Stage bij de PVV
Even met de PVV gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Geert in de buurt?” De fonkelnieuwe stagiaire vroeg mij, waar ik de heer Wilders over wenste te spreken. Want de stagiaires van de PVV houden immers alles nauwgezet bij in verband met journalistieke onderzoeksdoeleinden. Erg nuttig, zo’n stage bij de PVV. Ik vertelde de jongedame aan de telefoon dat de reden waarom ik Geert wilde spreken haar geen donder aanging, en bulderde dat ik de peroxidepoliticus nu als de gesmeerde bliksem aan de lijn wilde. Dat hielp. Brommerig informeerde Geert bij mij, wat ik dit keer van hem wilde. Tijd om open kaart te spelen: “Geert, ik snap je niet. Ik ben het inhoudelijk vaak heel erg met jouw partij oneens, en in mijn columns breng ik dat dus ook zeer hardhandig onder de aandacht. In al die jaren hebben jullie nog nooit getracht, mij de mond te snoeren. Hoe oneens ik het vaak ook met jullie ben, ik heb er respect voor dat het vrije woord bij jullie in heel goede handen is, in tegenstelling tot de schijnheilige manier waarop andere partijen daarmee om plegen te gaan.” Stilte aan de andere kant van de lijn. Niet zo verwonderlijk, want de PVV is er nu eenmaal niet aan gewend, van mijn kant een compliment te krijgen. Uiteindelijk hernam Geert zich, en vroeg wat ik dan precies niet snapte. Dus ik legde uit: “Jullie hebben zelfs een paar cartoons van die omstreden Deense tekenaar op jullie site geplaatst. Cartoons waarin de draak gestoken wordt met de Moslims in het algemeen, en Mohammed in het bijzonder. Geintje. Grote klasse dat jullie je publiekelijk achter deze man scharen. Maar waarom kan die Hero Brinkman van jullie dan zo slecht tegen een geintje? Waarom eist hij op hoge toon dat een persiflage aan zijn adres van het internet af moet?” Met een bedrukt stemmetje antwoordde Geert dat hij zich ook een beetje schaamde. Dat hij nooit had gedacht dat iemand met dezelfde voornaam als een jamfabriek geen brave zoetekauw zou zijn, maar een geschift drankorgel. En dat Brinkman weigerde om een ontwenningskuurtje te doen in de Jellinek-kliniek omdat ‘ie zo’n hekel heeft aan buitenlandse namen. Zo’n hekel aan buitenlandse namen zelfs, dat hij zijn collega Fleur Agema hardnekkig Bloem Agema noemt. Want Fleur is een Frans woord, en die Moslims in Marokko en Algerije spreken ook een aardig mondje Frans. Wil Brinkman niets mee van doen hebben. Geert’s stem brak, en hij biechtte met een wanhopige klank in zijn stem op, dat hij Hero toch onmogelijk de laan uit kon sturen, omdat het voor zijn partij al moeilijk zat is om aan geschikt personeel te komen. En of ik nog een betrouwbare stagiaire wist, want die nieuwe was volgens hem ook niet te vertrouwen. Arme Geert. Arme PVV. Ik had zo gehoopt dat die Vrijheid waar de PVV voor staat, echt altijd voor het vrije woord zou gelden. Wat mij betreft hebben ze wel wat goed te maken, en zijn publieke excuses van Brinkman aan het adres van internetpublicist Melle van der Berg wel op zijn plaats.
En denk nou niet dat ik op grond van mijn gesprekje met de PVV nu vind dat je écht helemaal alles maar op internet mag zetten, hoor. Satire moet kunnen, maar de privacy van personen dient wel beschermd te worden. Volkomen terecht dus, dat de slachtoffers van een Bilthovense pedofiel eisen dat hij hun namen van zijn website haalt. In de jaren-90 kon meneer niet met zijn poten van de kinderen in een bevriend gezin afblijven, en daar is ‘ie dik 15 jaar geleden ook voor veroordeeld door de rechter. Meneer de viezerik vindt dat hij het slachtoffer is van rechterlijke dwaling, en heeft nu het hele strafdossier op internet gezet. De gek. Volkomen terecht dat die slachtoffers niet met naam en toenaam genoemd willen worden. Het is toch vrij lullig, als iemand je naam googlet, en die vervelende kwestie duikt op bovenaan de lijst met zoekresultaten…
Nog een blunder van het zuiverste water. Woensdag verscheen op internet een lijst van voortvluchtige criminelen. Met naam en toenaam. Met foto’s. Bleek dat een van die criminelen al meer dan een jaar in een Belgische strafinrichting zit. Was niet helemaal goed gecommuniceerd. Misverstandje tussen de Nederlandse en de Belgische justitie. Maar door dat foutje is die man wel aan de schandpaal genageld, terwijl veruit de meeste veroordeelden hun straf in betrekkelijke anonimiteit ondergaan. De overheid moet zich schamen. Diep schamen. Echt heel erg diep schamen! En ze gaan wel vaker de mist in, als het gaat om de privacy van mensen. Volkomen terecht kreeg een meneer deze week een schadevergoeding toegewezen. Zijn gezicht was gepubliceerd omdat hij regelmatig een winkel bezocht. Dus dan wilde hij die supermarkt vast overvallen, luidde de gedachte. Vreemd. Ik bezoek mijn plaatselijke Albert Heijn ook regelmatig. Toch ben ik nog nooit gearresteerd wegens een dreigende overval… Ik bedoel maar… En ik herhaal het nog maar eens: de overheid moet zich heel diep schamen! Wat een brekebeentjes allemaal. Kun je niets, word je ambtenaar. En zelfs dat van die brekebeentjes wordt op de burger afgewenteld. Twee weekjes winter, en het strooizout is op. En waarom wordt op rijwegen wel, en op fietspaden en stoepen niet gestrooid? Door dat beleid hebben inmiddels al heel wat burgers hun poten gebroken. Dus de brekebeentjes bij de overheid maken brekebeentjes van de burger. Beschamend!
Maar wie zich het allerdiepst moeten schamen zijn degenen die deze week in Amsterdam de voedselbank hebben beroofd. De rolluiken van het pand geforceerd en ervandoor met de administratie, de sleutels van de vrachtauto’s en de kas. Als je steelt van een club die zorgt dat de allerarmsten in onze samenleving tenminste niet van de honger omkomen, dan ben je diep gezonken. Zelfs dieper dan Hero Brinkman. Echt, toen ik het bericht over deze heel erg laffe overval las, zat ik rokend van woede in de kroeg. En daarmee loop ik straks nog een behoorlijk risico ook. Voor ik het weet sta ik ook op internet als wetsovertreder. Want ook in de kleine horeca gaat dat rookverbod er echt komen, las ik…
