Wil je m'n kutje zien?

Vandaag zijn twee mensen op een schandelijke manier om het leven gebracht. Maar wat zijn de meest-gelezen nieuwsberichten op de frontpage? Juist: Blondine wil door Ahmadinejad worden ontmaagd en Nicolette Kluijver naakt voor Playboy. Ik ben verbijsterd. Want de seksuele frustratie van een of ander geblondeerd Italiaans Lolita-spook en de tieten en de kut van een of ander televisiemeisje: dát zijn dus de zaken waar het blijkbaar om draait, qua nieuwswaarde. En eerlijk is eerlijk: ik profiteer daar zelf behoorlijk van mee. Want als deze column als titel “Doorrijden is een schande” had gehad, was de kijkcijferteller nog niet half zo ver gekomen als nu. Maar triest is het wel.

Mijn hart brak toen ik het verbijsterende verhaal las van een bejaard echtpaar, dat in hun Brabantse boerderijtje werd overvallen. De man werd door de overvaller gedood. Wát een onvoorstelbaar laffe daad. Op een afgelegen boerderijtje twee mensjes van tegen de 80 overvallen, en er zelfs eentje doden. De dader zal erg moeilijk te vinden zijn, want we willen in ons land nu eenmaal geen databank voor DNA-materiaal. Want dat is privacy, hè…

Op Ooltgensplaat werd vanmorgen een fietser dood gereden door een auto. De chauffeur maakte dat ‘ie weg kwam met zijn voertuig. Het slachtoffer hulpeloos achterlatend. Maar wanneer er wordt nagedacht over rekeningrijden-met-een-kastje, dan schreeuwt iedereen moord en brand. Want onze privacy is in het geding. Ik had dolgraag de privacy van dat rijdende stuk stront opgeofferd. Want met zo’n handig kastje was meteen duidelijk geweest, wie er rond het fatale ongeluk allemaal op de Oudelandsedijk reden, in het altijd fraaie en schilderachtige Ooltgensplaat. Dan zat de moordenaar in een mum van tijd achter slot en grendel. Nu niet.

Natuurlijk, als DNA-materiaal of het verplaatsingsgedrag van burgers in verkeerde handen vallen, dan is er heel wat mis. Maar we leven niet in zo’n bananenrepubliek of onder zo’n totalitair bewind, dat ik me daar zorgen over maak. Al helemaal niet, zolang Geert Wilders zijn zin niet krijgt met het opheffen van de ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie, om in de plaats daarvan één aan de Gestapo verwant Ministerie van Veiligheid in te stellen. Maar ja, Geertje kun je niet zoveel kwalijk nemen. Die blijkt als kind gewoon heel erg te zijn gepest… En dan doe je rare dingen, als je eindelijk min of meer volwassen bent geworden.

Nee, waar ik mij steeds erger zorgen over maak, zijn de oogkleppen van politiek-correct Nederland. Zelfs een enkele collega-columnist ziet mij als een radicale inperker van de mensenrechten. Een ex-collega vindt mij geloof ik een onversneden racist. Dat ben ik niet. Maar ik word heel erg moedeloos van wat ik allemaal aan narigheid lees.

Want jaar in, jaar uit, lees ik alle binnenlandse nieuwsberichten, hier op FOK! Om iedere vrijdagochtend in mijn “Even die-en-die gebeld”-column de draak te steken met de actualiteit, en de samenleving een spiegel voor te houden. Maar echt, het valt mij niet mee, wat ik allemaal voor narigheid moet doorworstelen. Ik dóe wel vrolijk, maar ik bén het niet. Soms speel ik met de gedachte om mijn toetsenbord maar in de wilgen te hangen en mij te storten op een of andere leuke hobby waar ik jaren, jaren en nog eens jaren niet naar om had gekeken.

Want ik vraag mij soms echt af of mijn mening u überhaupt ook maar ene flikker interesseert. Want u verbaast zich nergens meer over. Moordenaars lopen vrij rond en onschuldigen zitten in de cel door gehannes bij Justitie. Het zal u worst wezen. U trekt niet massaal op naar het Paleis van Justitie om uw ongenoegen te doen blijken. Pedofielen gaan hun gang omdat de verbalisant op het politiebureau niet eens een fatsoenlijk proces-verbaal weet te schrijven. Maar dat doet u niets, het zal u een rotzorg wezen. U hangt niet massaal aan de telefoon om de agenten in kwestie even te melden wat u van ze vindt. Welnee… Onze regering en ons parlement worden bevolkt door een stel liegende Tokkies. Maar daar zit u niet mee. U neemt amper de moeite om zo nu en dan even naar het stemhokje te slenteren, voor het uitbrengen van een of andere slappe proteststem. Of u stemt gewoon lamlendig op de partij waar uw vader nou eenmaal ook zijn hele leven lang op stemde. Echt, het laat u allemaal koud. U kruipt iedere avond onbezorgd in uw warme bedje. Want u schrikt pas wakker van de vraag van Nicolette Kluijver: “Wil je m’n kutje zien?”