Munsters molenaar!

Tijdens je studie was een Outspan-sinaasappel je favoriete fruit, en de Krugerrand de munt van je dromen. En landen als Chili, daarvan vond je dat die tenminste duidelijk geregeerd werden. Tsja, dan word je natuurlijk later een gewetenloze belegger. Mag ik de Directeur Beleggingen van het ABP aan u voorstellen? “Clustermunitie is verwerpelijk wapentuig, maar we hebben voor onszelf geen richtlijnen die ons verbieden daarin te beleggen.” Dat zegt Roderick Munsters. Roderick Monsters zul je bedoelen. Hij heeft een wapenhandelaar van me gemaakt, de idioot! Oorlogje spelen van mijn centen? Als ik hem tegenkom, trek ik zijn kop eraf.

Pensioenfondsen beleggen voor honderden miljoenen in fabrieken die clusterbommen of landmijnen maken. Met een glazige blik in mijn ogen zit ik voor mij uit te staren. Van sommige louche zakenlieden verwacht ik dat. U kent mijn mening over een aantal mensen wier namen ik nu eens niet allemaal zal opsommen omdat dat zo gaat vervelen. Maar bij het woord “pensioenfondsen” ben ik geneigd, te denken dat dat fatsoenlijke organisaties zijn. Weet ik veel…

Ach gut, het was ook wel een zware dag voor Roderick. De ochtend was al niet zo goed verlopen. Zijn nieuwe secretaresse was onbedaarlijk in de lach geschoten toen hij met zijn broek op zijn knieën voor haar stond, met de vraag of ze hem even wilde pijpen. “Ik hou niet van priegelwerk,” had ze hem nog toegebeten, “en die koffie haal je voortaan ook maar zelf.” Dus toen de verslaggever van Zembla met hem kwam praten was Roderickje een beetje uit vorm. Huivert u even mee? “Onze strategie is om een aantrekkelijk rendement te maken en de ondernemingen die in de wapenindustrie opereren, laten soms een aantrekkelijk rendement zien.”

Hee, Roderick, heb je weleens van het anti-landmijnverdrag gehoord? Lijkt me aan duidelijkheid niets te wensen over te laten, hè. Nederland heeft dat verdrag ondertekend, Roderick! Dat wist je best. Ik vind dat getekende verdragen behoren te worden nagekomen, maar jij hebt daar gewoon maling aan. Al die afgerukte armen en benen in Afrika en het midden-oosten laten je volkomen koud. Maakt jou niet uit, zolang je vaste stoel bij de Rotary er nog maar staat… Dus jij schendt dat verdrag, net zolang tot de publieke opinie zich tegen je keert en je wel moet inbinden. En daarvoor misbruik je mijn pensioenpremie, Roderick! Dus tegen mijn zin, en zonder dat ik dat zelfs wist, heb je een wapenhandelaar van me gemaakt. Sterker nog, een moordenaar!

Weet je nog, Roderick, dat we bevriende staatshoofden niet mochten beledigen? En dat we daarom met rare teksten rondliepen zoals “Johnson Molenaar”? Voor jou zou ik het wat duidelijker willen formuleren: “Investeringen niet pluis? Roderick naar huis!”

Als mosterd na de maaltijd geef ik weleens een tientje aan het afgerukte-ledematenfonds, ten bate van slachtoffers van landmijnen en clusterbommen. Maar ik weet het goed gemaakt. Het ABP trapt Roderick Munsters en zijn vrindjes per direct de deur uit, en het is voortaan afgelopen met dat investeren in de wapenindustrie. Wat minder rendement? Geeft niet. Doe later mijn pensioen dan maar een tientje minder. Dat heb ik er wel voor over. En die secretaresse? Die blijft natuurlijk op haar post. Want zij heeft wél karakter!