Plat Haags: Niet links, niet rechts, maar…
De vorige aflevering, geschreven door ArchEnemy, vind je hier.
Je hebt gelijk, ArchEnemy, en sommige lezers constateerden dat ook al: zó enorm links ben ik nou ook weer niet. Wat dat betreft was het voor jou eenvoudiger om in PlatHaags van leer te trekken tegen je vorige correspondentievriendje, de heer Tijl. Die was “links-met-oogkleppen-en-ijzeren-dogma’s”, ik ben “links-met-gezond-verstand”. De vraag is wel, of het écht nodig is, dat in een briefwisseling de beide scribenten lijnrecht tegenover elkaar staan. Dan kom je niet verder dan het bestrijden van elkanders opvattingen. Wij hebben de lezer meer te bieden. Wij kunnen samen het beste naar boven halen uit zowel een tamelijk links, als een tamelijk rechts gedachtegoed. Onze achtergronden zijn ook anders: jij komt uit de commerciële wereld, waarin je als ondernemer op eigen kracht het hoofd boven water moet houden, en mijn roots liggen in de ambtenarij en de non-profitsector.
Je schuift mij in de schoenen dat ik, omdat ik ook forse kritiek op de PvdA heb, dus wel rechts moet zijn. Dat is kletskoek, natuurlijk. Want ik heb ook heel stevige kritiek op de VVD, en vooral op die bedriegers van het CDA. Dus dan kan ik ook niet meer “rechts” zijn. Wat ben ik dan? “Niets”? Ik vind dat sowieso rare termen. Wanneer ben je nou links? Wanneer rechts? Ik zou mijn gedachtegoed eerder willen omschrijven als solidair en eerlijk. Maar ja, dat is ook jouw gedachtegoed. Want ik ken je inmiddels beter omdat je mij privé wat dingen uit je persoonlijke leven hebt verteld, en ik weet daarom dat je een zeer sociaal bewogen man bent.
Je verwijt links dat ze vaak wel een probleem aan de orde stellen, maar vervolgens niet met een serieuze oplossing komen. Geldt dat dan niet voor rechts? Rechts roept maar steeds dingen over lagere uitkeringen. Maar over het probleem dat er slechts 200.000 banen zijn voor 400.000 werkzoekenden hoor ik niemand. Nee, onze productie wordt uitbesteed aan landen waar mensen voor 100 euro per maand 14 uur per dag achter een machine zitten. En voor die 100 euro kunnen die arbeiders echt niet e hoeveelheid boodschappen doen, die wij voor de helft van ons minimumloon kunnen halen. Mensonwaardige zakkenvullerij dus!
Maar is de vraag of je links of rechts bent, nou zo belangrijk? Daar gáát het helemaal niet om. Beide kanten van het politieke spectrum hebben soms goede dingen te melden, maar maken zichzelf vaak ook totaal belachelijk.
Als ik kijk naar links, dan moet ik erg denken aan een van de linkse bolwerken in ons land. De kraakbeweging. Lang geleden: groot pand in de Eerste Constantijn Huygensstraat gekraakt, en die straat gestremd. Ik woonde daar destijds in de buurt. Een gehanenkamde leeftijdsgenote kwam uit het pand naar buiten. Pakte een trottoirtegel uit de grond, en smeet deze daarna kapot op de stoeprand. Ziezo. Haar bijdrage aan de strijd van de onderdrukking van het proletariaat was weer geleverd. En zo gaat links maar door. Nog steeds. Het CDA vind ik de schijnheiligerds van rechts, GroenLinks vind ik de schijnheiligerds van links. GroenLinkse wethouders die gewoon op hun post blijven zitten als mede door hun schuld tientallen mensen om het leven komen door gedoe met een gifboot, af wanneer er met medeweten van een andere GroenLinkse milieuwethouder de bodem in een woonwijk vol met asbest gewoon wordt omgeploegd met alle gevolgen van dien, nee, dan kan ik onmogelijk blijven staan achter wat wel denigrerend de linkse kerk wordt genoemd. Of die Anti-Globalisten, die het in Zwitserland gisteren nodig vonden om mooie auto’s en dure winkels te vernielen in hun strijd tegen het ongebreidelde kapitalisme? Diepe, heel erg diepe plaatsvervangende schaamte aan mijn kant.
