een rekening? Nee, die niet. Hoe geschift kun je zijn, als korpsbeheerder...

Maar het slechtste nieuws komt nog, ArchEnemy. Want terwijl jij lekker met je band aan je basgitaar zit te plukken, moet ik de navolgende zinnen opschrijven. Vorige week sabelde ik die idioten van GroenLinks neer. En vandaag dus de hufters van de PvdA. Maar het ergste van het ergste is gebeurd. Onder aanvoering van de hysterische beroepshypocriet Femke Halsema zijn er nu besprekingen gaande over verregaande samenwerking tussen GroenLinks en de PvdA. Femke en Job drinken regelmatig thee. Femke en Job die de stand van het land doornemen tijdens hun intieme samenzijn. Femke en Job als de nieuwe Snuf en Snuitje. Bull Super en Hiep Hieper. Nou ja, soort zoekt soort, zullen we maar zeggen. Mooie combinatie in de Kamer, trouwens. De verbeten morele superioriteit van Halsema gecombineerd met de breedsprakige politieke correctheid van Job. En hoe moet het symbool van een eventuele fusiepartij er dan uitzien? Een groene roos? Een opgestoken rode middelvinger? Femke en Job: allebei een totaal gebrek aan ruggengraat. Want waar bleef die motie van wantrouwen tegen liegminister Gerd Leers dan, deze week?

Man man man, wat zit ik vrolijk te kijken naar wat er in het politieke debat allemaal gebeurt. Heerlijk. Iedereen vindt zichzelf fantastisch, maar niemand slaat een deuk in een pakje boter. Zelfs niet in een pakje boter dat de hele dag in de zon heeft gelegen. Watjes. Waar zijn ze gebleven, die stevige politici van het kaliber Bolkestein en Kok? Foetsie. In Vak K zitten nagenoeg uitsluitend ingedutte bejaarden, in vak W een bij elkaar geraapt zooitje ongeregeld en in de oppositie een bonte verzameling politieke lichtgewichten. Je mag als burger kamerdebatten gewoon bijwonen. Misschien moeten ze eens vermakelijkheidsbelasting gaan heffen, daarzo!

Echt, we hebben de komende tijd nog zat discussiestof. De onderwerpen worden ons op een presenteerblaadje aangeboden. Héérlijk. Hoe kijk jij naar de eerste weken van ons prachtkabinet en onze zeer getalenteerde volksvertegenwoordigers?  Ik kijk nu al uit naar je stukkie van komende week, ArchEnemy!