Altijd koninginnedag
Even met Verkeer en Waterstaat gebeld: “Goedemorgen, Oplopers hier. Camiel in de buurt?” Snel kreeg ik de bewindsman aan de lijn, die mij korzelig vroeg, wat ik nú weer van hem wilde. Een vraag met een verrassend eenvoudig antwoord: “Ik wil dat je eens een keer normaal doet! Ministers mogen in een dienstauto van € 50.000 rondrijden. Maar dat ding van jou kost bijna het dubbele. Terwijl de bevolking de buikriem flink moet aanhalen omdat hier en daar het geld op is, rijd jij op onze kosten in een veel te dure auto rond, tegen alle regels!” Nee, daar was Zijne Excellentie het niet mee eens. Hij antwoordde: “Maar Driek, je weet toch dat ik best wel lang ben? Dan zit ik echt niet lekker in zo’n gewone Audi A6.” Een bespottelijke smoes natuurlijk. In zo’n auto zit je echt prima, ook als je twee meter bent. Dus pinnig antwoordde ik: “Weet je wanneer je pas beroerd zit? Als je weer eens een uur voor Jan Lul in de trein zit omdat die niet verder kan door de zoveelste stroom-, sein-, wissel- of weetikveelstoring van dat PokkeProRail van je!” Kijk, daar had ik de boomlange CDA’er tuk. Want hij is de baas over ProRail, en iedereen valt over hem heen. Want dat ProRail is nog steeds niet in staat, een fatsoenlijk railnet te runnen. Maar ze willen de NS wel even tientallen miljoenen meer laten betalen voor het gebruik van die klerezooi. Een regelrechte schande. Dus bracht ik Eurlings de genadeslag toe: “Weet je wat je doet? Je gaat maar eens een poosje met de trein.” Huilend vertelde Camiel mij, dat dat geen reële optie was. Hij komt namelijk graag op tijd…
Op tijd komen. Dat is de kunst. Echt van belang als je wat wilt bereiken in je leven. En om op tijd te komen heb je heus geen enorme donkerblauwe Audi nodig. Met een of andere ondermaatse zwarte Suzuki lukt het net zo goed. Karst Tates is daar ook een ster in. Exact op tijd bij De Naald in Apeldoorn. Moest ‘ie wel even wat onschuldige mensen voor dood rijden. Op het moment dat ik dit schrijf staat het dodental op vijf. (Naschrift Driek: inmiddels is ook de dader aan zijn verwondingen bezweken, en ook is een burger-marechaussee overleden. Daarmee staat de teller dus op 7.) Karst was zo te zien een tikje teleurgesteld in zijn leven. Zelfs een buitengewoon lullig baantje in de beveiliging wist hij niet vast te houden. Dus wat doe je dan? Dan probeer je op koninginnedag de bus met bijna de hele koninklijke familie te rammen. De gek. Okee, ik neem de Oranjetjes zo nu en dan graag op de hak. Ik mag graag een geintje maken over dubieus pianospel. Over twijfelachtige Kerst-cd’s. Over slap ouwehoeren met de bomen in het bos. Maar ze zijn en blijven wél het symbool van onze natie. Dus iedereen blijft met z’n poten van onze koninklijke familie af! En dat geldt dus ook voor een mislukte nachtwaker ofzoiets. Je bent sowieso het doodschoppen niet waard als je er niet voor terugdeinst om tientallen onschuldige omstanders met je auto omver te rijden.
Wat zich gisteren in Apeldoorn heeft afgespeeld is verschrikkelijk. Voor de slachtoffers. Voor hun familie en andere dierbaren. Voor de ooggetuigen. Voor de koninklijke familie. Voor iedereen die zo hard heeft gewerkt aan de voorbereidingen van wat een prachtige dag had moeten worden. En ik had één lid van de koninklijke familie in het bijzonder gegund dat deze verschrikkelijke gebeurtenis niet zou zijn gebeurd. Pieter van Vollenhoven. Hij werd gisteren 70 jaar oud. Maar het bereiken van deze mijlpaal draaide dus uit op een rampzalige dag die ieder sprankje plezier ontbeert. Het zal je maar gebeuren, dat op je verjaardag voor je neus een aantal mensen wordt doodgereden.
Pieter van Vollenhoven heeft zo ongeveer zijn hele leven gevochten voor de komst van de Onderzoeksraad voor Veiligheid. En terecht. Want wanneer er aanbevelingen moeten worden gedaan, of de oorzaak van een ongeluk aan het licht moet worden gebracht, dan dient dat door een absoluut onafhankelijk instituut te gebeuren. In een grijs verleden begonnen met de Spoorwegongevallenraad, die een paar jaar geleden werd omgetoverd tot een volledig zelfstandig orgaan, ingesteld bij wet. De toenmalige minister Remkes heeft bij de oprichting nog getracht, in die wet vast te leggen dat ministers de Raad stevig op de vingers mochten kijken. Een regelrecht schandalige gedachte. Want wat, als er nu een dijk doorbreekt die is aangelegd door Rijkswaterstaat? Of als er op het spoor een ongeluk gebeurt door een seinstoring bij ProRail, een onderneming die rechtstreeks onder VenW ressorteert? Ik moet er niet aan denken dat dan de verantwoordelijke bewindspersoon zich in het onderzoek zou mengen. Iedereen die belang hecht aan meer veiligheid in de samenleving, is Pieter van Vollenhoven veel dank verschuldigd.
En wie wil dat nou niet, een veilige samenleving? Nou ja, zo veilig mogelijk dan. Want 100% veilig, dat bestaat nu eenmaal niet. Dat is gisteren in Apeldoorn wel gebleken. Toch moeten we dóór met ons leven. We zullen er nooit voor kiezen om op de snelweg maximaal 30 kilometer per uur te mogen rijden. De tram zal nooit meer vooraf worden gegaan door een meneer met een rode vlag, zoals een dikke eeuw geleden in Monnickendam verplicht was. Er zal zo nu en dan een gaslek ontstaan, dat is nu eenmaal statistisch onontkoombaar met een stuk of 7 miljoen aansluitingen. We laten ons er niet door weerhouden in een auto te stappen, de tram te nemen en ons huis met aardgas te verwarmen. En om diezelfde reden hoop ik dat we volgend jaar weer gewoon koninginnedag zullen vieren. Met z´n allen, en de hele koninklijke familie prominent aanwezig. Want zo´n geweldig volksfeest mogen wij ons niet laten afpakken. Door niemand.
Zie ook: http://frontpage.fok.nl/column/9503/1/-Zonnetje40:-Een-aanslag-op-ons-allemaal.html
