Plat Haags: Corrupte Marokkanen en het MDI

Op zondagmiddag nemen Driek Oplopers en ArchEnemy in een gezellige briefwisseling onder het motto "Plat Haags" de politieke stand van zaken onder de loep. De vorige aflevering lees je hier.

Iedere zondag naar de kerk. Dat kán niet gezond zijn. Met z’n allen in zo’n koude, tochtige zaal vol verkouden bejaarden… Ik weet het niet. En ik zie wederom een aanwijzing, dat mijn vermoeden, dat frequent kerkbezoek ook tot een verhoogd risico op geestesziekten aanleiding kan geven, juist is. Die aanwijzing heet Henk Hagoort. Hij was eerst iets hoogs bij de EO, maar is tegenwoordig de grote baas van de Publieke Omroep. Henk is heel erg de kluts kwijt. Hij bepleit herinvoering van de omroepbijdrage. Omdat hij bang is dat de komende bezuinigingen zijn Publieke Omroep zouden kunnen treffen. Een heel vreemde redenatie. In de eerste plaats: waarom zou de omroep verschoond mogen blijven van pijnlijke ingrepen, die wel over de zorg, de sociale zekerheid en nog wat van die belangrijke maatschappelijke voorzieningen worden afgeroepen? Als ik zou mogen kiezen tussen een ziekenhuis dicht of een televisienet gesloten, dan zou wat mij betreft de keuze niet moeilijk zijn. Als ik zou mogen kiezen tussen handhaving van een fatsoenlijke werkloosheidswet of het voortbestaan van Radio 5, nou ja, je begrijpt wel wat ik bedoel.

Wat wil die Hagoort nou? Dat de Publieke Omroep ruimhartig wordt gesubsidieerd, maar dan uiteraard uitsluitend door de mensen die ernaar kijken of luisteren? Wat een rare gedachte. Dus voortaan worden de autosnelwegen uitsluitend betaald uit de asfaltbijdrage? Ik als voetganger dien in het wereldbeeld van Hagoort dan een zogeheten stoepgeld te betalen, in ruil waarvoor ik een van overheidswege verstrekte afbeelding van een stoeptegel op mijn jas mag spelden ten bewijze van het tijdig hebben voldaan van de verplichte vergoeding. Indien ik door het jaarlijkse influenzavirus word getroffen, dien ik het zogeheten Griepgeld over te maken? Schei toch uit! We betalen belasting, en hebben een overheid die namens ons die poen zo doelmatig mogelijk verdeelt. En eens in de maximaal vier jaar geven we onze mening over het beleid. Dat heet verkiezingen. En als er partijen zijn die in hun verkiezingsprogramma opnemen, dat er op de Publieke Omroep bezuinigd moet worden, dan is daar niets mis mee. En wanneer er door de kiezers voldoende stemmen worden uitgebracht op partijen die dat vinden, dan is de kans groot dat er een Kamermeerderheid komt die gaat regelen dat er wat minder geld in De Kassa Van Hagoort wordt gestort. Dat heet democratie.

Droevig, ArchEnemy, dat de hersens van die streng-gereformeerde Hagoort door al die tijdverspilling op zondag volstrekt onvoldoende getraind zijn. Zo zie je maar weer: onbruik leidt tot verval. Wellicht dat die Hagoort zijn tijd eens moest besteden aan het lezen van een fatsoenlijk boek. “Staatsinrichting voor Dummies” ofzoiets.

Uiteraard werd naar aanleiding van De Wens Van Hagoort door de zelfbenoemde intellectuele elite alom geroepen, dat de programma’s  voor domme mensen met spoed van de publieke netten zouden moeten worden verwijderd. Waarom eigenlijk? Ook woonwagenbewoners, WW-trekkers en ongeschoolde arbeiders betalen mee aan de publieke omroep. Dus ook met hun wensen moet rekening worden gehouden. De TROS kan wat mij betreft gewoon doorgaan met die prachtprogramma’s waarin Jantje Smit, Jolanthe Gebouw van Kasplantje en het achterlijke broertje van Carlo Boshardt figureren. Ik schiet spontaan in de lach, als tijdens een rondje zappen het Muziekfeest op het Plein voorbij komt. Maar die onbedaarlijke lachbui komt netzogoed bij mij op als ik bij het uiterst elitaire Vrije Geluiden van de intellectuelenomroep VPRO een hakkelende presentator met een kijk-mij-nou-bril, een kijk-mij-nou-kapsel en een kijk-mij-nou-overhemd onder zijn kijk-mij-nou-pak gewichtig zie doen over een mevrouw die met een bloedserieus gezicht Tibetaanse monnikenmuziek staat te ontlokken aan de onderdelen van een oude, in China geproduceerde fiets. Maar ook dat behoort de Publieke Omroep te bieden. Dat is zijn taak: tegemoetkomen aan de wensen van zoveel mogelijk Nederlanders.