Maar op rechts kunnen ze er ook wat van. Werkgeversorganisaties die aan de lopende band afspraken met de vakbeweging saboteren. Zo’n Harry Mens die in dat zogenaamde opinieprogramma van hem een heel nuttige instelling als de AFM betitelt als een stelletje grapjassen, terwijl zijn programma ondertussen wel uitpuilt van de als interview vermomde reclamezendtijd voor allerlei oplichters! Of neem de christelijke partijen in Goes. De PvdA won daar glansrijk de laatste gemeenteraadsverkiezingen en werd de grootste, maar wilde uit respect voor de christelijke gemeenteraadscollega’s even een dagje wachten met de coalitievorming, want daags na de uitslag was er een voor christenen belangrijke gedenkdag. De SGP en CU hadden daar maling aan, en smeedden op die dag effe snel een coalitie met o.a. het CDA. Als ik God was, dan zou ik me doodschamen voor zulke vertegenwoordigers van Mijn woord. Of rechtse partijen die voorstander zijn van het afschaffen van het minimumloon. Hebben laag geschoolde arbeiders dan geen recht op een fatsoenlijk bestaan? Rechts vindt blijkbaar van niet. Een politieke stroming waar ik niets, maar dan ook niets mee te maken wil hebben!
En natuurlijk, zowel uit de linkse als uit de rechtse hoek komen ook goede dingen. Nog steeds wordt aan mensen met een beperkt perspectief op de arbeidsmarkt, zinnig werk geboden. Dat heet allemaal anders, maar het is allemaal een vervolg op de Melkertbanen, bedacht door een socialist die communicatief weliswaar niet zo goed was opgewassen tegen de nadelen van de mediacratie, maar het politieke hart op de goede plaats had. Of de door rechts opgelegde marktwerking in het Openbaar Vervoer, die tot veel meer bussen voor onze belastingcentjes heeft geleid. Top! Of een solide begrotingsbeleid, ingezet door Gerrit Zalm en Wim Kok gezamenlijk! Grappig trouwens, hoe die twee nog zo lelijk van hun voetstuk konden vallen. Kok als zakkenvullende commissaris bij de Shell, die de topsalarissen nog even een duwtje gaf naar beschamende hoogten, Zalm die bij oplichtersbank DSB de vuiltjes onder het vloerkleed veegde.
Net stipte ik het onderwerp “mobiliteit”al even aan. Hét politieke item van deze week. De kilometerheffing. Maar eerst even iets over waarom ik zo de pest heb aan GroenLinks. Founding fathers PSP, PPR en EVP waren prima clubs. Maar met de CPN heb ik achteraf grote moeite. Sympatiseren met de DDR: ik heb een paar jaar geleden de geheime gevangenis bezocht waar de Stasi burgers martelde, een deel van Das Leben Der Anderen is daar opgenomen. Gruwelijk. Zich laten betalen door de Sovjet-Unie: de ergst verspilde dag in mijn laven was de dag dat ik meeliep in een anti-kruisrakettendemonstratie in Amsterdam. Bleek achteraf een door de CPN georkestreerde actie van de Russen te zijn. En de CPN had een eigen krant. De Waarheid. Een als krant vermomde spreekbuis van een politieke partij. Ongelooflijk. Maar dat zie je anno 2009 ook aan de rechterkant gebeuren. De Telegraaf die op hetzerige toon de mening van de VVD in chocoladeletters op de voorpagina zet. Geneuzel over dat de arbeider de dupe is van de kilometerheffing. Terwijl er met die heffing in principe niets mis is. Kijk eens naar de elektriciteit. Ik betaal geen vast bedrag voor het hebben van een meterkast, nee ik betaal per gebruikt kilowattuur. Op diezelfde manier is het logisch om voor het onderhoud van de wegen niet een vast bedrag per auto te betalen, maar een vergoeding per gereden kilometer. Zolang door het invoeren van die heffing de totale retributie door alle Nederlanders bij het zelfde gebruik niet stijgt, is er niets mis mee. Punt uit. Maar de Telegraaf en de VVD staan op hun achterste benen. Voor de autobezitter, veelal niet de armste Nederlander. En ondertussen doet op links Wouter Bos een greep in de kassa van de NS. Anderhalf miljard. Terwijl in de spits de reizigers nog steeds als haringen in een ton worden vervoerd, en de trein dus amper een serieus alternatief is voor de auto. Nee, op die manier blijft de trein een vervoermiddel voor armoedzaaiers die zich geen auto kunnen veroorloven. O ja, die anderhalf miljard wordt ooit misschien, eventueel, als het niet al te erg tegenzit met de begroting, wel in rails gestopt. Ooit. Eventueel. Maar daar gaat Den Haag eerst tien jaar over vergaderen…
Links? Rechts? Zal me worst wezen. Ik wil graag geregeerd worden door fatsoenlijke mensen, met een verstandig en solidair gedachtegoed. En een flink stel hersens! Mag dat, ArchEnemy?
