Buitenseks met zaklantaarns
Even met de Nederlandsche Winkeliers Vereeniging gebeld: "Goedemiddag, Oplopers hier. De heer Van den Doel aanwezig?" De telefoniste antwoordde: "Spaart u zegeltjes?" "Nee," blafte ik, in de hoorn, "ik doe niet aan die onzin. Rot op met die pokkezegeltjestroep van je. Ik word genaaid. De heer van den Doel, en snel een beetje!" Snel daarna kreeg ik Klaas aan de telefoon. Of ik zegeltjes spaarde, wilde ook hij weten. Want gedoe met zegeltjes, plakpunten, spaardriehoekjes en andere lulligheid zit nog steeds diep in het hart van de Nederlandse middenstander. "Nee, Klaas, ik bel je even over iets anders. Jullie willen dat er in de winkels meer wordt gepind. Want dat is veiliger. Maar schaf je dan wel dat extra dubbeltje af als je maar een klein bedragje pint?" Ik moest niet zeuren, vond de baas van de winkelbranche. Nou, ik zeur wel. Want je wordt als klant gewoon genaaid. Ik ook. Pas nog, in de Rotterdamse achterstandwijk Negerwaard. In het troosteloze winkelcentrumpje aldaar zit een boekhandel annex postkantoortje. Ik had een pakje enveloppen nodig, en wilde ook € 50,- opnemen. De enveloppen kostten anderhalve euro. Dus dacht ik dat ik € 51,50 kwijt zou zijn. Maar nee hoor: € 51,60. Want ik had een bedrag onder een tientje gepind. Als ik eerst € 51,50 had opgenomen en daarna -aan de zelfde balie en aan de zelfde mevrouw- € 1,50 terug had gegeven, had ik géén duppie extra moeten betalen. Natuurlijk, het gaat maar om een klein bedragje, maar al die dubbeltjes bij elkaar zijn een heleboel geld dat uit de zak van de consument wordt geklopt. Maar de winkelbranche heeft daar maling aan, en wil dat er meer wordt gepind. Want dat is veiliger. Vuile huichelaars. Genaaid worden we. Allemaal.
En ook op de parkeerplaatsen langs de snelweg word je genaaid als je niet uitkijkt. Buk daar nooit om je gevallen sigaret op te rapen, want je bent de klos voordat je het weet. Homo’s. Die doen het graag langs de kant van de A 58. Mij lijkt het niet zo’n plezierige ervaring, seks in een verstikkende benzinewalm tussen de brandnetels: mevrouw Oplopers en ik doen het liever gewoon thuis. Maar die homo’s dus niet. Het Tilburgse politiebeheer had wat smerissen die kant opgestuurd om die vuile flikkers eens fijn op heterdaad te betrappen. Want seks in de buitenlucht is niet alleen een ongemakkelijk iets, het is ook aanstootgevend. Maar de agenten hebben echt de grootste blunder van hun leven begaan, en in de kantine van het politiebureau worden ze sindsdien besmuikt uitgelachen. Waarom? Ze hadden zich in de bosjes begeven met zaklantaarns. En dat is natuurlijk stom. Erg stom. Heel erg stom. Want in een homo-vriendelijke omgeving ben je je zaklantaarn natuurlijk kwijt voordat je het weet. De magazijnmeester van de politie is woest, en op de operatiekamer van het Tilburgse Gemeenteziekenhuis maken ze overuren. Gelukkig heeft burgemeester Vreeman nu aangekondigd dat de agenten voortaan beter worden geïnstrueerd, zodat ze op weer een verantwoorde manier hun werk kunnen doen.
Op een verantwoorde manier hun werk doen. Dat zit er bij die stakende buschauffeurs nog niet in. De rechter in Groningen had ze in de noordelijke provincies tijdens de spitsuren weer aan het werk gezet omdat hun staking een te ernstige maatschappelijke overlast met zich mee bracht. Het zou dus logisch zijn dat ook in de rest van het land de bussen ook weer in de spits zouden gaan rijden. Want als een staking in Groningen tot teveel overlast leidt, dan is dat ook het geval in, zeg maar, Brabant. Maar nee hoor, de vakbonden hadden dat niet begrepen. Diep triest dat de Forensenbond en de andere provincies in Nederland eerst met een volgend kort geding moesten dreigen om dat werkschuwe volk eindelijk weer eens achter het stuur te krijgen… Tsja, als je echt helemaal nergens geschikt voor bent, dan kun je altijd nog bij de vakbond gaan…
Maar een nog lulliger baantje dan bij de vakbond heeft Nance. Zij moet op debielenzender SBS6 allerlei onzinprogramma’s presenteren, zoals Sterren Dansen Op Het IJs en So You Wanna Be A Pop Star. Dat is nog niet zo erg, maar ze moet dat samen doen met de neurotische haartransplantatienicht Gerard Joling. Arme Nance. Uitvoerig doet ze haar beklag. Want Gerard doet altijd van die onverwachte dingen. Want Gerard houdt zich niet aan het script. Gerard is niet stil als zij iets serieus zegt. Nou en? Kun je dat Gerard kwalijk nemen? Volgens mij niet. Want mij lukt het ook niet om stil te blijven als ik dat geneuzel van die Nance moet aanhoren. Dan doe ik ook onverwachte dingen. Zelden op de televisie zo’n lichtgewicht gezien als Nance.
Die Nance is trouwens niet alleen in intellectueel opzicht een lichtgewicht te noemen. Ook op de weegschaal stelt ze weinig voor. Trouwens, wist u dat een op de drie vrouwen liegt over haar gewicht? Gemiddeld smokkelen die jokkende vrouwen er een dikke vijf kilo af. Dat stond in kwaliteitsmagazine Get In Shape. Ik begrijp er niets van. Wat maakt het nou uit, hoeveel kilo je bent, en wat is het nut ervan om daar een leugentje over op te hangen? Het gaat er toch om of een vrouw een beetje vriendelijke uitstraling heeft, pretoogjes en een brede lach? Daar doet een weegschaal niets aan af. Eén ding ben ik wel met die vrouwen eens. Ze voelen zich onprettig als ze een bikini aan hebben. Kijk, dat gevoel heb ik nou ook: ik heb er gewoon geen figuur voor!