En dan die grapjas van een Wilders. Die wil van drie publieke televisiezenders terug naar eentje. Dat is volgens hem wel genoeg. Maar wat er dan moet worden uitgezonden? Ivo Niehe of Clairy Polak? Want voor allebei tegelijk is dan geen ruimte meer. Een belangrijke taak van de Publieke Omroep is het voorlichten van het volk over wat er in de maatschappij speelt. Dat moet worden gedaan door behoorlijk deskundige mensen, die behoorlijk juiste informatie en achtergronden uitzenden. Of wil Geert die taak overlaten aan de commerciële zenders? Zodat het politieke nieuws voortaan en passant even wordt doorgenomen in het zogenaamde opinieprogramma van fraudemakelaar Harry Mens? De economische visie op ons land even aan de orde komt bij de ijdeltuiterigste burgemeester van ons land, de verschrikkelijke Annemarie Jorritsma met haar tenenkrommende ouwehoershow? En hoe serieus moet je politiek commentator Frits Wester van RTL eigenlijk nemen? Die heeft jarenlang als spindoctor voor het CDA gewerkt. Of willen we naar nog veel ergere uitwassen, zoals het Amerikaanse FOX? Nee, voor serieuze verheffing van het volk moet je toch echt een fatsoenlijk publiek bestel hebben.

En Wilders heeft sowieso niets te vrezen van de Publieke Omroep, want die door hem zo hartgrondig gehate Moslims zijn toch niet in staat om een zendmachtiging te beheren. Gaan gewoon ten onder aan zaken in de trant van ruzies, machtsmisbruik, financieel wanbeheer of corruptie. Die Marokkaantjes, Turken en Surinamers zetten zichzelf wel buitenspel, daar hoef je de Publieke Omroep echt niet voor in te krimpen. Niets aan de hand dus. Nu is wel het even afwachten of deze zinsneden wel mogen blijven staan van het Meldpunt Discriminatie Internet. Want wat ik hier opschrijf zou zomaar als kwetsend kunnen worden ervaren. Althans, volgens het Meldpunt dus. Kwam weer vrolijk in het nieuws, deze week. Had een beheerder van een website voor de rechter gesleept omdat gebruikers vervelende taal hadden gebezigd. Het MDI diende zijn aanklacht trouwens niet in omdat hij de commentaren niet wilde verwijderen, maar omdat de webbeheerder in kwestie eerst even wat nadere uitleg vroeg. Lijkt me logisch, dat een beheerder bij onduidelijkheid wel eerst even iets meer wil weten, voordat hij klakkeloos de wensen van het MDI opvolgt, en daarmee de gebruikers van zijn website bij voorbaat monddood maakt. Maar het MDI stapt dus zelfs naar de rechter als zijn verzoek niet meteen wordt ingewilligd. Vragen stellen? Nee, dat is verboden. Overigens legde de rechter deze webbeheerder geen straf op. En terecht. Maar het wordt nog erger, zo blijkt uit een artikel dat op 26 maart in De Pers verscheen. Je herinnert je nog, dat de door mij bewonderde cartoonist Gregorius Nekschot met veel machtsvertoon van zijn bed werd gelicht en in een cel werd gekwakt? Ook dat was naar aanleiding van een aangifte van het MDI, dat zich had laten ophitsen door een Moslim-extremist die Abbu Jamal Adder heette, ofzoiets. Inmiddels is gebleken, dat het MDI zelf géén idee had, of Nekschots cartoons eigenlijk wel strafbaar waren. Niettemin heeft het MDI tóch aangifte gedaan, met alle persoonlijke ellende voor Nekschot van dien. Dus zo werkt het MDI. “We weten niet of het strafbaar is, dus doen we aangifte.” Dat is het pure fascisme zoals we dat kennen uit Nazi-Duitsland en Noord-Korea. Een rechteloze samenleving waarin je van je bed wordt gelicht en opgesloten zonder dat duidelijk is of je überhaupt de wet hebt overtreden. Want die meneer Nekschot heeft twee jaar nadien nog steeds geen fatsoenlijke rechtszaak gehad. Logisch ook, als volslagen onduidelijk is, of je eigenlijk wel wat strafbaars hebt gedaan, geschreven of getekend. Met dank aan het MDI.

Een paar ton per jaar aan overheidssubsidie krijgt het MDI voor zijn Stasi-praktijken. Da’s een hoop geld voor een club die met een slecht onderbouwd censuurzwaard rond loopt te zwaaien. Geld dat nota bene wordt opgehoest door dezelfde mensen van wie de monden worden gesnoerd door datzelfde MDI. Mijn betoog begon vandaag met een exposé over de financiële zorgen waarmee iedere sector in de maatschappij noodgedwongen wordt geconfronteerd. Eén ingreep die maatschappelijk voor geen enkele pijn zal zorgen, wil ik graag voorstellen. De subsidiekraan voor het MDI kan dicht. Heus, van die bezuiniging heeft écht niemand last.